Kłamstwo. Prywatna szkoła, mundurki, rozpieszczone dzieciaki i psychopata, który na nie poluje

Data: 2021-09-30 22:40:21 Autor: eleazar
udostępnij Tweet

Logicznie rozwijana akcja, niebanalne dialogi, diabelska intryga. Wszystko rozgrywa się w sielskiej otoczce prywatnej szkoły, mundurków i rozpuszczonych, bogatych dzieciaków, które mają wiele okrutnych rozrywek. 

Kłamstwo – opis filmu

Niedaleko prywatnej szkoły w niewielkim amerykańskim miasteczku, dochodzi do brutalnego morderstwa jednej z uczennic. Całą sytuację postanowiła wykorzystać grupka uczniów uwielbiająca grać w "kłamcę". Gra polegała na tym, że oszukiwani mieli odnaleźć kłamiącego w wyniku konwersacji i kierowania na siebie podejrzeń. Z czasem jednak gra stała się nudna.

Czytaj także: Zakochany Paryż. Kolaż 18 etiud opowiadających o miłości

Uczniowie więc postanowili wciągnąć w nią całą szkołę. Zaczęli rozprzestrzeniać plotki, że niedawne morderstwo to tylko początek. Zasypywali szkolną społeczność fałszywymi danymi o rzekomym seryjnym zabójcy. Okazało się jednak, że są zbyt dobrymi kłamcami. W szkole zapanowała psychoza, zwłaszcza że najwyraźniej dla kogoś był to więcej niż blef.

Kłamstwo – recenzja filmu

Gra oskarżeń, poszlaki, zagadki, strach. Rzeczywiście zabawa w "kłamcę" w dużej skali to dobry temat na film. Początkowo nie obiecywałem sobie wiele po tej produkcji. Kilka standardów z gatunku "przerażeni nastolatkowie uciekają przed psychopatą" wskazywało na kolejny oklepany dreszczowiec. Dobrze jest jednak poczekać, aż dotrzemy do nadzienia cukierka, by potem go ocenić, bo to "nadzienie" jest zadziwiająco smaczne. 

Czytaj także: Aragami. Film o samurajach, którego kompozycja przypomina dramaty antyczne

Logicznie rozwijana akcja, niebanalne dialogi, diabelska intryga. Wszystko rozgrywa się w sielskiej otoczce prywatnej szkoły, mundurków i rozpuszczonych, bogatych dzieciaków, które mają wiele okrutnych rozrywek. 

Kłamstwo – czy warto obejrzeć?

Poszukiwanie coraz bardziej wysublimowanych podniet rzuca naszych bohaterów w wir gry, której konsekwencje daleko ich przerastają. Tak jak zakończenie Kłamstwa przerasta widza. Nie do przewidzenia, lecz bezlitośnie logiczne. Polecam.

1

Zobacz także

Musisz być zalogowany, aby komentować. Zaloguj się lub załóż konto, jeżeli jeszcze go nie posiadasz.

Warto przeczytać

Reklamy
Recenzje miesiąca
Srebrny łańcuszek
Edward Łysiak ;
Srebrny łańcuszek
Dziadek
Rafał Junosza Piotrowski
 Dziadek
Aldona z Podlasia
Aldona Anna Skirgiełło
Aldona z Podlasia
Egzamin na ojca
Danka Braun ;
Egzamin na ojca
Rozbłyski ciemności
Andrzej Pupin ;
Rozbłyski ciemności
Cień bogów
John Gwynne
Cień bogów
Jak ograłem PRL. Na scenie
Witek Łukaszewski
Jak ograłem PRL. Na scenie
Zły Samarytanin
Jarosław Dobrowolski ;
Zły Samarytanin
Pokaż wszystkie recenzje