Poezja Adama Zagajewskiego, członka grupy „Teraz” miała nie być poetycka, jego wczesne utwory wręcz „uciekały” od poezji. czytaj dalej
Pierwsza jaskółka wiosny nie czyni. Czy zapowiedź wyegzekwowania osobistej odpowiedzialności urzędnika państwowego będzie taką jaskółką? czytaj dalej
Piszę te słowa w dniu, kiedy pokazaliśmy skrajnie narodowo-katolickiemu obozowi części polityków Prawa i Sprawiedliwości, że ich eurosceptycyzm nie może być dzisiaj kierunkiem dla nowoczesnej demokracji.</ czytaj dalej
Dochodzimy do momentu, w którym elementem fundującym nam rzeczywistość jest nie Przybyszewsko rozumiana chuć, lecz chęć – nie tyle nawet usakralizowana, co substytyzująca. czytaj dalej
„Kosmetyka to nauka o kosmosie kobiety” – powiedział kiedyś Karl Kraus, niezgorszy pisarz – do tego mężczyzna! Jednym słowem: doskonały badacz kobiecej natury. czytaj dalej
Trzeba wiedzieć, że Norwid napisał swój poemat w dobie największej popularności Offenbacha, parodiującego w swoich operetkach mity starożytnych Greków. To właśnie ironia staje się pryzmatem nowego poznania, odświeżania statycznych figur, ona także pobudza dzieło do balansowania, przechodzenia między dwoma postaciami Apollina. czytaj dalej
Aby zrozumieć istotę formułującego się zwierzenia w literaturze XX wieku, należy dodać jeszcze kilka nierozerwalnych faktów, które konkretyzują obraz tego rodzącego się zjawiska poetyckiego. czytaj dalej
Twórczość Roberta Lowella jest doskonałym przykładem heterogeniczności powojennej poezji, ścierania się poglądów teoretycznoliterackich i rodzenia się nowych praktyk pisarskich, czyli zwierzenia w liryce. czytaj dalej
Autorytet państwa ma się angażować w ochronę dóbr osobistych na gruncie prawa karnego. Tak orzekł niedawno Trybunał Konstytucyjny, utrzymując w mocy art. 212 kodeksu karnego. czytaj dalej
Wyrok Sądu Najwyższego jest wyrokiem ostatecznym. Dokonana w nim ocena działań wysokich urzędników państwowych jest więc również niepodważalna. czytaj dalej