Lista recenzji - Literatura piękna

Hakuna matataPopobawa to afrykański zły duch, człowiek ze skrzydłami nietoperza, który w nocy bezszelestnie przelatuje nad falami oceanu. Kiedy jednak upatrzy sobie jakąś osadę na wybrzeżu, niszczy uprawy, czytaj dalej

Nieistnienie w krainie cieniaKraj pogrążony w nieistnieniu, zakreślony na mapie tęsknoty niewyraźną linią. Miejsce, gdzie szczęście mieści się tylko w pustce zaciśniętej dłoni; pustce, bo w zniszczonym wojną czytaj dalej

Pierre Assouline główną postacią swojej książki czyni nie tyle sportretowaną przez Jean Auguste Dominique Ingres’a baronową Betty de Rothschild, co sam jej portret. „Portret” to barwna czytaj dalej

Kiedy wydawało się już, że powieści Erica-Emmanuela Schmitta zmierzają w niespecjalnie ciekawe obszary i nieprzyjazne rejony oraz zmieniają się raczej w poradniki dotyczące leczenia odwiecznych bolączek ludzkości czytaj dalej

Autorzy książek wpisujących się w gatunek literatury pięknej jako punkt wyjścia swoich opowieści wykorzystują bardzo często elementy pozornie banalne czy wręcz, wydawać by się mogło, dawno już wyeksploatowane czytaj dalej

Pocałunkiem śmierci dla niemalże każdego literackiego arcydzieła jest dostanie się na listę lektur szkolnych, która w czasach Inkwizycji prawdopodobnie byłaby ulubionym , zaraz po ogniskach, sposobem na wymazanie czytaj dalej

Jeśli istnieją dzieła, które na podobieństwo wina stają się coraz to smakowitsze wraz z postępującym wiekiem, to na pewno do tej kategorii można zaliczyć opowiadania Edgara Allana Poe. Czy mroczne, śmieszne czytaj dalej

Francuska Riwiera. Lata dwudzieste ubiegłego wieku. Plaża w oparach gorąca popołudniowego słońca, rozgrzany piasek pod stopami, gdzie okiem sięgnąć pełno beztrosko wypoczywających ludzi, kąpiących się, opalających czytaj dalej

Co jakiś czas pojawiają się w prasie doniesienia o niewolniczej i upokarzającej pracy nieletnich, często bardzo małych dzieci w zakładach pracy, w których panują koszmarne warunki, nie przestrzega się zasad czytaj dalej

Polaka portret skrwawionyPortret Polaka na emigracji był zawsze bardzo barwny, a jego wymowa zmieniała się wraz ze stopniem przydatności napływowych czy umiejętnością ich asymilacji z otoczeniem.Piekiełko unaocznione czytaj dalej