Publicystyka
– Uważam, że spłycanie wydźwięku zachowań noszących znamiona przemocy i dystansowanie się od krzywd, jakie te zachowania realnie wyrządzają innym, jest przyczynianiem się do błędnego definiowania symptomów nadużyć, co w efekcie może prowadzić do ich usprawiedliwiania – mówi Magdalena Artomska-Białobrzeska, autorka książki „Mielizna przeszłości". czytaj dalej
– Jestem przekonana, że w otoczeniu każdej i każdego z nas jest jakaś kobieta, która toczy walkę. Mnie bardzo dotykają takie historie, bo wiele z nich wynika z błędów systemu. Brak odpowiedniej pomocy, a czasem zwykłego zrozumienia, że jakaś zmiana choćby w przepisach ułatwiłaby jakiejś kobiecie życie – mówi Ewelina Miśkiewicz, autorka książki „Sen przychodzi nad ranem". czytaj dalej
– Uważam, że niektórzy ludzie nie spotykają się, by być ze sobą na zawsze. Zdarza się, że ich ścieżki przecinają się, że są ze sobą przez chwilę i jest dobrze, ale potem się rozchodzą. Człowiek, który w danej chwili, na danym etapie życia, jest z nami, nie musi nam towarzyszyć do końca naszych dni. Trzeba ofiarować mu przestrzeń i pamiętać, że nawet krótkie spotkania bywają wartościowe. Możemy od drugiego człowieka czerpać energię, a czasem i sami coś dobrego mu ofiarować – mówi Gabriela Gargaś, autorka książki „Wiem, co czujesz". czytaj dalej
– Człowiek, który kocha siebie – ale kocha naprawdę – kocha też innych ludzi. Przestaje żyć w trwodze przed mitycznym potworem, zbudowanym z przekonań. Jest wolną istotą – mówi Wioletta Milewska, autorka książki „Mazurka". czytaj dalej
– Czasami mam wrażenie, że pisząc, zachowuję się trochę, jakbym równocześnie była po tej drugiej stronie, jakbym była Czytelniczką. Czekam na te momenty, które mnie porwą, które zmienią bieg wydarzeń. Pewnie dlatego w wielu recenzjach moich książek przewija się wzmianka o „lekkim piórze”, bo ja też pragnę płynąć przez te historie, tak samo jak osoby, które będą je potem czytać – mówi Kinga Tatkowska, autorka książki „Pod ścisłą ochroną". czytaj dalej
– Od lat jako dziennikarka jestem zainteresowana właśnie sprawami „prawdziwego człowieka”. Wystarczy uważnie słuchać i być czujnym, by życie podsunęło mnóstwo gotowych, niesamowitych scenariuszy. Nikt by ich od samego życia lepiej nie wymyślił – mówi Anna Matusiak, autorka książki „Naznaczona". czytaj dalej
– Żyjemy w czasach rozwiniętych mediów społecznościowych, gdzie, nie ukrywajmy, wciąż panuje kult piękna i idealizowania. Robimy sobie selfie, pokazujemy innym zdjęcia, gdzie świetnie wyglądamy (nierzadko na tle równie pięknych wnętrz lub widoków). Dziś wydaje się to naturalne, jednak jakieś piętnaście lat temu ktoś robiący sobie samemu zdjęcie telefonem wzbudzał pewne zdumienie. Spotkałam na swojej drodze kilku narcyzów, również kobiet, jednak jak dotąd nie miałam do czynienia z taką osobą jak bohater mojej książki. Co innego, jeśli ktoś jest egocentryczny, przesadnie skupiony na sobie i swojej wspaniałości, co innego jeśli krzywdzi przy tym niewinnych ludzi, jak czynił to mój bohater – mówi Izabela M. Krasińska, autorka powieści „Narcyz". czytaj dalej
– Lata osiemdziesiąte to lata przyspieszonego dojrzewania wielu młodych ludzi, myśmy naprawdę żyli tym, co się wokół nas działo – mówi Agnieszka Janiszewska, której najnowsza powieść „W mroku" jest już w księgarniach. Z autorką rozmawiamy o czasach przełomu, o zaangażowaniu w otaczający nas świat i o codzienności pisarza i nauczyciela. czytaj dalej
– Kiedy czyta się stare książki, można znaleźć ręczne dopiski lub podkreślenia, zagięte rogi na stronach, które zrobiły na kimś wielkie wrażenie. Takie niespodziewane spotkanie z czyimś odkryciem, z czymś, co poruszyło innego czytelnika, jest bardzo świeże. Można powiedzieć, że w starych książkach mieszkają ludzkie uczucia i myśli – mówi Satoshi Yagisawa, autor książki „Moje dni w antykwariacie Morisaki". czytaj dalej
– Nie ma sztuki bez duchowości i właśnie dlatego religia od zawsze posługiwała się tym szczególnym, subtelnym i precyzyjnym językiem, niosącym znaczenia niedostępne lub trudne do wyrażenia słowami. Tak, ikona różni się od innych dziedzin sztuki swoją tematyką, ale każda z nich jest już w swej istocie duchowa – mówi Irina Gorbunova-Lomax, autorka książek „Draperie w malarstwie ikonowym", „Elementy pejzażu w malarstwie ikonowym" oraz „Ciało człowieka w malarstwie ikonowym". czytaj dalej
