Publicystyka
Czeska Bridget Jones nie ma problemów z nadwagą, nie brak jej też pewności siebie. Nie jest niechlujną kobietą po trzydziestce, nie pije za dużo, pali raczej rzadko, nie pisze dziennika. Jest atrakcyjną, szczupłą, dwudziestokilkuletnią, cieszącą się powodzeniem dziennikarką. Tak samo jednak jak bohaterka powieści Helen Fielding ma problemy z mężczyznami, a pogoń za ideałem wypełnia jej większość dni i nocy. czytaj dalej
To nie jest oparty na płytkich gagach i wpadkach standard komediowy, ale produkcja zbliżona treściowo do Monthy Pythona, z tym że lżejsza w odbiorze. Nie trzeba być koneserem humoru angielskiego i komediowej abstrakcji, bo film jest nieźle wyważony i uderzy w gusta zarówno takie, jak i te, do których bardziej przemawia Naga Broń, czy Hot Shots. czytaj dalej
„Diuna” Denisa Villeneuve’a to oszałamiające wizualnie widowisko, będące adaptacją, na którą powieść Franka Herberta w pełni zasługiwała. czytaj dalej
Kod da Vinci to bardzo sprawnie zrealizowane kino sensacyjne, niewarte całej dyskusji, jaka się wokół niego toczy. czytaj dalej
Zastanawiam się, po co Mel Gibson nakręcił ten film. Dlaczego zdecydował się akurat na produkcję o „zagładzie cywilizacji Majów” – jak jego najnowszy obraz był określany podczas kampanii promocyjnej? O wyborze takiego właśnie tematu filmu zadecydować musiało kilka czynników. Gibson zdawał sobie sprawę z tego, że sława Pasji przyciągnie do kin miliony widzów. Wystarczyło wybrać tylko oryginalny temat, dodać trochę okrucieństwa i sukces miał być murowany. Miał, bo Apocalypto, najnowszy film Mela Gibbona, mimo wszystko nie przyciąga do kin zamierzonych milionów. czytaj dalej
Nie sposób ocenić filmu D.I.L jednoznacznie. Dla jednych będzie to pierwszy obraz Konrada Niewolskiego – reżysera, który za sprawą Symetrii i bezkompromisowości w dochodzeniu do swoich filmowych marzeń stał się już jedną z ikon polskiego kina. Inni potraktują D.I.L jako jeden z pierwszych filmów „offowych”, któremu udało się trafić do telewizji (TVP 2 pokazywała go podczas wieczoru „Kocham Kino”). Jeszcze inni zobaczą w nim prostą historię o cieniach i blaskach ludzkiej przyjaźni. I to chyba jest największą wadą filmu – reżyser chce dać widzowi tak dużo, że traktuje go trochę nonszalancko i niezbyt precyzyjnie określa, jaki film chciał zrobić. czytaj dalej
Ten film, a także serial jest naprawdę wymagający intelektualnie i potraktowanie go z odpowiednią uwagą pozwoli nam czerpać z niego w pełni. Postaci się tu kocha, nienawidzi, podziwia i pogardza. Wszystko wyważone, nie nachalne, z wyczuciem utrzymującym widza w napięciu, ale nie męczącym zbędnymi fajerwerkami. czytaj dalej
Rzęsisty deszcz pada na teatralną publiczność. Za sceną James Barrie przygląda się ludziom, którzy przyszli na premierę jego najnowszej sztuki. Żona wysyła chłopaka, by przypomniał Marzycielowi o obowiązkach, związanych z przedstawieniem i późniejszym bankietem, jednak on myślami błądzi gdzieś indziej. Polski tytuł zapewne dobrze ujmuje postawę życiową głównego bohatera, jednak oryginalny (Finding Neverland) zdecydowanie lepiej oddaje treść filmu. Czy jednak warto szukać Nibylandii? Może lepiej dorosnąć i z podniesionym czołem wyjść naprzeciw życiu? Autorzy filmu starają się odpowiedzieć na to pytanie w sposób hollywoodzki. czytaj dalej
Czy niemodne już angielskie kino w stylu lat 30. może przykuć uwagę człowieka XXI wieku? Czy spokojna historia dwóch pań „w kwiecie wieku” może wprowadzić w zagonione życie chwilę refleksji, może nawet tęsknoty za tym światem, w którym życie płynęło tak wolno, a który przeminął bezpowrotnie? Zdecydowanie może, a zasługa w tym wielka wszystkich, którzy przy realizacji filmu pracowali. Poczynając od Williama J. Locke’a, na podstawie którego powieści film został nakręcony, poprzez reżysera – Charlesa Dance’a, a kończąc na genialnych kreacjach prawie wszystkich aktorów. Lawendowe wzgórze to opowieść o tak zwanej „spóźnionej miłości”. czytaj dalej
Różowy kolor staje się barwą przewodnią filmu zupełnie nieróżowego, bo opowiadającego o samotności bez zbędnego patosu, bez ckliwości, a za to ze sporą dawką realizmu. czytaj dalej
