Recenzja książki: Dotyk zła

Recenzuje: Edyta Staniec

W powieściach Alex Kavy znaleźć można wszystko, czego każdy miłośnik kryminałów i thrillerów od literatury oczekuje. Mamy tu wartką akcję, szybkie tempo, napięcie, podnoszące ciśnienie i mrożące krew w żyłach! Tak chyba najlepiej podsumować kilkaset stron powieści, która na kilka długich wieczorów oderwie czytelników od rzeczywistości. 

Dotyk zła Kavy to powieść z pogranicza thrillera i kryminału psychologicznego z wątkiem obyczajowym w tle. Akcja rozgrywa się w sennym amerykańskim miasteczku, w którym porządku publicznego strzeże szeryf Nick Morelli, bożyszcze kobiet. Spokój miasteczka zostaje jednak zakłócony, gdy dwójka nastolatków odnajduje zmasakrowane zwłoki małego chłopca. Wiele szczegółów wskazuje, że dziecko mogło paść ofiarą naśladowcy niedawno straconego zabójcy trzech chłopców, Ronalda Jeffreysa.

Sprawa jest niezwykle skomplikowana, bowiem Jeffreys, który aresztowany został przez ojca szeryfa Morellego, do momentu stracenia nie przyznawał się do popełnienia dwóch z przypisywanych mu morderstw. W śledztwo zostaje zaangażowane FBI, które przysyła do pomocy w poszukiwaniu zabójcy profilera w osobie Maggie o’Dell. Piękna pani psycholog i szeryf Morelli rozpoczynają poszukiwania mordercy, nie udaje im się jednak zapobiec śmierci kolejnego dziecka. Ku niezadowoleniu Nicka, wszystkie poczynania policji oraz szczegóły ze śledztwa opisywane są w prasie przez jego siostrę, Christine. Nie bez znaczenia w powieści jest także wzajemna fascynacja pani profiler i szeryfa, którzy początkowo starają się trzymać od siebie z daleka, jednak już od pierwszych stron książki widać, co wisi w powietrzu… Miłość i śmierć przeplatają się ze sobą. Morderca wydaje się bezkarny, a policja - bezsilna. Determinacja Morellego sięgnie zenitu, gdy w ręce mordercy wpada jego siostrzeniec… Tak rysuje się treść książki. Jeśli ktoś pomyślałby jednak, że to wszystko, jest w grubym błędzie.

Kava wprowadziła do powieści wiele ciekawych i niezwykle atrakcyjnych wątków pobocznych, sprawiając, że książka spodobać może się zarówno fanom thrillerów, kryminałów, powieści psychologicznych, jak i romansów. Bo elementy wszystkich tych gatunków zawiera Dotyk zła.

Szczególnie istotny i rozbudowany jest tu zwłaszcza wątek psychologiczny. Autorka poruszyła w powieści wiele problemów, z którymi borykają się bohaterowie, a które bliskie będą również wielu czytelnikom. Jest tu i rywalizacja pomiędzy rodzeństwem, walka ze sławą własnego ojca, problem z akceptacją samego siebie, mierzenie się z własnymi słabościami, ograniczeniami, traumami. Mnogość problemów psychologicznych poruszonych w powieści sprawia, że jest to pozycja niebanalna, godna polecenia nawet najbardziej wybrednemu czytelnikowi. Ciekawie prowadzona narracja z pozycji różnych bohaterów, zwłaszcza zaś z pozycji zabójcy powoduje, że czytelnik może śledzić wydarzenia na wielu płaszczyznach, oglądając je oczyma różnych osób. Czytelnik otrzymuje wachlarz możliwości: może identyfikować się z dowolnie wybraną postacią, nawet z mordercą, by posmakować zła czy obcować z niewyobrażalnym dla przeciętnego człowieka okrucieństwem.

Alex Kava dość szybko wprowadziła do powieści wskazówkę dotyczącą tego, kto zabił, czy raczej mógł zabić. Wszystko to za sprawą pary białych adidasów. Jaką rolę odgrywają one w śledztwie prowadzonym nie przez szeryfa, a przez czytelnika? Pominę, by pozostawić przyszłym czytelnikom Dotyku zła łamigłówkę do rozwiązania. Z czasem jednak Kava tak bardzo komplikuje i gmatwa śledztwo, podsuwa nowe poszlaki, wskazuje kolejnych podejrzanych, że do ostatniej niemal strony nie wiadomo, kto skrywa się za maską mordercy.

Do ostatniej też strony powieści czytelnik odczuwa niepokój. Czytelnik może odczuwać prawdziwy strach za każdym razem, gdy morderca zaczyna swoje specyficzne polowanie. Kava pisze tak sugestywnie, że można poczuć się jak porwane dziecko albo mieszkaniec miasta ogarniętego paniką… Zakończenie również wywołuje ciarki na plecach. Jest niebanalne, zaskakujące i zapowiada kontynuację losów pięknej Maggie. Kava jest doskonała. Należy z pewnością do światowej czołówki autorów kryminałów! Gorąco polecam!