Recenzja książki: Dopóki starczy sił. Siostry z ulicy Wiśniowej

Recenzuje: Mirosław Kalinowski

Zakochać się można bardzo łatwo, jednak o miłość trzeba zawalczyć – takie przesłanie niesie najnowsza książka Joanny Nowak Dopóki starczy sił. To drugi tom lubianego przez czytelniczki cyklu Siostry z ulicy Wiśniowej, który ukazuje się nakładem Wydawnictwa Replika.

Sara, główna bohaterka Dopóki starczy sił, jest wolontariuszką pracującą w domu samotnej matki, gdzie stara się nieść otuchę tym, którzy potrzebują pomocy. Jednak praca w ośrodku czasem sprawia, że kobieta jest przytłoczona nieszczęściem.

Kiedy pewnego wieczoru trafia do baru, gdzie pragnie się rozerwać, nie spodziewa się, że pozna Oskara. Przypadkowo poznany mężczyzna zawraca w głowie statecznej i poukładanej Sarze, która dotychczas nie miała czasu na zaangażowanie emocjonalne. Kobieta chce zapomnieć o Oskarze, z którym spędziła upojną noc – zwłaszcza że nie ma z nim kontaktu. Nieoczekiwanie jednak mężczyzna ponownie pojawi się w jej życiu. Tym razem jednak… w policyjnym mundurze.

Dopóki starczy sił to powieść obyczajowa, w której autorka łączy ważne tematy społeczne z elementami romansu. To opowieść o ludziach, którzy zaczynają uczyć się tego, że nie warto bać się prawdziwej miłości, zaś od toksycznych relacji należy definitywnie się odciąć.

W swojej powieści Joanna Nowak nie ucieka od tematów trudnych. Sporo miejsca poświęca ukazaniu historii Kasi – młodej, skrzywdzonej kobiety, która pojawia się w progu domu samotnej matki. Autorka w Dopóki starczy sił tworzy trudny obraz kobiety uzależnionej od swojego partnera, która, zagubiona w życiu, potrzebuje pomocy ze strony otoczenia. I – na całe szczęście – taką pomoc otrzymuje.

Joanna Nowak pisze o tym, jak system wsparcia dla ofiar przemocy domowej zawodzi. Pokazuje, że często jedynie od silnej woli ofiary oraz dużego zaangażowania osób z zewnątrz można wyrwać się z błędnego koła przemocy domowej. Jednak nie wszystkie kobiety w Polsce mają taką możliwość.

Autorka w drugim tomie cyklu Siostry z ulicy Wiśniowej mówi także o wychodzeniu z żałoby. O godzeniu się ze stratą ukochanej osoby, ale także z dawaniem sobie kolejnej szansy na miłość. Jak pokazuje Joanna Nowak, nie chodzi o to, by zapomnieć, lecz by – mimo wdowieństwa – ponownie móc być szczęśliwym. Pisarka pokazuje, że samotność nie sprzyja człowiekowi.

Joanna Nowak łączy ważkie tematy w sposób umiejętny. Smutne i pesymistyczne wątki równoważy, pokazując, że nawet po największej burzy w końcu przychodzi słońce. Z tego też powodu w powieści Dopóki starczy sił nie brakuje również tej prawdziwej i szczerej miłości. Książka Joanny Nowak to opowieść o kobietach, które wiele w życiu przeszły, a mimo to – nie poddają się i z nadzieją patrzą w przyszłość.

Dopóki starczy sił to powieść obyczajowa ukazująca losy zwykłych ludzi, niepewnych swoich uczuć, a czasem pogubionych w życiu. Książka Joanny Nowak z pewnością jest warta lektury.

Tagi: Literatura obyczajowo-rodzinna bóg