Życie zaskakuje. Wywiad z Anetą Krasińską

– Bezbronność i bezradność dziecka jest wyjątkowo bolesna i rzutuje na dalszą jego przyszłość. Osoba dorosła jest w stanie szybciej odnaleźć się w momencie osamotnienia – mówi Aneta Krasińska, autorka książek Adela. Krok w przeszłość oraz Adela. Krok w przyszłość, składających się na opowieść o kobiecie, którą los niejednokrotnie zaskakiwał. 

Trudne dzieciństwo sprawia, że decyzję o założeniu rodziny odkłada się na później? 

Nasze doświadczenia z dzieciństwa rzutują na dalsze życie, więc nic dziwnego, że czasem może długo trwać „przetrawienie" jakiegoś tematu. Dokładnie tak było w przypadku Adeli – mojej bohaterki. Beztroskie dzieciństwo nagle się skończyło. Dużo czasu zajęło jej zrozumienie tego, co się wydarzyło. To dlatego sama nie mogła się zdecydować na założenie rodziny.

Pierwsze lata jednak nie zapowiadały dramatu, z jakim przyjdzie się zmierzyć bohaterce. Jak wyglądało dorastanie w latach osiemdziesiątych XX wieku?

Sama też dorastałam w tych czasach i przyznam, że było zupełnie inaczej niż teraz. Dzieci chętnie przebywały w swoim towarzystwie, dużo rozmawiały ze sobą. Tak też pokazałam życie Adeli zanim została sama. Mieszkała wraz z rodzicami. Czuła się bezpieczna i kochana.

Inaczej było w przypadku wielu jej koleżanek...

Koleżanki Adeli przeżywały problemy typowe dla ówczesnych nastolatek – alkoholizm rodziców, brak zainteresowania ze strony dorosłych, chęć „pokazania się" przed rówieśnikami. I choć w wielu domach to była norma, to nikt nie mówił o tym głośno, bo to wstyd. 

Największe tragedie zawsze zdarzają się w dni, które zapowiadają się najlepiej? Tak jak udana zabawa sylwestrowa okazała się zwiastunem tragicznego poranka Adeli...

W sylwestrową noc wszystko się zmieniło i kilkunastoletnia dziewczynka została sama. Bardzo liczyła na pomoc i wsparcie siostry zmarłego tragicznie ojca, ale okazało się, że sprawa była bardziej skomplikowana, a ciotka Patrycja nagle znikła z jej życia. Adela zamieniła wygodne i bezpieczne życie w domu rodzinnym na niewielki pokoik w sierocińcu, w którym rządziły prawa, jakich dotychczas nie znała. Każdy dzień uczył ją nowych zachowań. 

Samotność dziecka jest inna niż samotność dorosłego człowieka?

Bezbronność i bezradność dziecka jest wyjątkowo bolesna i rzutuje na dalszą jego przyszłość. Osoba dorosła jest w stanie szybciej odnaleźć się w momencie osamotnienia. Adela potrzebowała wsparcia i zrozumienia w chwili, gdy została sama. Nie rozumiała tego, co ją spotkało. Nie było też wokół niej osoby, która mogłaby jej pomóc. 

Sierociniec to dla młodych ludzi najtrudniejsza lekcja życia?

To była lekcja życia dla młodej dziewczyny, która z dnia na dzień musiała wejść w obce środowisko. Wszystko ją dziwiło. Miała chwile zwątpienia, ale nie poddawała się, wciąż szukając przyjaźni, zrozumienia i życzliwości.  

Warto porzucić własne marzenia, przekonania, zdrowie, dobro drugiego człowieka tylko po to, by przez chwilę znaleźć się na szczycie, cieszyć się sławą i pieniędzmi? Zrobiła tak już w dorosłym życiu Adela, ale w podobnym kierunku zdawała się zmierzać jej ciotka, Patrycja...

Młodzi ludzie potrafią się szybko zachłysnąć pieniędzmi, popularnością czy robieniem kariery. Tak było w przypadku Adeli. Przypadek sprawił, że w jednej chwili zmieniło się jej życie i nagle zaczęła być postrzegana jako idolka. Pieniądze, których długo nie miała, sprawiły, że jej poczucie wartości wzrosło. Początkowo przymykała oczy na skutki uboczne związane z pięciem się na szczyt. Z czasem zaczęła dostrzegać, że na szczycie wieją zimne wiatry, a pieniądze przestają cieszyć. Ucieczka jednak wcale nie jest łatwa.

Historię Adeli oparła Pani na skrajnościach...

Adela dojrzewała, zmieniały się jej poglądy i podejście do życia. Wiele razy się potykała, ale zawsze próbowała odnaleźć właściwą drogę.

Adela potrafi być uparta, zaradna, a jednocześnie delikatna i wrażliwa. Pozornie te cechy mogą się wykluczać, a jednak moja bohaterka potrafi je połączyć, co tylko pokazuje złożoność ludzkiego umysłu.

Powieść Adela. Krok w przeszłość przypomina kalejdoskop, w którym wszystko może się z chwili na chwilę zmienić – na lepsze i na gorsze. Tak jak w życiu?

Życie zaskakuje. Daje w kość wtedy, gdy się tego nie spodziewamy i wtedy porażka boli nas najbardziej. Podobnie opisałam świat, w którym żyje Adela. Dziewczyna nie jest przygotowana na komplikacje, a jednak próbuje sobie z nimi radzić. Czasem skutki są opłakane, jednak nie poddaje się i brnie dalej.

Książka Adela. Krok w przeszłość kończy się, gdy bohaterka ma czterdzieści lat. Jej dalsze losy będą równie burzliwe? 

Adela sądziła, że wraz z założeniem rodziny osiągnie pełnię szczęścia. Okazało się, że los z niej zadrwił, a macierzyństwo jest bardziej skomplikowane. Do tego teściowa, którą wcześniej lubiła, stała się nie do wytrzymania. Adela czuła się bezradna, choć wokół niej byli ludzie, którym na niej zależało. Czy zdoła to docenić? Tego dowiecie się z drugiego tomu. 

Książkę Adela. Krok w przeszłość kupicie w popularnych księgarniach internetowych: