Publicystyka
Pola Gojawiczyńska – mistrzyni literatury o marzeniach, niekwestionowana specjalistka od poruszania najczulszych strun w naszych duszach. Pisała od serca czy sprawnie manipulowała czytelnikiem? czytaj dalej
Żeby pisać dobre wiersze, trzeba przede wszystkim... dużo czytać. Co czytać - i jak? O tym przeczytacie w pierwszej części naszego poradnika dla aspirujących poetów. czytaj dalej
- Moja powieść mówi o próbie buntu, wywołania jakichś tektonicznych zmian – i w małej rodzinie, która się znajduje na pierwszym planie, i w stanowiącym tło społeczeństwie. To jednocześnie nie jest historia o tym, jak rzucić pracę w korporacji i wyjechać w Bieszczady, choć najbardziej uprzywilejowany bohater snuje i takie fantazje. Żeby to stężałe życie rozwalić, trzeba się raczej zradykalizować, co rodzi oczywiście konflikt i moralny, i praktyczny. Przeczytajcie nasz wywiad z Pawłem Sajewiczem - redaktorem, publicystą, autorem powieści Republika świecidełek. czytaj dalej
Przy okazji głośnej dyskusji o projekcie ustawy zakładającej jednolitą cenę książki przez rok od jej wydania pojawiła się teza o tym, że książki w Polsce są generalnie zbyt drogie. Nie każdego stać na wydanie od 30 do 60 zł na jedną książkę, a to pociąga za sobą drastyczny spadek czytelnictwa. Czy książki naprawdę muszą być takie drogie? Co właściwie składa się na cenę książki? Kto na niej zarabia? I co zrobić, by nie wydać na czytanie majątku? czytaj dalej
Z okazji drugich urodzin bycia self-publisherem na polskim rynku wydawniczym, pozwoliłam sobie przygotować słodko-gorzkie, praktyczne podsumowanie tego, jak to wygląda w praktyce. Może dzięki temu uda się rozpocząć dyskusję o losach tysięcy autorów, którzy nawet nie wiedzą, co mogą, a czego nie. Pisze dla Was Sandra Borowiecka, redaktor naczelna Magazynu Reporterskiego Szpalta.com, autorka książek Ani żadnej rzeczy oraz Która jego jest. czytaj dalej
Edith Wharton w swych powieściach opisywała życie uprzywilejowanych sfer amerykańskiego społeczeństwa, które pomimo pozornej, luksusowej beztroski, podlegało skomplikowanym konwenansom. Pisarka odważnie wyrażała pogardę dla tych fałszywych norm etycznych. Prosty styl, precyzja w opisie stanów emocjonalnych i doprowadzona do perfekcji ironia to znaki charakterystyczne jej języka pisarskiego. W tym ostatnim widać wyraźnie inspirację prozą Henry'ego Jamesa. Wharton bardzo często główną oś dramaturgiczną budowała na miłości niespełnionej, jednocześnie w tle swych powieści poruszając wiele problemów społecznych. Jej proza była inspiracją dla reżyserów zarówno w Ameryce, jak i na starym kontynencie. czytaj dalej
„Kariera polityczna” to wariacja na temat popularnego „Monopoly” osadzona w świecie polskiej polityki. Znakomicie zilustrowana obrazkami Andrzeja Mleczki, bardzo starannie wykonana, dostarczy sporo rozrywki miłośnikom lekkich, łatwych i przyjemnych planszówek. czytaj dalej
Miała trzynaście lat gdy po raz pierwszy sięgnęła po narkotyki. Jak sama przyznaje, z pełną świadomością szukała drogi do prochów i tamtego dnia dokładnie wiedziała, że chce zostać narkomanką. Długo później dowiedziała się, skąd wziął się w niej pęd do samozagłady. Swoją drogę do wyzwolenia z nałogu opisała w książce Pamiętnik narkomanki i dzięki temu stała się jedną z najbardziej poczytnych polskich autorek. Sama o sobie mówi, że jest przyjacielem wykluczonych, poniżonych, upokorzonych i skrzywdzonych (Rozmowa z Barbarą Rosiek, s. 10). Jaka naprawdę jest Barbara Rosiek i co popchnęło ją w szpony najgorszego z nałogów? czytaj dalej
„Polska” to świetna propozycja dla wszystkich miłośników gier quizowych. Klasyczne zasady i niełatwe pytania gwarantują sporo zabawy - i jeszcze więcej nauki. czytaj dalej
Straszny dwór to gra wyróżniająca się spośród innych planszówek pod wieloma względami. Jest świetnie zaprojektowana, utrzymana w estetyce przypominającej nieco animacje Tima Burtona. Uczy też raczej współpracy niż rywalizacji. I może „rosnąć" wraz z dzieckiem. Ale - po kolei. czytaj dalej
