Publicystyka

- Pomimo doświadczenia wojny, ludzie nadal nie nauczyli się być ludzcy. Kiedy byłam młoda, wierzyłam, że ludzkość się otrząśnie, rozejrzy i powie: “Stop! Tak nie można! Tak nie wolno myśleć, musimy być tolerancyjni.” Ale wydaje mi się, że to nie nastąpiło. Instytucja kozła ofiarnego, odpowiedzialnego za całe zło tego świata, ma się doskonale. Adrianna Michalewska rozmawia z Michele Zackheim, autorką powieści Ostatni pociąg do Paryża. czytaj dalej

- Wielu naszych klientów rozmija się nieco z prawdą. Czasem po prostu dlatego, że są zakłopotani – zlecają nam śledzenie swojego partnera, a potem się okazuje, że nigdy się nie widzieli i znają się tylko z Internetu. Nie chcą się do tego przyznać. Wstydzą się. Nim podejmiemy się danego zlecenia, uważnie analizujemy sytuację. Nigdy nie wiesz, w co się możesz wplątać. Pewnego dnia zadzwonił do mnie mężczyzna z prośbą, by śledzić jego żonę. Następnego zadzwoniła jego żona ze zleceniem śledzenia swojego męża. Wielokrotnie przekonałyśmy się, że warto słuchać tego, co podpowiada nam intuicja – opowiada Rebecca Jane, założycielka Damskiej Agencji Detektywistycznej i autorka książki W szpilkach na tropie, która ukazała się nakładem Wydawnictwa Literackiego. Rozmawiamy z nią o historii powstania słynnej agencji, kulisach pracy jej ekipy, kłamstwie i zdradzie, a także o granicach, poza które detektyw nie powinien wychodzić. czytaj dalej

- Tragedia powstania warszawskiego powinna nauczyć polityków, że jednak są rzeczy ważniejsze od polityki. Że życie innych, życie młodzieży, dzieci – jest najcenniejsze. Więc albo tę politykę trzeba robić mądrzej, albo zrezygnować z niej, gdy cena może być zbyt wysoka. Nie robić polityki dla polityki, nawet jeśli cel wydaje się szlachetny. To w końcu nie politycy giną w powstaniach. Przewidywać - i to daleko do przodu. Bo powstanie warszawskie losów powojennych i tak nie miało szansy zmienić, natomiast pochłonęło zbyt wiele ofiar, odebrało nam młodą inteligencję, a skutki tego odczuwamy do dziś. I podejrzewam, że jeszcze długo będziemy odczuwać. Zwykli ludzie mogli nie zdawać sobie z tego sprawy, ale politycy musieli – a przynajmniej powinni – to wiedzieć. Z mądrym społeczeństwem „sowietyzacja” by się nie udała. Mądre społeczeństwo nie uśmierciłoby beztrosko własnej kultury. Być może gdyby nie ta koszmarna strata, bylibyśmy dzisiaj w zupełnie innym punkcie cywilizacyjnym. Z Anną Klejzerowicz, autorką powieści List z powstania, rozmawia Adrianna Michalewska.  czytaj dalej

Stworzył pierwszego w dziejach skandynawskiego kryminału prywatnego detektywa. Wymyślił dla niego pseudonim i logo Ravn - od kruka, ptaka, którego ceni i lubi. Z takim zapleczem podbija świat. Prawa do Wykolejonego, pierwszej powieść o Ravnie, kupiło już 18 krajów, a kolejne stoją w kolejce. Michael Katz Krefeld był zagraniczną gwiazdą tegorocznego Międzynarodowego Festiwalu Kryminału we Wrocławiu. Rozmawiała z nim Agnieszka Minkiewicz. (fot. Thomas A) czytaj dalej

Redakcja Portalu Księgarskiego prezentuje rozmowę z właścicielem oficyny wydawniczej IMPULS dyrektorem Wojciechem Śliwerskim o nowej serii „Przywrócić pamięć“, o wyzwaniach, przed jakimi stoi harcerstwo i jego ideałach. Rozmawia Gabriel Leonard Kamiński. czytaj dalej

- Jestem bardzo ciekawa nie tylko świata (lubię dużo wiedzieć na każdy temat), ale i swoich możliwości. Stale sprawdzam samą siebie - co potrafię, jakim wyzwaniom sprostam, czym mogę siebie jeszcze zaskoczyć, a czym już nie. Gdy utwierdziłam się w fakcie, że w ogóle potrafię pisać, gdy Czytelniczki dały mi znać, że powieści pogodne, ku pokrzepieniu serc i z koniecznie dobrym zakończeniem wychodzą mi całkiem nieźle, zapragnęłam pójść krok dalej i zmierzyć się z trudniejszą tematyką. Napisałam więc Nadzieję, potem - gdy ta powieść została zaskakująco dobrze przez Czytelniczki przyjęta, wyszarpnęłam z duszy i serca historię jeszcze trudniejszą, czyli Bezdomną i przestałam się bać różnorodnej tematyki. O pisaniu, inspiracjach, blaskach i cieniach życia rozmawiamy z Katarzyną Michalak. (fot. Konrad Wasilewski) czytaj dalej

- Polski kryminał jest bardzo różnorodny - mówi w rozmowie z Adrianną Michalewską Joanna Marat, autorka powieści Monogram. - Pojawia się coraz więcej powieści zaledwie flirtujących z pełnokrwistym, gatunkowym kryminałem. Powieści te charakteryzują się rozbudowanym tłem obyczajowym. Dzięki temu najwięcej o współczesnej Polsce dowiadujemy się właśnie z kryminałów. Może dlatego, że kryminał z definicji nie jest karmelkowo-pastelowym pocieszaczem. Wręcz przeciwnie - pokazuje ciemną stronę rzeczywistości. I jeśli jakoś zniekształca rzeczywistość, to raczej w kierunku odwrotnym do powieści niosących pocieszenie. A przede wszystkim - kryminał służy rozrywce. Takiej pozbawionej dydaktyki i moralizatorstwa. czytaj dalej

- Mimo moich zainteresowań jako historyka farmacji, nie chciałbym doświadczać dawnych metod leczenia - mówi w rozmowie z Adrianną Michalewską Anula Trojanowska, autorka kryminału Jak makiem zasiał i współautorka Nieczynnego do odwołania oraz Hiszpańskiego kota. - Wiele z nich może budzić dziś co najmniej zdziwienie, jeśli nie zgrozę. Część z dawniej stosowanych leków prawdopodobnie nie miała żadnego działania, ale zdarzały się leki niebezpieczne, jak choćby opium, środki rtęciowe czy kantarydy wykorzystywane do tzw. plastrów i maści pryszczących. Do wszystkiego trzeba było dochodzić metodą prób i błędów, poznać działanie lecznicze i skutki uboczne, dawki, czas działania; było tyle niewiadomych, różnych hipotez dotyczących etiologii chorób i działania leków, że lekarze nieraz woleli poprzestać na zaleceniach dietetycznych, puszczaniu krwi i zdaniu się na siły natury - mówi Anula Trojanowska, autorka kryminału Jak makiem zasiał i współautorka Nieczynnego do odwołania oraz Hiszpańskiego kota. czytaj dalej

W takie dni morze woła bardzo głośno – z Ann Vanderhoof, autorką podróżniczej powieści W krainie obfitości mango, rozmawiamy o żeglowaniu, gotowaniu w ciasnym kambuzie, Karaibach i tańczącym Nelsonie Mandeli. czytaj dalej

- Kilka lat temu musiałem wraz z grupą kilkunastu innych zawodników zjechać z Kasprowego Wierchu podczas naprawdę fatalnej pogody: w czasie mgły, mrozu i wiatru sięgającego trzydziestu metrów na sekundę. Nie było widać końca własnego kija, wiatr dosłownie wywracał, a my musieliśmy znaleźć się na dole – tego dnia były mistrzostwa Polski. Zjechaliśmy, choć zajęło nam to kilka razy więcej czasu niż zwykle. Pomyślałem sobie, że to mógłby być pomysł na napisanie kryminału: góra, wiatr, niewielka grupa osób – i morderca. Idealny punkt wyjścia do napisania powieści w stylu Agathy Christie. Niestety – nie wyszło. Pomysł zaczął się rozrastać, przekroczył nie tylko obszar Kasprowego, ale nawet granice Polski. Rozmawiamy z Marcinem Ciszewskim, autorem powieści Wiatr. czytaj dalej