Recenzja książki: Ciężar decyzji. Gliniarskie opowiadania

Recenzuje: Justyna Gul

Romans z kryminałem

Czasami zaledwie jedna decyzja sprawia, że nasze życie zmienia się o 360 stopni. Dokonany wybór może wpłynąć również na losy innych ludzi, przesądzić o ich szczęściu bądź cierpieniu. Jeden ruch wystarczy, by komuś zadać ból bądź zapewnić go o miłości. Jedna myśl potrafi popchnąć nas w kierunku dobra bądź też zła.

Bohaterowie zbioru opowiadań „Ciężar decyzji” to ludzie, którzy już dokonali wyboru, bądź też którzy przed nim stoją. Na tak zwane „gliniarskie opowiadania” składają się krótkie formy Piotra Pochuro, Krzysztofa Sowika, Bartłomieja Mostka, Jana Simira oraz Adama „Buntline” Rapickiego.

Realizując wizję książki z kryminalną nutką w tle, wydawnictwo Branta sięgnęło po ludzi nie tylko znających się na różnych niuansach policyjnych akcji, żargonie „psów”, ale i tych, którzy piszą zajmująco. Efektem tej pracy jest „Ciężar decyzji”, czyli dwanaście opowiadań - mniej lub bardziej udanych, ale jednak wartych przeczytania.

Posługując się niezbitymi dowodami (czyli spisem treści), wytropiłam Piotra Pochuro, którego tytułowe opowiadanie „Ciężar decyzji” otwiera przed nami skomplikowany i brutalny świat, jakim jest… rzeczywistość. Bohater, świeżo upieczony policjant, na zwykłym, rutynowym patrolu trafia na akcję, która mogła się skończyć tragedią. I choć nie było na jej temat artykułów w prasie czy reportaży w telewizji, to zapisała się ona na zawsze w pamięci bohatera – zrobiła bowiem z niego mężczyznę. Decyzję o interwencji podjął jeszcze chłopiec, ale już z chwilą podjęcia działań pojawił się świadomy konsekwencji i wagi swojej misji funkcjonariusz policji.

W ramach rekompensaty za słabszy tekst „Nic nie widzisz, nic nie słyszysz, nic nie mówisz” otrzymujemy „Życiowy egzamin”, w którym autor przekonuje, że choć w życiu czekają nas różnorodne testy i sprawdziany, to nigdy nie wiadomo, kiedy przyjdzie nam zdać ten najważniejszy – z życia właśnie.

Od policyjnych mundurów odrywa nas Krzysztof Sowik, a jego „List” jest jednym z dwóch najlepszych w tomie opowiadań. Tu decyzję musi podjąć Marta, wdowa, matka dwójki dorastających dzieci, Adama i Uli. Nagłe pojawienie się dwustu sześćdziesięciu siedmiu milionów, czterystu osiemdziesięciu pięciu tysięcy, sześćset pięćdziesięciu  pięciu złotych i dwudziestu czterech groszy na koncie może oszołomić i natychmiast pojawia się wizja ich spożytkowania. Ale czy można wydać pieniądze, będąc świadomym, że znalazły się w naszym posiadaniu w wyniku pomyłki? Jak postąpi Marta?

Zanim pogrążycie się w rozmyślaniach nad sposobami wydania tej astronomicznej kwoty, zachęcam do lektury wstrząsającej „Realizacji” Bartłomieja Mostka, w której pomyłka sierżanta Konrada Grabca kosztowała życie dwójkę niewinnych ludzi.

Adam „Buntline” Rapicki poda nam natomiast przepis na biznes „made in Pruszków”, a jego historia to realistyczne i podszyte ironią studium rzeczywistości. Rzeczywistości, w której nawet cuda się zdarzają - zwłaszcza, że rzecz dzieje się w Krakowie.

Tym sposobem, zaciskając pętlę dookoła podejrzanego i weryfikując wszelkie sygnały o działalności niejakiego Jana Simira, dopadłam sprawcę. Dowodem winy jest opowiadanie „Doktor Bart”, a za najlepszą w „Ciężarze decyzji” historię powinien być on skazany na sto lat akupunktury.

Simir po raz kolejny na naszych oczach demaskuje siatkę przestępców, której mózgiem jest emerytowana nauczycielka literatury angielskiej, Gina. To ona trzęsła przestępczością w całej Walii i na połowie kontynentów, a jej geniusz wykracza poza życie doczesne. Przekonał się o tym doktor Bart, a właściwie Konrad Bartoszczycki, specjalista od akupunktury, który chciał przechytrzyć charyzmatyczną babcię. Po stronie Polski śledztwo w tej sprawie prowadzi Michał Maria Erewański, świeżo upieczony agent operacyjny Wydziału Spraw Nierozwiązanych Interpolu. Jedną z najciekawszych sztuczek Simira (a ma ich w zanadrzu kilka) jest nawiązanie do wspaniałego „Żabła Trojańskiego”, po którego niewtajemniczeni powinni sięgnąć.

Tym sposobem podjęcie decyzji, czy „Ciężar decyzji. Gliniarskie opowiadania” czytać, okazuje się ogromnie łatwa – czytać i smakować, w dowolnym momencie, w dowolnym czasie, przez dowolnego czytelnika i od dowolnego opowiadania rozpoczynając kryminalną przygodę.