– Wierzę, że istnieje magia. Wywiad z Izabelą Deneseńko

– Magia to niedoceniana codzienność, wiele momentów, postrzeganych przez nas jako rutyna. Jestem również przekonana, że książki przenoszą nas do zupełnie innych światów – i to również jest magia – mówi Izabela Deneseńko, autorka książki Przepowiednia. 

Wierzy Pani w przepowiednie?

Ja, podobnie jak bohater mojej książki, nie wierzę w przepowiednie. Być może zmienię zdanie, gdy stanę się bohaterką jednej z nich?

A w magię i możliwość przenoszenia się do zupełnie innych światów?

Wierzę, że istnieje magia, ale nie taka, do jakiej przyzwyczaiły nas książki czy filmy. Magia to niedoceniana codzienność, wiele momentów, postrzeganych przez nas jako rutyna. Jestem również przekonana, że książki przenoszą nas do zupełnie innych światów – i to również jest magia.

Takiej przygody doświadcza bohater Pani najnowszej książki – Przepowiednia. Każdy z nas ma szansę doświadczyć czegoś magicznego?

Oczywiście i z pewnością tak się dzieje, ale nie każdy tak to nazywa.

Szczególnie często magii w swoim życiu doświadczają dzieci?

Dla małych dzieci prawdopodobnie każda rzecz, nowe zjawisko, np. widok tęczy jest magią. 

Fantastyczne przygody rzadziej spotykają dorosłych?

Mnie spotykają, napisałam książkę, to najlepsza „fantastyczna” przygoda, której doświadczyłam i wciąż doświadczam.

A może dorośli zapominają często o magii, jaką jest wyobraźnia?

W natłoku codziennych obowiązków dorośli w większości nie pamiętają bądź po prostu, nie mają czasu na wizyty w krainie wyobraźni.

Czy więc „magia" może czekać na nas na każdym kroku?
Na każdym kroku i za każdym zakrętem.

Jak ją znaleźć?

Nie trzeba jej specjalnie szukać, ona jest, wystarczy ją dostrzec.
 
W Przepowiedni istotną rolę odgrywają szachy. Tradycyjnie w tej grze chodzi jedynie o zwycięstwo jednych pionków nad drugimi. W Pani powieści chodziło chyba jednak o coś więcej niż o dominację na planszy?

Czarno-białe szachy to tylko wizualizacja walki dobra ze złem, boju, jaki stacza bohater sam ze sobą, ostatecznej próby, która ma przynieść podwójne zwycięstwo.

W Pani powieści bohater główny bohater przybiera różne postacie – czasem jest zwykłym uczniem, a czasem nosi zbroję. O ile dobrze spostrzegłem, nie nadaje mu Pani jednak imienia. Dlaczego?

Imię bohatera pojawia się tylko raz, właściwie na końcu. Jest to celowe działanie – chciałam, aby każde dziecko, które sięgnie po moją książkę, mogło od samego początku być bohaterem tej opowieści, nazwać go imieniem swoim albo kogoś bliskiego. W ten sposób zostawiłam miejsce czytelnikowi.

Bohater w czasie swoich przygód wiele dowiaduje się na temat życia, ale i samego siebie. Każda podróż przynosi nam doświadczenia i wiedzę?

Tak właśnie uważam. Mój bohater z każdej przygody przeżytej w fantastycznym świecie (istnieją w nim jednak identyczne reguły, zasady oraz wartości, co w „prawdziwym" świecie) powinien był wynieść – i, mam nadzieję, że wyniósł – nowe doświadczenie i wiedzę. Zależało mi na tym, aby nauczył się tolerancji wobec odmienności, poznał wartość przyjaźni, aby zrozumiał, czym jest poświęcenie. W końcu – by stał się odważnym i pewnym siebie chłopcem, pomimo swoich niedoskonałości.

Wiedzę dają również książki, a te Przepowiedni zajmują istotne miejsce, prawda.

Dokładnie, książki są winne całego zamieszania, to o ich przetrwanie walczył bohater. Pomimo rozwoju technologicznego, wciąż nie wyobrażam sobie świata bez książek w tradycyjnej formie.

Bo to od książek zawsze wszystko się zaczyna?

Na pewno od nich zaczyna się bogatsze życie. Rozpoczęcie przygody z czytaniem to powinien być przełomowy moment w życiu każdego człowieka. Pierwsza przeczytana książka – pierwsza transcendentna podróż.

Bohater zostaje wrzucony w wir wydarzeń, choć jego losy wcześniej już zapisane były w magicznej księdze. Nie zawsze mamy kontrolę nad własnym życiem?

Mam wrażenie, że tylko pozornie kontrolujemy nasze życie. Nawet najbardziej dopracowany plan może w mgnieniu oka wziąć w łeb.

Trzeba być odważnym, by stawić czoło złu, ale ile wyrozumiałości potrzeba, by polubić samego siebie?  

- cytaty z książki „Przepowiednia”

Szklany koń, ulubiona zabawka chłopca, w szkole nagle ożywa i… ucieka do biblioteki. Biblioteki to miejsca najbardziej magiczne ze wszystkich?

Jeśli ktoś w bibliotece widzi arsenał z wehikułami czasu, to jak najbardziej.
 
Najważniejszą misją bohatera Przepowiedni jest uratowanie księgozbioru. Pan Owieczka tłumaczy, że książki to „największe dobrodziejstwo ludzkości”. Bez książek nie przetrwamy?

Bez książek nie tylko nie przetrwamy, ale również słuch o nas zaginie.

Powieść Przepowiednia kupicie w popularnych księgarniach internetowych: