Publicystyka

Birkin, nazwana na cześć brytyjskiej aktorki i piosenkarki Jane Birkin, to najbardziej pożądana i najdroższa torebka świata. Jej cena waha się od siedmiu do stu tysięcy dolarów. Ale nie cena jest największym problemem. Birkinki nie da się kupić ot, tak. W każdym salonie Hermèsa, w którym o nią zapytamy, odpowiedzą, że torebki nie ma i trzeba się zapisać na listę oczekujących. Czas oczekiwania to co najmniej dwa lata. Niedostępność czyni ją właśnie tak pożądaną. O tym, jak ją zdobyć, kim są kobiety, które ją kupują oraz o największym przekręcie świata mody opowiada Michael Tonello, autor książki W pogoni za torebką.   czytaj dalej

Są miliony historii o drugiej wojnie światowej, które wciąż nie zostały opowiedziane, mimo że sama wojna jest przecież często obecna w literaturze i filmie. Dla mnie - jako dla pisarki - problem ten okazał się pociągający, temat drugiej książki wyłonił się z badań poświęconych pierwszej - mówi Jullie Orringer, autorka powieści Niewidzialny most.  czytaj dalej

Obracając się przez lata wśród arystokratów, słyszałam bardzo różne historie. Jednym dawałam wiarę, inne wydawały się podejrzane, ale łączyło je jedno: miały nigdy nie wypłynąć poza pewne kręgi. Moja praca polegała na żmudnym przekopywaniu się przez archiwa królewskie i inne brytyjskie zbiory dokumentów, na przyswajaniu ton pamiętników i listów. Na potwierdzaniu i selekcjonowaniu faktów. Następnie interpretowałam ich znaczenie w szerszym, historycznym i politycznym kontekście - mówi lady Colin Campbell, autorka książki Królowa. Nieznana historia Elżbiety Bowes-Lyon.   czytaj dalej

- W Szwecji i krajach ościennych udało się, również dzięki świadomie prowadzonej polityce kulturalnej, stworzyć modę na skandynawski kryminał, która później przeniosła się na cały świat. Dzięki temu, kryminał stał się tam niemalże gałęzią gospodarki – kręcone są filmy i seriale, kupowane potem przez stacje w wielu krajach, a turyści przyjeżdżają do Ystad, żeby zwiedzać miasto śladami Kurta Wallandera. U nas takich działań się nie prowadzi (może z wyjątkiem Wrocławia, który promował się, wykorzystując powieści i osobę Marka Krajewskiego), a przecież mamy i dobrych pisarzy kryminalnych, i świetnych pisarzy fantastów. To można wykorzystać do promocji kraju.  O pisaniu jako pracy i pisaniu jako pasji, o promocji czytelnictwa i o tym, czy za sprawą dobrego kryminału można dokonać przełomu w literaturze mówi w rozmowie z Adrianną Michalewską ze stowarzyszenia "Zbrodnicze Siostrzyczki" Wojciech Chmielarz, autor powieści Farma lalek.      czytaj dalej

Polak żydowskiego pochodzenia, który dzieciństwo spędził w Rosji. Uczestnik walk o niepodległość w 1918 roku, a potem wojny polsko-bolszewickiej. Wybitny prawnik, satyryk i poeta tworzący w cieniu genialnego krewniaka, Bolesława Leśmiana. Esteta, elegant i lowelas. Mąż trzech kobiet, ojciec jednej córki. Pogodny, dowcipny i pełen pasji. Namiętny brydżysta. Oto mniej znane oblicza autora Akademii Pana Kleksa, zaprezentowane na podstawie biografii Brzechwa nie dla dzieci autorstwa Mariusza Urbanka. czytaj dalej

Na szczęście jeszcze nikt nie zarzucił mi błędu, szczególnie historycznego. Czuwa nad tym jeszcze redaktor, który wyłapuje ewentualne pomyłki, ale też bliscy ludzie, którym się daje utwór do przeczytania. Pamiętam, jak się uśmiałam, gdy kolega zauważył, że w Domu śmierci właśnie, "użyłam" folii aluminiowej do kanapki! I nikt tego nie wyłapał! - O pisaniu, przygotowaniach i szczegółowych badaniach opowiada Aneta Ponomarenko, autorka książek Dom śmierci i Strażnik Skarbu. Rozmawia Adrianna Michalewska ze stowarzyszenia Zbrodnicze Siostrzyczki.  czytaj dalej

Jak czerpać przyjemność z czytania? Co mogą nam dać książki, a co my możemy ofiarować literaturze? Po co czytamy i czy mamy prawo oceniać przeczytane książki? Na te pytania kilkadziesiąt lat temu odpowiedziała Virginia Woolf pisarka i feministka, jedna z czołowych postaci literatury modernistycznej XX wieku, autorka między innymi Pani Dalloway, Fal, Lat i Pokoju Jakuba, postać, która zainspirowała Michaela Cunninghama do napisania powieści Godziny, a Stephena Daldry do nakręcenia filmu na podstawie tej książki. Co dzisiaj możemy wynieść z jej eseju? czytaj dalej

- Kiedy piszę książkę, bardzo wczuwam się w sytuację życiową moich bohaterów i przeżywam ich emocje. W zasadzie na pewien czas staję się nimi. Czuję się, jakbym żyła w zupełnie innym świecie. Ich świecie. Postaci zdają się tak realistyczne, jakbym mogła je spotkać w tramwaju, na ulicy. Gdy pisałam swoją ostatnią powieść, na jakiś czas stawałam się Aśką czy Kingą. Bywa to oczywiście bardzo trudne emocjonalnie, zwłaszcza kiedy bohater przeżywa sytuacje krańcowe, traumatyczne – ja przechodzę to wtedy razem z nim, realnie odczuwam jego emocje. I współcierpię - o pisaniu, nowej powieści, relacjach z czytelnikami i trudnych tematach czerpanych z życia mówi w rozmowie z Adą Wysocką Katarzyna Michalak, popularna pisarka, autorka m.in. Bezdomnej - powieści wyróżnionej w konkursie i plebiscycie Najlepsza książka na lato. czytaj dalej

- Chciałabym pokazać rozmaite warstwy Stambułu. Nie szlak wycieczkowy. Sięgnęłabym głębiej, by wszyscy mogli zobaczyć złożoność Stambułu. Są takie przeciwieństwa, które można zobaczyć tylko tutaj, nigdzie indziej. Skoncentrowałabym się na ludziach, ulicach, graffiti, życiu, oddechu miasta, jego opowieściach. Pokazałabym nie tylko pomniki i budynki, ale też życie „zwykłych ludzi” – dzisiaj i dawniej. Subkultury. Cyganów, transseksualistów, wszelkie mniejszości, które walczą o przeżycie w tej wielkomiejskiej układance - mówi Elif Shafak, turecka pisarka, której nowa powieść - Sufi - ukazała się nakładem Wydawnictwa Literackiego. czytaj dalej

Mimo, że na lekcjach historii w Polsce Katarzynę Wielką przestawia się raczej w mało korzystnym świetle, bez wątpienia była ona niezwykłą władczynią, która wywarła ogromny wpływ na historię Rosji i Europy, a także wprowadziła swój kraj w oświecenie.   czytaj dalej