Kłamstwo. Prywatna szkoła, mundurki, rozpieszczone dzieciaki i psychopata, który na nie poluje

Data: 2021-09-30 22:40:21 Autor: eleazar
udostępnij Tweet

Logicznie rozwijana akcja, niebanalne dialogi, diabelska intryga. Wszystko rozgrywa się w sielskiej otoczce prywatnej szkoły, mundurków i rozpuszczonych, bogatych dzieciaków, które mają wiele okrutnych rozrywek. 

Kłamstwo – opis filmu

Niedaleko prywatnej szkoły w niewielkim amerykańskim miasteczku, dochodzi do brutalnego morderstwa jednej z uczennic. Całą sytuację postanowiła wykorzystać grupka uczniów uwielbiająca grać w "kłamcę". Gra polegała na tym, że oszukiwani mieli odnaleźć kłamiącego w wyniku konwersacji i kierowania na siebie podejrzeń. Z czasem jednak gra stała się nudna.

Czytaj także: Zakochany Paryż. Kolaż 18 etiud opowiadających o miłości

Uczniowie więc postanowili wciągnąć w nią całą szkołę. Zaczęli rozprzestrzeniać plotki, że niedawne morderstwo to tylko początek. Zasypywali szkolną społeczność fałszywymi danymi o rzekomym seryjnym zabójcy. Okazało się jednak, że są zbyt dobrymi kłamcami. W szkole zapanowała psychoza, zwłaszcza że najwyraźniej dla kogoś był to więcej niż blef.

Kłamstwo – recenzja filmu

Gra oskarżeń, poszlaki, zagadki, strach. Rzeczywiście zabawa w "kłamcę" w dużej skali to dobry temat na film. Początkowo nie obiecywałem sobie wiele po tej produkcji. Kilka standardów z gatunku "przerażeni nastolatkowie uciekają przed psychopatą" wskazywało na kolejny oklepany dreszczowiec. Dobrze jest jednak poczekać, aż dotrzemy do nadzienia cukierka, by potem go ocenić, bo to "nadzienie" jest zadziwiająco smaczne. 

Czytaj także: Aragami. Film o samurajach, którego kompozycja przypomina dramaty antyczne

Logicznie rozwijana akcja, niebanalne dialogi, diabelska intryga. Wszystko rozgrywa się w sielskiej otoczce prywatnej szkoły, mundurków i rozpuszczonych, bogatych dzieciaków, które mają wiele okrutnych rozrywek. 

Kłamstwo – czy warto obejrzeć?

Poszukiwanie coraz bardziej wysublimowanych podniet rzuca naszych bohaterów w wir gry, której konsekwencje daleko ich przerastają. Tak jak zakończenie Kłamstwa przerasta widza. Nie do przewidzenia, lecz bezlitośnie logiczne. Polecam.

1

Zobacz także

Musisz być zalogowany, aby komentować. Zaloguj się lub załóż konto, jeżeli jeszcze go nie posiadasz.

Warto przeczytać

Reklamy
Recenzje miesiąca
Jak ograłem PRL. Na rowerze
Witek Łukaszewski
Jak ograłem PRL. Na rowerze
Dziewczynka ze srebrnym zębem
Andrzej Marek Grabowski
Dziewczynka ze srebrnym zębem
Mój brat Feliks
Regina Golińska-Barancewicz
Mój brat Feliks
Pies
Anna Wasiak
Pies
OdNowa
Anna Kasiuk ;
OdNowa
Cienie. Po prostu magia
Katarzyna Rygiel
Cienie. Po prostu magia
Opowieści o porach roku
Karine Tercier
Opowieści o porach roku
Dori
Andrzej Kwiecień ;
Dori
Suplementy siostry Flory
Stanisław Syc
Suplementy siostry Flory
Pokaż wszystkie recenzje