Publicystyka

Pomyślałam o dziewczynie, która uwielbia gotować i jest gotowa na wszystko, byle tylko uwieść swoich gości – o Smacznym życiu Charlotte Lavigne, kuchni Quebecu i scenarzystach piszących powieści rozmawiamy z kanadyjską scenarzystką i powieściopisarką, Nathalie Roy. czytaj dalej

- Wydaje mi się, że dobrą książkę można napisać zarówno o zabijaniu, jak i o spółkowaniu. To drugie chyba jest nawet trudniejsze. O fascynacji ojcem Rydzykiem, o kryminale, redakcji tekstu i pracy dziennikarskiej mówi w wywiadzie Adrianny Michalewskiej, jednej ze "Zbrodniczych Siostrzyczek", Piotr Głuchowski, autor reportaży książkowych, powieści kryminalnych i... biografii dyrektora Radia Maryja.  czytaj dalej

- Podejrzewam, że najczęściej do prawdziwego bohaterstwa, do heroicznych czynów, zdolni są cisi ludzie. Nie ci, którzy najgłośniej krzyczą, z wielkimi słowami na ustach i na sztandarach... - mówi w rozmowie z Adrianną MichalewskąAnna Klejzerowicz, autorka powieści List z Powstania. czytaj dalej

- Na początku lat 90-tych ubiegłego wieku Wyższy Urząd Górniczy sporządził informację przeznaczoną dla załóg górniczych przedstawiającą rozpoznane przyczyny wypadków górniczych oraz sposoby przeciwdziałania ich występowaniu. Sposoby te były prezentacją procedur zarządzania bezpieczeństwem i kształtowania kultury bezpieczeństwa. W ciągu roku przekazywania załogom górniczym wiarygodnej informacji o rozpoznanych przyczynach wypadków i właściwym postępowaniu częstość wypadków śmiertelnych zmniejszyła się o połowę w porównaniu do lat poprzedzających. Wszystkie te przykłady pokazują, że zastosowanie procedur psychologii poznawczej w wyjaśnianiu niepożądanych zjawisk może okazać się korzystną strategia profilaktyczną - mówi prof. Ryszard Studenski, autor Psychologii roztargnienia, która zdobyła tytuł "Najlepszej książki psychologicznej 2013" czytaj dalej

- Mówi się, że "literatura kobieca" musi być płytka i miałka. Dlaczego - bo kierowana jest do kobiet? To, oczywiście, bzdura. O tematach trudnych można pisać z napuszeniem i śmiertelną powagą, można też pisać językiem lekkim i przystępnym albo "przemycać" takie tematy między wierszami. O samotności, porzuceniu, chorobie, śmierci czy właśnie bezdomności można - i należy - pisać tak, by poruszyć serca i uwrażliwić na problem. A serca porusza się prostymi słowami - mówi Katarzyna Michalak, autorka m.in. opublikowanego ostatnio Ogrodu Kamili odpowiadając na pytania redakcji i czytelników. czytaj dalej

- Pomysły tkwią we mnie, zeskładowane tam przez lata. Chyba jestem trochę jak górnik, który opróżnia z węgla kolejne komory. Zjeżdżam do kopalni i opróżniam komorę – tak to właśnie wygląda. Obecnie fedruję w drugiej - mówi w rozmowie z Adrianną Michalewską ze Stowarzyszenia "Zbrodnicze Siostrzyczki" Agnieszka Miklis, autorka powieści Wściekła skóra. czytaj dalej

- Książki pokazywały mi czasem, co myśleć i co czuć, odsłaniały świat uczuć, wielkich emocji, wzruszeń. To są właśnie te… mickiewiczowskie książki zbójeckie, które wpływają na wyobraźnię i budują wizje - mówi Danuta Awolusi, blogerka (http://ksiazkizbojeckie.blox.pl), autorka książki Na wysokim niebie. czytaj dalej

- Co jakiś czas ktoś w naszej rodzinie – głównie moja mama – wpadał na pomysł odtworzenia drzewa genealogicznego. Wiele dokumentów się nie zachowało, więc drzewo pełne było białych plam. Postanowiłem je uzupełnić - mówi Michał Rusinek - dawny sekretarz Wisławy Szymborskiej, publicysta, tłumacz, autor książek nie tylko dla dzieci.  czytaj dalej

- Jako dziecko i młoda dziewczyna miałam duży problem z określeniem swojej tożsamości. Patrząc na moje nazwisko, Amerykanie mówili, że jestem kimś obcym w ich kraju. Podobnie uważali Litwini, twierdząc, że jestem Amerykanką. Zawsze byłam więc rozdarta pomiędzy tymi dwoma krajami - mówi Ruta Sepetys, autorka książki Szare śniegi Syberii. Jej nowa powieść - Wybory ukaże się w styczniu pod patronatem serwisu Granice.pl. O tożsamości, pochodzeniu i związkach z Litwą rozmawia z pisarką Sławomir Krempa.  czytaj dalej

- Istnieje różnica pomiędzy zdawaniem sobie sprawy z czasu a obsesją na jego punkcie. Nie dałoby się żyć w obecnym świecie, jeśli nie wiedzielibyśmy, czy jest poranek, czy wieczór. Ale można ograniczyć zamartwianie się czasem, na przykład zdejmując zegarek, nie zastanawiając się, ile czasu zajmie nam rozmowa z najbliższą osobą, i wygospodarowując czas każdego dnia, by spokojnie pomyśleć, pomodlić się, pomedytować i podziwiać piękno przyrody - mówi w wywiadzie Mitch Albom, autor książki Zaklinacz czasu.      czytaj dalej