Publicystyka
– Napisanie tej historii było niezwykle wyczerpujące. Wiedziałam, że chcę to zrobić dla wielu kobiet, które w czterech ścianach domu przeżywają piekło. Chciałam im powiedzieć przez tę historię, że nie są same, i wierzę, że znajdą w sobie tyle odwagi by powiedzieć swojemu oprawcy głośno: STOP! – mówi Anna Dąbrowska, autorka powieści „Kochaj mnie szeptem" i „Zamień mnie w krzyk". czytaj dalej
O Zawiszy Czarnym z Garbowa herbu Sulima, mistrzu średniowiecznych turniejów i wzorze do naśladowania dla całych pokoleń Polaków, o Krzyżakach i trudnych relacjach Zakonu i Korony rozmawiamy z Jackiem Komudą, przy okazji najnowszej powieści autora „Zawisza. Czarne krzyże". czytaj dalej
Jedyną stałą rzeczą w życiu jest zmiana. Mija czas i przemijają sytuację, zmieniają się okoliczności i nasze stany. Przemijalność jest wpisane w nasze życie i tylko wtedy, gdy w pełni to zaakceptujemy, możemy żyć spokojnie – mówi Karolina Winiarska. czytaj dalej
– Staram się pisać z przymrużeniem oka. Moje cztery dotychczas wydane powieści także napisane zostały w podobniej narracji. Zamierzam podejść do trudnych tematów z cynicznym humorem, spojrzeć na nie z nieco innej perspektywy. Ponieważ, za jedną z moich przyjaciółek uważam, że uśmiech i poczucie humoru chroni nas przed brzydotą tego świata. A z trudnymi tematami należy się zmierzyć. Kiedyś. Jakoś. Tak sądzę – mówi Aneta Wybieralska, autorka książki „Tajne blizny. O czym milczę od lat. Officium". czytaj dalej
– Czy liczby mogą mieć magiczną moc? Pewnie – liczby na kuponie w „totka", przypadkiem zbieżne z tymi, które wylosowała maszyna na pewno ją mają. Ale poza tym? Nie sądzę. Nie wierzę w magię liczb, numerologię... To dla mnie jednak ciekawe motywy do wykorzystania w książkach – mówi Magdalena Kubasiewicz, autorka powieści „50 wesel i pogrzeb" oraz „100 wesel i zaginięcie". czytaj dalej
Codzienność czasem wymazuje wewnętrzne przemiany, zwłaszcza jeśli nie zachowamy czujności i poddamy się bezwładowi życia. O Śląsku, o sztuce i o magii w codzienności rozmawiamy z Martą Knopik, autorką powieści „Rok Zaćmienia”. czytaj dalej
– Warto tropić ślady bohaterów, mówić o nich i pisać: o tych wielkich, niezwykłych i o takich zwyczajnych jak nasi rodzice, dziadkowie, lekarze, nauczyciele. Dobro i heroizm nie powinny być zapomniane. Wielkim heroizmem jest gaszenie pożarów, ale nie zapominajmy też o tym maleńkim: to może być uczciwość w pracy, umiejętność wyciągnięcia ręki na zgodę, powstrzymanie się od złośliwej uwagi. Powinniśmy się zastanawiać, jak wykorzystać bieżącą chwilę najpełniej – mówi Basia Wiśniowska, autorka książki Epidemia. Kiedy musisz tworzyć świat od nowa. czytaj dalej
Lekcje z własnych dziejów to właśnie jeden z większych chichotów historii. Bo jak inaczej potraktować taki obrazek, że tak wielu głośno krzyczy: „Pamiętamy”, tylko po to, by powtarzać najgorszy błąd XX wieku, czyli błąd nacjonalizmu? Nie wiem, czy zapominamy, czy może nigdy nie udało nam się w sposób należyty wyciągać wniosków z dziejów ludzkości – mówi Aleksandra Katarzyna Maludy, autorka książki Kiecka i krynolina. czytaj dalej
– Książki mogą dostarczać nam niezwykłych doznań, ukazać nieznaną rzeczywistość i zainteresować nią, ale też stać się elementem kształtującym uczucia i zapatrywania. Każdy pisarz powinien pamiętać, że słowo może być zarówno bronią, jak i gołąbkiem pokoju w jego ręku. Dlatego trzeba być nieziemsko ostrożnym – mówi Tanya Valko, autorka książki „Arabska Żydówka". czytaj dalej
– Opisane przeze mnie sielskie lata międzywojenne, takie były w istocie. O życiu na Wołyniu opowiada Barbara Iskra Kozińska, autorka książki „Czerwone niebo nad Wołyniem". czytaj dalej
