Publicystyka

– Kiedy zapada ciemność, jesteśmy bardziej w sobie, mniej rozproszeni, bardziej skupieni na tym, co dzieje się w naszym wnętrzu. To dobry sposób na sprawdzenie „stanu naszej duszy” i dotyczy to chyba każdego człowieka, bez względu na to, czy ma lat 5, czy raczej 50 – mówi Katarzyna Sobczak, autorka książki „Strasznie fajna wichura". To opowieść o Alicji – małej dziewczynce, która podczas szalejącej za oknem wichury zostaje całkiem sama w domu – w zupełnej cieności. A jednak trudny do opanowania strach szybko staje się początkiem niezwykłej przygody...     czytaj dalej

– W mojej powieści miasto jest przesiąknięte wiarą w coś. Czasem w byle co, czasem na śmierć, czasem tylko na tak długo, jak to coś przynosi zysk – mówi Tomasz Gnat, autor książki „Braciszkowie niebożątka", która łączy powieść łotrzykowską z fantastyką, metafizykę z groteską, słowiańskość ze steampunkiem, filozofię z religią, a Pratchetta z Dukajem. czytaj dalej

– Żeby przeżyć niezwykłą przygodę, wystarczy tylko wzbogacić codzienność o entuzjazm, dobry humor i radość życia. Tylko jeśli niewiele robimy, w naszym życiu nic się nie zdarza – mówi Katarzyna Kielecka, autorka „Gieśków. Księgi przygód".    czytaj dalej

– Zawrocie było ze mną niemal zawsze. Wymyśliłam to miejsce dla siebie, gdy byłam nastolatką. Dobrze mi się tam mieszkało w marzeniach. Wokół była peerelowska szarzyzna i siermiężność, a ja mieszkałam w dworku, za wysoką bramą, która oddzielała mnie od wszystkich bubli i problemów realnego świata – mówi Hanna Kowalewska, autorka popularnych cykli o Jantarni i Zawrociu. Właśnie ukazała się powieść „Okna z widokiem na Weronę", w której czytelnicy mają okazję poznać dalszy ciąg historii Matyldy i Pawła.  czytaj dalej

– Moja książka poświęcona jest miłości w obecnych czasach: płytkiej, łatwo dostępnej i szybkiej jak fast food. Pokazana jest w niej również natura ludzka, powierzchowność relacji, pospolitość myślenia – mówi Edyta Folwarska, autorka książki „Zbiór miłości niechcianych".  czytaj dalej

- Najważniejsze to czytać znaki, które los nam podsuwa pod sam nos i starać się iść ich tropem – oczywiście we własnej prawdzie. Wtedy wszystko w końcu się ułoży – mówi Adrianna Trzepiota, autorka powieści „Zimowa jutrzenka". To opowieść o czterdziestoletniej Joannie, która odkrywa, że mąż ją zdradza i wyrusza do rodzinnej miejscowości swej mamy, by tam zastanowić się nad tym, co powinna zrobić ze swoim życiem. czytaj dalej

– Udzieliła mi się energia morsów, z którymi rozmawiałam. To szczęśliwi, roześmiani, weseli, dowcipni ludzie, którzy czerpią z życia pełnymi garściami. Zanim zabrałam się za pisanie książki o morsowaniu, zima wydawała mi się bardzo surową, nieprzystępną porą roku, którą należało jakoś przeczekać. Teraz jest inaczej – mówi Ewa Zwierzchowska, autorka książki „Morsowanie", która ukazała się nakładem Wydawnictwa Harde.   czytaj dalej

– Po lekkie, dowcipne kryminały sięgamy, bo tęsknimy za normalnością. Śmiech zawsze był katalizatorem. Już za PRL-u dobrze o tym wiedziano i pozwalano narodowi się pośmiać. Każdy potrzebuje relaksu i oddechu od własnych problemów. Każdy potrzebuje oswojenia codzienności. A co działa lepiej niż śmiech? – mówi Małgorzata Kursa, która wydała właśnie książkę „Malwina i Eliza na tropie. Szczęśliwa nieboszczka". To historia dwóch pięćdziesięcioletnich pań, które nie mogą uwierzyć w to, że ich wyjątkowo szczęśliwa sąsiadka popełniła samobójstwo. Prowadzą więc prywatne śledztwo, uczestnicząc w ciągu przezabawnych zdarzeń.    czytaj dalej

- Wielu osobom Łódź kojarzy się z ponurym, zaniedbanym, pełnym podupadłych kompleksów fabrycznych miejscem. Zależało mi na tym aby pokazać inne oblicze Łodzi. To przecież miasto z niezwykłą, fabrykancką historią, które rozwija się, rozkwita, tętni życiem, z dnia na dzień pięknieje, przez co tereny manufaktur uległy przemianie i w krótkim czasie stały się wizytówką Łodzi. Napływająca nieustannie ludność wzbogaca to miasto i urozmaica – mówi Anna Stryjewska, autorka powieści „Kochankowie miasta".  czytaj dalej

Kiedy słyszycie słowo „programista", przychodzi Wam zapewne do głowy zamknięty w ciemnym pokoju człowiek, aspołeczny, trochę nieprzystosowany do normalnego życia. Często: geniusz, potrafiący za sprawą komputera zrobić niesamowite rzeczy. Niemal zawsze mężczyzna. Znamy to z literatury, znamy z kina, stereotyp utrwalony przez popkulturę wydaje się nie do przełamania.  Tymczasem początkowo kobiety były jako programistki bardzo cenione. Kobiety zarządzały Google'm w czasach, gdy tworzono jego potęgę. Kobieta stworzyła model biznesowy Facebooka. Równocześnie jednak 90% kobiet pracujących w Dolinie Krzemowej było świadkami zachowań seksistowskich. „Brotopia" Emily Chang opowiada właśnie o tym. O wielkich skandalach, seksimprezach organizowanych przez tuzów Doliny Krzemowej, ale też o tysiącach „drobnych sprawek", odzywek, zachowań, komentarzy, przez które kobiety kończą dzień zupełnie wykończone psychicznie. O tym, dlaczego tak ważna jest różnorodność, która – zgodnie z wynikami badań MFW – prowadzi bezpośrednio do lepszych wyników finansowych firm. O „brotopii po polsku" i równouprawnieniu, o kiepskich dowcipach i wielkich zmianach, o bracholach i „maczolach" rozmawiamy z Katarzyną Suską – niegdyś programistką, obecnie konsultantką, zajmującą się tworzeniem zespołów programistycznych. Suska założyła wydawnictwo, by opublikować w Polsce książkę, która dopiero miała ukazać się w Stanach Zjednoczonych. A potem Brotopia została uznana za jedną z najlepszych książek 2018 roku między innymi przez „Wired", „Tech Crunch" czy... „Financial Times".  czytaj dalej