Publicystyka

- Dzieci w pewnym wieku, dostrzegając jakąkolwiek odmienność, są wobec siebie nawzajem bardzo okrutne i bezwzględne. Ośmieszaniem słabszych czy w jakimkolwiek sensie innych niż większość z nich próbują zaimponować otoczeniu, nie zastanawiając się nad tym, że w ten sposób ranią czyjeś uczucia - mówi Anna Stryjewska, autorka książki Głowa do góry, Matyldo! czytaj dalej

- Ciekawe jest to, że wiele osób mówi, że nieprawdopodobne są te wątki w moich książkach, które oparte są na prawdziwych wydarzeniach – mówi Paul Colize, autor powieści Długa chwila ciszy. czytaj dalej

Dyrektor liceum kilka razy spławił przez telefon redaktorkę podkarpackiej gazety, twierdząc, że na temat książki nie będzie się wypowiadał. Wreszcie, przyparty do muru, oświadczył, że określenie „obmierzła szkoła średnia” jest nie fair. Przeoczył fakt, że LO Story to powieść fabularna i że skojarzenia z rzeczywistymi osobami to efekt wybujałej wyobraźni jego podwładnych. czytaj dalej

- Ustalenie kierunku podróży to jak ustalenie planu książki. Pierwszy szkic, potem działanie, dopracowanie. A na końcu zadowolenie z osiągniętego celu. No i ten chaos przy pakowaniu i robieniu ilustracji – bardzo podobne. Nie ma czasu na zrobienie obiadu. O książce Apetyt na życie, o pisaniu i podróżowaniu opowiadają Agnieszka Kazała i Halina Kowalczuk. czytaj dalej

- Literatura karmi się tym, co przekracza normę, co ludzie ukrywają – czasami nawet przed sobą. A ja lubię zaglądać w mroczne zakamarki duszy, oglądać to, co wmiecione pod dywan, głęboko schowane. Może dlatego, że wierzę, iż tylko wstawienie tego na światło dzienne oczyszcza? Grzebiąc w duszach bohaterów, mam okazję czynić też porządki w swojej, nie najjaśniejszej. Hanna Kowalewska opowiada o swojej najnowszej powieści Cztery rzęsy nietoperza. Zapraszamy do lektury wywiadu.  fot. A. Herman czytaj dalej

- Przeżywanie miłosnych uniesień lub szalonych przygód nie jest jedynie domeną młodych kobiet. Chciałam pokazać, że życie w każdym wieku może przynieść takie zmiany, że trudne jest zachowanie rozwagi i uparte trzymanie sztywnych schematów. Zabawnie może być zawsze. Powaga jest nudna - mówi Anna Kleiber, autorka Kobiety z pazurem i Sabatu czterdziestek.  czytaj dalej

- Mężczyźni dzielą się na palących i nie palących (90 procent palących), pijących i nie pijących (90% pijących), chudych szczupłych i grubych zwalistych (90% grubych). Męski świat to jest taki sklep, w którym są same zbuki, a nawet, jak się trafi lepszy egzemplarz, to znika z półek od razu. Konkurencja jest tak duża, że kobiety starają się coraz bardziej o siebie dbać. W efekcie mamy coraz więcej fajnych kobiet, a coraz mniej interesujących facetów - mówi Hanna Bakuła, malarka, autorka książek, a ostatnio również kolorowanek i gier planszowych.  czytaj dalej

- Przygotowanie się do pisania nie było proste, bo niespodziewanie zrodziła się we mnie duża odpowiedzialność za słowa. Długo przeglądałam literaturę fachową i próbowałam jakoś przełożyć ją na własne emocje, a potem się z nimi uporać. Skontaktowałam się więc z psychologami, bo zrozumiałam, że trzeba czytelnikom podsuwać właściwe odpowiedzi, a nie tylko subiektywne odczucia. Przeszłam przez psychoterapię, która w ogromnym stopniu zaważyła na tym, jak postrzegam świat. To niezwykłe doświadczenie, polegające na udzieleniu sobie samemu odpowiedzi na obiektywnie proste pytania: gdzie jestem, gdzie chciałbym być za rok, co sprawia, że jestem szczęśliwa. Polecam absolutnie każdemu - mówi Nina Majewska-Brown, autorka powieści Wakacje, Zwyczajny dzień i Jak się nie zakochać. czytaj dalej

Chcąc napisać powieść polską, trzeba całą Polskę przewędrować, zobaczyć, zrozumieć i odczuć – te słowa młodego Żeromskiego uczyniłam mottem i przykazaniem mego warsztatu pracy - mówi Barbara Wachowicz, polska pisarka, autorka biografii wielkich Polaków w rozmowie z Beatą Bednarz.  czytaj dalej

Nazywany pisarzem "żyjącym na wygnaniu we własnym kraju". W swych sądach o radykalnym islamizmie bywa bardziej radykalny niż Michel Houellebecq. Ma jednak po temu podstawy - zaczął pisać, gdy miał już 50 lat i obserwował, jak kraj, z którego pochodzi - Algieria - stopniowo radykalizuje się, jak jego rodacy stają się zapamiętali w islamizmie. Uważa to po trosze za osobistą porażkę -  do czasu zabójstwa prezydenta Mohameda Boudiafa pracował dla algierskiego rządku. Potem nie było już dla niego miejsca we władzach.  Rozmawiamy podczas Warszawskich Targów Książki. Sansal jest już wyraźnie zmęczony tłumem, upałem i panującym wokoło hałasem. Ma 67 lat, ale mimo tego umówione 15 minut zamienia się w niemal godzinną opowieść na temat zjawisk, które w Europie są coraz mocniej zauważalne. Oczywiście nie trzeba się z nim zgadzać. Warto jednak wysłuchać słów człowieka, który na przestrzeni lat obserwował, jak pokojowe współistnienie światów islamu i chrześcijaństwa kończy się krwawą wojną.  czytaj dalej