Recenzja książki: Wszyscy zakochani nocą

Recenzuje: Magdalena Galiczek-Krempa

Co to znaczy być samotną kobietą? Czy tak samo czują się samotne kobiety w Europie, Ameryce i Azji? Jak wygląda życie takiej kobiety? Czy jest ona szczęśliwa? Na szereg takich egzystencjalnych pytań szuka odpowiedzi Mieko Kawakami w swojej znakomitej powieści "Wszyscy zakochani nocą".

Fuyuko to trzydziestoczteroletnia korektorka. Przez pewien czas zatrudniona była na etacie w wydawnictwie, ale atmosfera w redakcji przytłaczała Fuyuko na tyle, że skorzystała z okazji by zostać freelancerką. Kobieta pracuje zatem nadal jako korektorka, z tym, że robi to we własnym domu i żyje ze spływających zleceń. Sytuacja może mniej stabilna, ale nie najgorsza.

Fuyuko jest introwertyczką. Kobietą całkowicie zamkniętą w sobie, nieśmiałą, wręcz zagubioną. Nie lubi tłumów, hałasu. Bezpiecznie czuje się we własnym towarzystwie. Łączniczką ze światem zewnętrznym jest dla Fuyuko Hijiri, inna pracownica, odpowiedzialna za dostarczanie manuskryptów do korekty. Hijiri jest ekstrawertyczna, przebojowa i pewna siebie. Ale nawet entuzjazm Hijiri nie jest w stanie rozbić skorupy Fuyuko.

Dopiero przypadkowe spotkanie Fuyuko i znacznie od niej starszego Mitsutsuki sprawia, że w kobiecie rozbudzają się nieznane dotąd uczucia. Entuzjazm, wyczekiwanie na kolejne spotkania, ciekawość, zauroczenie, a w końcu miłość.

"Wszyscy zakochani nocą" to niespieszna, filigranowa i krucha opowieść o kobiecie, której w normalnych okolicznościach nie zauważylibyśmy ani nie zwrócilibyśmy na nią uwagi. Zapracowana, cicha, z zaangażowaniem oddająca się swoim zawodowym obowiązkom, sumienna, dokładna. Pracownica idealna. Dopiero Mieko Kawakami oddając głos Fuyuko zachęca kobietę, by nieco o sobie opowiedziała. Fuyuko ostrożnie korzysta z tego przywileju ale mówi o sobie tyko trochę. Jednak gdy jej słowa dźwięczą w uszach, maluje się przed oczami czytelnika obraz kobiety, która przytłoczona została obowiązkami i zupełnie o sobie zapomniała. Nie miała już siły by zastanowić się nad tym, czego od życia oczekuje. Została w miejscu, w które zaniosła ją jej własna, życiowa fala, osiadła na dającej względną stabilizację mieliźnie i tkwiła w takim zawieszeniu cały czas. Fuyuko konfrontuje swoje pełne rutyny i powtarzalności życie z egzystencją przebojowej Hijiri i dawnej koleżanki ze szkoły, z którą spotyka się po latach. Hijiri opowiada o swoich miłosnych podbojach i rozczarowaniach. Z kolei dawna koleżanka mówi, jak bardzo nie podoba jej się życie w małżeństwie. Dziesięcioletni staż doprowadził ją i jej męża już tylko do znudzenia, wypalenia i zabrał jakiekolwiek oczekiwania.

Powieść "Wszyscy zakochani nocą" to opowieść, w której fascynacja światłem, jakiej doświadcza Fuyuko (mimo, że zupełnie nie rozumie jego natury) zdaje się być jednym z niewielu jasnych punktów. Jego ulotność, to jak szybko zostaje pochłonięte, to że sztuczne światło lepiej widoczne jest nocą dodają powieści subtelnej i zupełnie pozazmysłowej atmosfery.

Przyglądając się historii Fuyuko dochodzimy do wniosku, że podobnych życiorysów możemy znaleźć wokół siebie znacznie więcej. Wtłoczenie kobiet w zawodowe obowiązki lub z zupełnie innej strony - zmuszenie ich do rezygnacji z kariery zawodowej i poświęcenie się rodzinie i wychowaniu dzieci. Konieczność dostosowania się do ogólnie przyjętych zasad w świecie, w którym ostateczna decyzja należy zwykle do mężczyzn. Kpina z feminizmu. Uniwersalność przekazu jaki niesie powieść "Wszyscy zakochani nocą" sprawia, że czytając historię Fuyuko zobaczymy nasz świat jej oczami i zmysłami. Gorzka to jednak będzie lekcja.

Tagi: Współczesna proza literacka