Recenzja książki: Dziewczyna z sąsiedztwa

 

David mieszka na przedmieściu - jednym z wielu, jakie znamy z amerykańskiego kina. To idealna sceneria dla opowieści pełnej emocji. Ciche, z pozoru spokojne ulice, wszyscy się znają – teoretycznie nikomu nic nie grozi. To właśnie tu trafiają po wypadku, w którym tracą swoich rodziców, Meg i jej siostra - Susi, której po wypadku pozostała przykra "pamiątka" – aparat ortopedyczny. Trafiają obie do domu Ruth, która nie wygrała losu na loterii życia. Jako dziecko miała wszystko, jednak gdy wyszła za mąż, rozpoczęła się jej degrengolada. Mąż ją zdradzał, nie dawał jej pieniędzy na prowadzenie domu. Ruth i jej trzech synów są sąsiadami Davida, który mieszka z rodzicami, ale często wpada do Ruth. Ta bowiem jest bardzo "nowoczesną" kobietą - pozwala chłopcom pić piwo, nie robi awantury, jeśli wyczuje od nich dym papierosów. Ale dla Mag zdaje się dziwnie surowa, „czepia się” o wszystko, jest rygorystyczna, tworzy nowe zasady i skrupulatnie pilnuje ich przestrzegania.

Nikt nie jest w stanie przewidzieć, jak zakończy się ta historia…

 

Dziewczyna z sąsiedztwa to bez wątpienia książka mrożąca krew w żyłach. Od pierwszych stron ogarnia nas groza, strach, a niepokój nie opuści nas do ostatniej strony i pozostawi czytelników w specyficznym nastroju. Myśli wprost będą kłębiły się w głowie, a czytelnik pozostanie w przerażeniu po poznaniu tego, czego może dopuścić się człowiek. Wrażenie potęguje jeszcze zabieg autora, który opisuje swą historię oczyma dziecka… Dziewczyna z sąsiedztwa to już klasyka gatunku, to lektura obowiązkowa. Ale to także książka nieprzyjemna, to przerażające studium zła, które pozostawia czytelnika w przerażeniu jeszcze długo po tym, gdy ukończy on lekturę.