Mindhunter - Recenzja pierwszego sezonu serialu o ważnych zmianach w FBI

Mindhunter to oryginalny serial Netflixa, który powstał na podstawie uznanej książki Johna Douglasa i Marka Olshakera, noszącej trochę szerszy tytuł - Mindhunter. Tajemnice elitarnej jednostki FBI. Ten niedługi dopisek doskonale przedstawia tematykę obu produkcji, koncentrujących się na niełatwym procesie tworzenia zupełnie nowego modelu pracy służb specjalnych, które byłyby w stanie nie tylko tropić i łapać seryjnych morderców, ale które mogłyby także powstrzymywać ich jeszcze przed dokonaniem całej serii zbrodni.

Fabuła serialu Mindhunter

Fabuła serialu koncentruje się na postaci Holdena Forda, jednego z agentów, który chce dokonać czegoś wielkiego, wykorzystując metody psychoanalizy, przeprowadzanej na złapanych już złoczyńcach. Jego propozycja budzi spore kontrowersje wśród otoczenia, jednakże spory upór agenta prowadzi do tego, że rozpoczynają się pierwsze badania i poszukiwania odpowiedzi na pytanie Co sprawia, że dokonuje się takich okropnych przestępstw? Spory udział w całym procesie miał również niejaki Bill Tench, który zdecydował się połączyć naukowe dokonania z codzienną pracą policjantów z wielu zakątków Stanów Zjednoczonych. Ich wspólna walka o stworzenie nowego, doskonalszego narzędzia do zapobiegania serii bezwzględnych morderstw, to jeden z najważniejszych wątków w serialu.

Mogłoby się wydawać, że socjologiczne, dość pogłębione spojrzenie na wiele spraw oraz badanie aspektów ludzkiego umysłu może skończyć się stworzeniem nudnego i sztucznie rozciągniętego serialu, pozbawionego większych emocji czy napięcia. Tymczasem twórcy skoncentrowali się na dwójce postaci, zmagających się nie tylko z głównym problemem, ale także ze swoim codziennym życiem oraz pracą, która - powiedzmy - nie sprzyja rodzinom i relacjom z bliskimi. Scenariusz został nieźle rozpisany i w ramach dostępnych 10 odcinków powoli podnosi stawkę oraz buduje napięcie, zamiast wybuchać wprost w twarz widza i epatować niewiarygodnymi rozwiązaniami. Dość kameralny klimat jest w ciekawy sposób przełamany tematyką oraz związanymi z nią rozmowami z pojmanymi wcześniej niegodziwcami. Wraz z kolejnymi odcinkami obserwujemy, jak zbierane okazują się trudne do wykorzystania w procesie badań naukowych, jak trudne do interpretacji są ich wyniki, jak skomplikowanym procesem jest tworzenie wiarygodnego profilu seryjnego mordercy. Obserwowanie nieufnych względem siebie oraz testujących się nawzajem stron potrafi wciągnąć i zachęca do aktywnego interpretowania każdego sygnału oraz ujęcia. Z czasem konflikt narasta, nic nie jest tak łatwe, jak mogłoby się wydawać na początku. Akcja pozwala także na poznanie zasad oraz struktury prawdopodobnie najbardziej znanej formacji, dbającej o bezpieczeństwo czy interesy Stanów Zjednoczonych.

Zalety serialu Mindhunter

Bardzo duży udział w sukcesie serialu mają bardzo dobrze rozpisane charaktery obu bohaterów, którzy znacznie różnią się pod względem podejścia i doświadczeń życiowych. To właśnie one sprawiają, że podczas ich wspólnej pracy dojść musi do konfliktu. Kolejne osoby biorące udział w całym przedsięwzięciu rozszerzają gamę pobocznych wątków - te już, niestety, nie zawsze okazują się porywające, nie zawsze też gwarantują odpowiednią dawkę napięcia czy w ogóle mają jakikolwiek wpływ na główne wydarzenia.

Docenić trzeba obsadę aktorską, która tchnęła życie w scenariusz serialu. Jonathan Groff (w roli Holdena Forda) i Holtie McCallan (w roli Billa Tencha) sprawili się wzorowo, jednak na uznanie zasługują także Hannah Gross (w roli Debbie Mitford), Anna Torv (w roli Wendy Carr), Cotter Smith (w roli Szefa Jednostki Sheparda) oraz genialny Cameron Britton (w roli Edmunda Kemper). Każdy z nich nie tylko bardzo dobrze wcielił się w swoją rolę, ale także doskonale współpracował z pozostałymi członkami obsady, sprawiając, że relacje pomiędzy poszczególnymi postaciami okazują się naprawdę interesujące.

Mindhunter to jednak nie tylko bardzo dobrze wykonana praca związana z odtworzeniem pewnej historii z przeszłości i nadaniem jej atrakcyjnej formy. To także spory sukces techniczny i wizualny. Sporo uwagi poświęcono na stworzenie gęstej atmosfery, pokazując codzienną pracę agentom służb specjalnych z lat siedemdziesiątych ubiegłego wieku w Stanach Zjednoczonych. Charakterystyczny styl oraz podejście do życia i pracy idą w parze z świetnie odtworzonym wystrojem wnętrz oraz wyposażeniem, które z perspektywy czasu obserwujemy z lekkim uśmiechem na twarzy. Zdjęcia owiewa, oczywiście, dym z papierosów, które Bill Tench pali w ilościach oszałamiających. Całość dopełnia nieźle dobrana muzyka. Doskonale ukazuje to choćby świetnie zrealizowane wprowadzenie, dzięki któremu każdy widz może sprawdzić, czy konwencja serialu przypadnie mu do gustu.

Recenzja serialu Mindhunter - podsumowanie

Serial zaskakuje interesującym podejściem do trudnej tematyki, którą przecież można było łatwo „utopić", po prostu zanudzając widza zbyt wieloma szczegółami. Co ciekawe, mimo, że to serial fabularny, w produkcji udało się „przemycić" sporo informacji naukowych. Sprawność realizacyjna, intrygujący temat przewodni, ukazanie wpływu pracy agentów na ich życie, stopniowe pogrążanie się w mrocznej psychice oprawców - wszystko to sprawia, że choć Mindhunter jest produkcją pozbawioną fajerwerków czy szalonego tempa wydarzeń, serial Davida Finchera przykuwa uwagę.