Publicystyka
– Zależało mi na tym, by była to powieść pełna wątpliwości i napięcia. Żeby odebrać czytelnikowi komfort pewności tego, o czym czyta. W Ciosach są ludzie dobrzy, którzy z jakichś powodów stają się źli. Tli się gdzieś ta odrobina dobroci, jednak wszystko osadzone jest w mroku, także dosłownym. Aby ta opowieść wciągała, zastosowałem trójdzielną kompozycję. Dwie różne narracje, a potem część, która ujawnia, co tak naprawdę stoi za opisywanymi wcześniej wydarzeniami. Właściwie sam siebie zaskoczyłem, kiedy zrozumiałem, ile pootwierałem tu furtek interpretacyjnych – mówi Jarosław Czechowicz, autor książki „Ciosy". czytaj dalej
– Poszukiwanie skarbów „w terenie” to ostatni etap, wisienka na torcie. Pierwszych śladów trzeba szukać w książkach, archiwach, w relacjach naocznych świadków dawno minionych zdarzeń. Czasem drobna wzmianka w gazecie może naprowadzić na trop wielkiej tajemnicy. W historii jest wiele białych plam, które czekają na usunięcie. I to jest pasjonujące zadanie – mówi Izabela Szylko, autorka książek „Poszukiwacze siódmej księgi" oraz „Tajemnica siódmej księgi". czytaj dalej
– U mnie nie ma happy endu. Staram się pokazać świat taki, jaki jest: pełen brudu, szarości i problemów. Prawdziwe życie często potrafi dać człowiekowi kopa i nieźle go sponiewierać – mówi Piotr Kościelny, autor książki Szymek. czytaj dalej
– W sytuacji kryzysowej jesteśmy oprawcami. Zabijamy na wojnach, w obronie koniecznej i chroniąc bliskich. Tkwi w nas brak litości i pohamowań. Tylko kodeks nas powstrzymuje i świadomość, że wisi nad nami perspektywa długiej kary w odosobnieniu – mówi Robert Wysokiński, autor książki „Tożsamość". czytaj dalej
Najnowszy „Znachor” realizowany przez reżysera Michała Gazdę odbił się szerokim echem w sieci już w momencie jego zapowiedzi. Pomysł na stworzenie dla Netfliksa zupełnie nowej wersji Znachora odebrany został przez część widzów jako zamach na ekranizację powieści Dołęgi-Mostowicza sprzed lat. I chociaż film dopiero dziś debiutuje w sieci, to zdążył już zebrać sporo komentarzy: zarówno nieprzychylnych, jak i tych znacznie bardziej pozytywnych. Ja z kolei mam wątpliwości, czy którakolwiek ze stron w tym internetowym konflikcie ma rację. czytaj dalej
– Gdy wracamy do domu po kilku godzinach albo kilku minutach nieobecności, Precel cieszy się tak, że mało nie urwie mu się ogon. Gdy idziemy na spacer, dostaje jedzenie, picie czy wspólnie się bawimy, jest tak samo. Myślę, że właśnie tego możemy uczyć się od psów – radości z małych rzeczy. Z kolei książkowy Precel uczy nas, by nie poddawać się i że nawet niewielkie kroki mogą doprowadzić do sukcesu, na przykład oswojenia strachu. Pokazuje też, że warto korzystać z pomocy innych – przyjaciół czy opiekunów – mówi Marta Maj, autorka książki „Przygody psa Precla. Precel pokonuje strach". czytaj dalej
– Jako czytelniczka lubię suspens, miłość i przeróżne międzyludzkie relacje – piszę więc to, co sama chciałabym przeczytać – mówi Kinga Stojek, autorka książki „I love you, Cherry". czytaj dalej
Mała, zamknięta społeczność, zbrodnia i pilnie skrywane sekrety. Brzmi znajomo? Okazuje się, że współczesne kryminały, choć często pełne przemocy i dotykające bieżących problemów współczesnego świata, zdają się jednak swoimi korzeniami sięgać do klasycznych pomysłów na powieści detektywistyczne. czytaj dalej
– Nigdy nie jest za późno na marzenia, ale kiedyś może być za późno na ich spełnianie. Wiadomo, że nie wszystko się uda, ale dlaczego nie próbować? Od drugiej klasy szkoły podstawowej marzyłam o pisaniu. Dość długo trwało zanim odważyłam się zrealizować to marzenie. Owszem, wcześniej były próby pisarskie, ale raczej nieśmiałe. W końcu, mając ponad czterdzieści lat stwierdziłam, że nie ma na co czekać – mówi autorka powieści „Dom na granicy”. Anna Wojtkowska-Witala zaprasza czytelników do obserwowania codzienności bohaterów swojej najnowszej książki, w relacjach których przeplatają się dozgonna miłość i radość z możliwości spędzania ze sobą każdego dnia ze smutkiem, tęsknotą, wycieńczeniem i poczuciem bezradności. Pisarka porusza tematykę trudu, będącego nieuniknionym elementem życia opiekuna osoby niepełnosprawnej, mówiąc przez główną postać to, czego wielu opiekunów nie ma odwagi powiedzieć. Co więcej, udowadnia, że nie warto zamykać się na nowe szanse rzucane przez los, a także rezygnować ze swoich młodzieńczych ambicji zamkniętych w szufladzie przez kilkanaście lat, niezależnie od obecnego wieku czy wykonywanego dotychczas zawodu. czytaj dalej
Od momentu premiery „Cudzoziemki" w 1936 roku, powieść Marii Kuncewiczowej poddana została szerokiej analizie zarówno ze strony krytyki literackiej, jak i – znaczenie później – historyków literatury. Czesław Miłosz, pisząc o autorce w swojej „Historii literatury polskiej”, nazwał tę powieść „studium »charakteru« jednostki”, jednak dziś wiadomo, że za „Cudzoziemką" kryje się znacznie więcej. Mnogość odczytań powieści Kuncewiczowej sprawia, że współcześnie lektura „Cudzoziemki" wciąż przynosi ogromną satysfakcję. Nie dziwi więc, że książka właśnie teraz ukazuje się ponownie – tym razem nakładem Wydawnictwa Marginesy, poszerzona o posłowie Danuty Sękalskiej. czytaj dalej
