Recenzja książki: Sacrum et profanum

Recenzuje: Poczytajka

CHICHOT LOSU

"Sacrum et profanum" to jedna z ostatnio wznowionych powieści Katarzyny Janus. Nie ukrywam, że w tym przypadku skusiła mnie okładka, nieoczywisty tytuł i nazwisko autorki, której pióro już dawno bardzo polubiłam. Dlatego, gdy tylko nadarzyła się okazja, z przyjemnością sięgnęłam po audiobook w nastrojowej interpretacji Moniki Chrzanowskiej. Lektorka naprawdę stanęła na wysokości zadania.

Katarzyna Janus zaprasza nas do świata Agaty, która jest piękną, młodą kobietą, studentką psychologii. Mieszka w Gdańsku i pracuje jako kelnerka w restauracji. Dziewczyna jest zdeterminowana by zarobić na studia i własne utrzymanie, co bez pomocy ze strony rodziców nie jest prostą sprawą. Jedna wspólna noc z klientem lokalu otwiera przed Agatą furtkę do dużych pieniędzy. Pod pseudonimem Anastazji bohaterka decyduje się zostać luksusową call girl i świadczyć mężczyznom swoje usługi. W ten sposób poznaje wielu facetów na jedną noc, a kilku nawet na dłużej. Wśród jej klientów jest Jan, szpakowaty pan z nadwagą w średnim wieku, któremu dziewczyna towarzyszy na służbowej imprezie oraz Maurycy - nieśmiały i zagubiony, ale bardzo przystojny ksiądz. Obie znajomości są wyjątkowe, obaj mężczyźni odegrają ważną rolę w życiu Anastazji i obaj pozostawią po sobie trwały ślad...

W powieści "Sacrum et profanum" autorka zaskakuje pomysłem na fabułę. Początkowo nie wydaje się ona niczym niezwykłym, jednak w miarę rozwoju zdarzeń opowieść zdumiewa i zadziwia. Temat z jednej strony wzbudza kontrowersje, z drugiej intryguje. Przez cały czas balansujemy na cienkiej granicy pomiędzy sacrum, czyli tym co święte, boskie, nieskalane i profanum, czyli tym co ludzkie, ziemskie i materialne. W połączeniu z lekkim stylem i prostym językiem historia wypada naprawdę ekscytująco, a rozbudowana warstwa psychologiczna pozwala odkrywać najdalsze zakamarki ludzkiej psychiki.

Autorka stworzyła ciekawą, dobrze przemyślaną postać o złożonej osobowości. Agata pomimo swojego młodego wieku jest dziewczyną z przeszłością, która chce spełniać marzenia i mierzy się z konsekwencjami podejmowanych przez siebie decyzji. Próbuje oprzeć się dylematom moralnym i szuka usprawiedliwienia dla swojego postępowania. Rozważa też, jaką cenę przyjdzie jej zapłacić za wolność i niezależność, które przecież także mają swoje granice. Niestety przykro mi to stwierdzić, ale nie polubiłam Agaty vel Anastazji i szczerze mówiąc w znacznym stopniu zadecydowało o tym zakończenie książki, które mi się zwyczajnie nie spodobało. Spodziewałam się kompletnie innego finału i wcale nie chodzi tu o cukierkowy, romantyczny i wzniosły happy end, ale o zadziwiający chichot losu.

"Sacrum et profanum" to powieść z przesłaniem. Skłania do naprawdę głębokich refleksji na temat życia i moralności. Autorka nie ocenia bohaterki, nie szufladkuje i nie osądza jej decyzji. To dla nas czytelników pozostawia pole do własnych rozważań. Mnie jednak urzekło w tej powieści coś zupełnie innego. Małe i klimatyczne miasteczko w Normandii położone nad kanałem La Manche, które chciałoby się odwiedzić, zakosztować jego spokojnej atmosfery, pospacerować wąskimi uliczkami i odkryć piękno okolicy - malowniczych klifów, zatoczek, niewielkich portów i starych kamiennych domów. Właśnie takich wrażeń zakosztowała Agata wybierając się z Janem w podróż do Francji i tego jej zazdroszczę.

Jeśli macie ochotę na ciekawą i emocjonującą powieść psychologiczno - obyczajową, która wciąga od pierwszych chwil, zaskakuje i zdumiewa, to koniecznie sięgnijcie po "Sacrum et profanum". Gwarantuję, że po zakończonej lekturze jeszcze długo będziecie mieć o czym myśleć.

Tagi: Literatura obyczajowo-rodzinna