Recenzja książki: Karminowy szal

Czym charakteryzuje się typowe "babskie czytadło"? Zazwyczaj banalną fabułą, kręcącą się wokół przeważnie dość zdesperowanej bohaterki, wątkiem miłosnym i przede wszystkim - prostym językiem. Lektura takiej powieści na ogół bywa całkiem relaksująca i przyjemna, jednak nieszczególnie wymagająca i niosąca niewiele satysfakcji. Inaczej jest w przypadku powieści Joanny Marii Chmielewskiej Karminowy szal.

 

Maria, Magda i Marta to trzy skrajnie różne kobiety, które w dzieciństwie połączyła przyjaźń i pobyt w ośrodku rehabilitacyjnym. Niestety, jak to w życiu bywa, opuszczenie murów lecznicy oddaliło od siebie bohaterki i spowodowalo zerwanie dotychczasowych kontaktów. Spotkanie po latach uświadamia jednak kobietom, jak bardzo brakuje im dawnej więzi i wzajemnych zwierzeń, dlatego postanawiają odnowić relację, jaka łączyła je w przeszłości. Do comiesięcznych spotkań bohaterek dochodzi w małej kawiarni zwanej „Pod Liliowym Kapeluszem”, gdzie kobiety wspólnie popijają grzane wino i dążą do rozwiązania pewnego problemu, z którym wszystkie trzy miały okazję się zetknąć w dzieciństwie. Bohaterki wytrwale poszukują obecnego miejsca zamieszkania małżeństwa Wieczorków. Czytelnik jednak praktycznie do samego końca nie wie, dlaczego Maria, Magda i Marta poświęcają czas temu zajęciu.

 

Nie warto zrażać się okładką, która przywodzi na myśl drugorzędne powieści obyczajowe. Nie warto zwracać uwagi również na tytuł - wątek bowiem związany z karminowym szalem jest w książce zupełnie marginalny. Są tu jednak mało znaczące mankamenty znakomitej powieści. Karminowy szal to nie tylko lekka, kobieca powieść obyczajowa, tak zwane "czytadło". Mamy tu niezwykle ciepłe, znakomicie zarysowane portrety bohaterek, które dzielą z czytelnikami typowe kobiece wątpliwości i wahania. To powieść sprawnie napisana, wciągająca, interesująca i pełna emocji. Chyba każda czytelniczka, sięgająca po książkę Joanny M. Chmielewskiej, odnajdzie w którejś z głównych postaci choć cząstkę samej siebie. Ponadto niezwykła atmosfera i klimat „Piwnicy pod Liliowym Kapeluszem” towarzyszy czytelnikom do ostatnich stron książki, skłaniając do refleksji i zachęcając do sięgnięcia po inne pozycje z dorobku autorki.