Islandia - odległa wyspa na północy Europy, kraina lodu, gigantów i wulkanów - urzekająca i budząca fascynację, chociaż mało znana. Rozległe bezleśne obszary, pola lawy, niezwykłe skalne formacje, gejzery i wiele osobliwości przyrodniczych - wszystko to stanowi o wyjątkowości tej wyspy.
Hubert Klimko-Dobrzaniecki był nią zafascynowany od wczesnej młodości, a właściwie już od dzieciństwa. W pościgu za tym zauroczeniem, dotarł na Islandię bynajmniej nie jako turysta. Spędził tam wiele lat, studiował, imał się różnych zajęć (pracując m.in. w domu spokojnej starości), zawierał liczne znajomości i przyjaźnie.
Dzięki temu Czytelnik może spojrzeć na Islandię niejako od wewnątrz, odkrywając to, co dla wielu turystów i przygodnych obserwatorów pozostaje ukryte. Poznać nie tylko jej unikalną przyrodę i krajobrazy, ale także życie codzienne Islandczyków, ich charaktery, specyficzne, często zaskakujące obyczaje.
Opowieść autora wzbogacają liczne fotografie przedstawiające ten niezwykły kraj.
Informacje dodatkowe o Zostawić Islandię:
Wydawnictwo: Noir sur Blanc
Data wydania: 2016-09-08
Kategoria: Podróżnicze
ISBN:
Liczba stron: 134
POLECANA RECENZJA
ZOSTAWIĆ ISLANDIĘ
Islandia. Tajemnicza wyspa. Kojarzy się na ogół z gejzerami, wulkanami i złą pogodą (tutaj na schadzki umawiają się niemal codziennie deszcze i wiatry). Autor od dziecka był nią zafascynowany. Fascynacja ma zabawne źródło. Zaczęło się od... opakowania śledzi. Ciąg dziwnych literek zaintrygował chłopca. Gdy dowiedział się, że śledzie pochodzą z Islandii, postanowił, że kiedyś tam pojedzie. Słowa dotrzymał. Spędził na Islandii wiele lat. Tam studiował, wykonywał różne prace, zaprzyjaźnił się z miejscowymi, w końcu znalazł miłość.
Islandia. Tajemnicza wyspa. Dzięki książce Zostawić Islandię odkryjemy wiele jej sekretów.
dr Kali...
więcej
Kup książkę Zostawić Islandię
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
REKLAMA
Zobacz także
Zostawić Islandię - opinie o książce
"Zostawić Islandię" miało być zapisem życia Huberta Klimki-Dobrzanieckiego na tej cudownej wyspie. Miało mówić o Islandczykach, jakich nie znamy, o czymś więcej, niż tylko piękno przyrody i samobójstwa. Miało być pożegnaniem - trudnym, bo przecież po dziesięciu latach autor i jego żona czuli się tam jak w domu.
Czekając na to wszystko otworzyłam "Zostawić Islandię" i zaczęłam czytać. Moje zdziwienie, wywołane historią o Rosjaninie wkraczającym do białej rury (mającej zaprowadzić go do nieba), zwiększało się z czasem i nie zmalało aż do momentu, w którym zamknęłam książeczkę Klimki-Dobrzanieckiego z nietęgą miną. Autorowi najwyraźniej z łatwością udało się zostawić Islandię. I to na tyle skutecznie, by w książce o niej prawie całkowicie ją pominąć. A może nie o wyspie chciał pisać autor?
Nie da się ukryć, że "Zostawić Islandię" traktuje przede wszystkim o polskości, zaściankowości, która uparcie siedzi w podświadomości autora. Przez ten pryzmat postrzega więc Klimko-Dobrzaniecki kraj zupełnie inny od Polski. Tym bardziej od Polski komunistycznej, z której niesamowicie trudno było się wyrwać - jak widać zarówno fizycznie, jak i mentalnie. Czy udało mu się w końcu zostawić ojczyznę? Tylko ciałem, bo duchem ciągle powraca do lat młodości, islandzkich śledzi, które zaraziły go miłością do wyspy, kina i ukochanych filmów (oraz konkretnych kinowych ubikacji), czy nieudanej próby wyrwania się z kraju. Gdzie Islandia? - można by spytać. W tle, przemyka gdzieś obok, ledwie zauważona, przywalona przez anegdotki i dygresje autora, przyrównującego to, co islandzkie z tym, co polskie.
"Zostawić Islandię" to także miłość do kina, a pokrewnie też do Islandczyków, bo "trudno nie kochać ludzi, którzy kochają to, co ty kochasz". Przeczytamy więc odrobinę o filmach islandzkich (jak najbardziej na plus) i wszelkich podobieństwach życia Klimki-Dobrzanieckiego do "Cinema Paradiso" (tu już bez plusa). Widać więc, że znowu maniera autobiograficzna wkrada się do książki o Islandii, która książką o Islandii nie jest. Ślub autora interesuje mnie dużo mniej, niż mentalność mieszkańców wyspy i, jeśli już mamy przy temacie pozostać, ich stosunek do religii i małżeństw. Gdzieś ten temat majaczy, ale jednak wygrywa z nim chociażby wybór stroju pana młodego czy jego pomysł, by zagrano parze młodej motyw z "Cinema Paradiso" na oboju.
Nie ma co się oszukiwać - "Zostawić Islandię" jest książką z Islandią w tytule, jednak bez niej w treści. Jeśli czekaliście na prawdziwą książkę o wyspie, o mentalności jej mieszkańców i surowym pięknie przyrody, nie sięgajcie po książkę Klimki-Dobrzanieckiego. Dla własnego dobra. Jeśli jednak ciekawi Was sama postać autora, jego życie, kariera (tak, o własnej twórczości pisze bardzo chętnie), śmiało sięgajcie po jego najnowszą publikację. Przynajmniej, w przeciwieństwie do mnie, wiecie czego się spodziewać.
Książka niezbyt ciekawa, z reportażu tam było niewiele. Większość treści stanowiły dziwne rozważania z młodości pisarza, np. jak to lubił się onanizować. Mało o Islandii. Przerost formy nad treścią. Plusem lektury niewielka objętość i kilkanaście zdjęć wyspy.
Inne książki autora
Złodzieje bzu
0
Od kresów wschodnich po zachodnie, ale nieodmiennie w cieniu gałęzi czarnego bzu wciąż umierają i rodzą się miłość, zło, przebaczenie i zawiść. Czy...
Kołysanka dla wisielca
Zobacz wszystkie książki tego autora
0
Poruszająca opowieść o prawdziwej przyjaźni, przyjaźni pokonującej barierę szaleństwa, rozumiejącej, akceptującej. Przyjaźni, która potrafi pozwolić odejść...
