Recenzja książki: Za głosem serca

Recenzuje: Mirosław Kalinowski

Czasem przypadkowe spotkanie może odmienić nasze życie. Zdarza się też, że to starsi mogą wiele nauczyć się od znacznie młodszych od siebie. Przekonują się o tym bohaterowie najnowszej powieści Pawła Jaszczuka. Za głosem serca to nietypowa opowieść o międzypokoleniowej relacji między dorosłym a dzieckiem.

W powieści Jaszczuka poznajemy Gabriela – mężczyznę w średnim wieku o złamanym życiu, który swoją codzienność spędza w zupełnej izolacji od reszty świata. Mężczyzna od lat zamyka się w kręgu miejsc dobrze mu znanych: to własna przyczepa i okoliczne jezioro, przynoszące ukojenie.

Życiowa monotonia ustępuje, kiedy do drzwi przyczepy po raz pierwszy puka mały chłopiec w towarzystwie psa. Kiedy okazuje się, że Daniel – podobnie jak Gabriel – nie ma nikogo bliskiego, mężczyzna postanawia zająć się chłopcem. Przynajmniej do czasu, gdy nie znajdzie jego prawowitych opiekunów. Wkrótce Gabriel w towarzystwie Daniela i jego suczki wyruszają w podróż, która na zawsze zmienia ich życie.

Za głosem serca to nietypowa propozycja w dorobku Pawła Jaszczuka. Do tej pory czytelnicy mieli okazję poznać autora przede wszystkim za sprawą wydawanych kryminałów oraz thrillerów. Tym razem fani pisarza mają szansę zapoznać się historią obyczajową, choć i w tej powieści nie brakuje elementów sensacyjnych.

Analizując książkę, warto zwrócić uwagę na kilka kwestii. Najważniejszą spośród nich jest ukazana na pierwszym planie w powieści relacja pomiędzy chłopcem a nieznajomym, który roztacza nad nim opiekę. W Za głosem serca Paweł Jaszczuk kształtuje interesujący portret psychologiczny obu bohaterów, pokazując, jak wzajemnie na siebie wpływają.

Daniel, ze względu na swoją dotychczasową sytuację życiową, zmagał się nie tylko z ogromnymi problemami socjalnymi, ale również edukacyjnymi. Chłopiec, opóźniony w nauce pisania i czytania, za sprawą Gabriela zaczyna nadrabiać zaległości. Starszy mężczyzna daje mu jednak coś więcej niż tylko wiedzę z elementarza: troszcząc się o chłopca, zapewnia mu poczucie bezpieczeństwa i szansę na normalne życie.

Poznanie Daniela jest swoistą szansą również dla Gabriela. To postać, która przez większą część powieści skrywa przed czytelnikami sporo tajemnic. Rozpoczynając lekturę, czytelnik zadaje sobie wiele pytań związanych z przeszłością mężczyzny. Choć dowiadujemy się, że w czasie studiów przed Gabrielem otworem stała świetlana przyszłość, a w kręgu jego znajomych do dziś znajdują się wysoko postawieni politycy, mężczyzna prowadzi wręcz pustelnicze życie. Dlaczego skazuje się na bytowanie w przyczepie? I kim tak naprawdę jest Gabriel? Odpowiedzi na pytania nie pojawiają się w Za głosem serca od razu, zamiast tego czytelnik powoli musi wyłuskiwać je z fabuły.

Warto wspomnieć także i o tym, że w powieści Za głosem serca Paweł Jaszczuk w interesujący sposób splata wątki z pogranicza literatury sensacyjnej z obyczajowymi. Autor zahacza przy tym o istotne problemy społeczne, a w powieści polityka – i wynikająca z niej siła oraz władza – wydają się odgrywać niezwykle istotną rolę. To sprawia, że lektura najnowszej książki Pawła Jaszczuka zdecydowanie może zaskoczyć te czytelniczki i tych czytelników, którzy przyzwyczajeni są do obfitujących we wciąż te same motywy i fabularne schematy powieści obyczajowych.

Za głosem serca jest więc po części opowieścią o radzeniu sobie z własną przeszłością, o tym, że trwanie w życiowym zawieszeniu nie zawsze przynosi jedynie korzyści, a po części także i o tym, że czasem trzeba podjąć stanowcze decyzje, by ruszyć naprzód. Nowa propozycja Pawła Jaszczuka to książka, która może zainteresować nie tylko jego dotychczasowych czytelników.