Wilk stepowy
Hermann Hesse

Po przeczytaniu tej książki mam odczucia ambiwalentne... Ale może to i dobrze, bo, jak dowiadujemy się z "Traktatu o wilku stepowym", każdy człowiek składa się nie z jednej, nie z dwóch, lecz z wielu jaźni. Na początku książki poznajmy głównego bohatera ogólnie, z relacji osoby trzeciej. Gdy narracja przenosi się do pamiętnika Wilka Stepowego, robi się o wiele ciekawiej. Od tego momentu już nie możemy być pewni co jest rzeczywistością, a co urojeniami Harry'ego, ale poznajemy za to jego duszę, ukryte pragnienia i lęki. Punktem kulminacyjnym jest dostanie się wreszcie do Teatru Magicznego, swoistego interaktywnego seansu z poszerzeniem świadomości. Uśmiercanie głupiej niegodnej ludzkości, przejście od nowa przez życie, spotkanie z "życiowym szachistą"... Nic dziwnego, że to tylko dla obłąkanych ;-) Uwielbiam elementy realizmu magicznego, książki refleksyjne i pouczające, ale tu w przyznaniu wysokiej noty zawadził styl i czasem mało wyszukane wizje. Ale warta przeczytania, szczególnie przez tych, którzy nie czują się częścią tego sztucznego, fałszywego i płytkiego świata głupich konwenansów.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Jedna z moich najukochańszych książek, do których wracam. Moim ulubionym motywem -- w literaturze w ogóle -- jest ucieczka do innego świata (niekoniecznie w narkotycznych wizjach). Hesse fantastycznie opisuje samotne życie, pełne monotonii i poddawanie się fali nowości, która w to życie wtargnęła. W fabułę autor wplótł rozważania na najróżniejsze tematy -- od wojny, po wolną miłość, co niejako zmusza do zmierzenia się z własnymi przemyśleniami. Polecam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Bardzo ciekawa powiesc. Polecam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książka dla samotników, artystów, marzycieli, myślących i bezmyślnych, zrozpaczonych, optymistów i pesymistów. Dla ludzi, którzy "zdobyli sporo wiedzy. Nie nauczyli się jednak zadowolenia s samego siebie i ze swojego życia". Polecam jako przewodnik po życiu.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

" Gdzie w tym mieście, gdzie na tym świecie żyje człowiek, którego śmierć byłaby dla mnie stratą? I gdzie jest człowiek, dla którego moja śmierć miałaby jakieś znaczenie? Powróciłam do lektury "Wilka stepowego" zmotywowana zainteresowaniem tą książką mojego nastoletniego syna. Chociaż w zasadzie nie potrzeba żadnej motywacji, aby się w niej zakochać i pochłaniać z "wilczym apetytem". Jest w niej jakaś magia, tajemnicze przesłanie, które jest wciąż aktualne. Przecież każdy szuka tej właściwej drogi do samego siebie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Niesamowita, aktualna... ta książka zamknęła mi dosłownie usta... zaniemówiłem - i to nie raz ani nie dwa razy. Hesse już raz zaskoczył mnie szalenie pozytywnie w niedawnym czasie, "Siddharthą" mianowicie, lecz "Wilk stepowy"... naprawdę, z ręką na sercu: nie spodziewałem się książki o egzystencji kogoś, kto może być do tego stopnia, w tak uniwersalny sposób... każdym z nas... również mną, czy nawet Tobą - tak, Tobą, osobą czytającą tę recenzję... "Wilk stepowy" może być na pierwszy rzut oka powieścią głównie o nieprzystosowaniu, o rozterkach, dylematach, lecz jeśli już zagłębimy się nieco bardziej w treść... nie sposób nie odnaleźć tutaj cząstki samego siebie... Co oczywiście nie oznacza, że każdy z nas jest nieprzystosowany... Chodzi bardziej o to, że główny bohater i jego sposób myślenia... to jest tak uniwersalny obrazek, tak bardzo ludzki, że mogący śmiało zostać przyrównanym do - jak wspomniałem - choćby cząstki każdego z nas... Niesamowite doświadczenie. Nie sposób w kilku słowach oddać całości wrażeń po tej lekturze. To książka naprawdę ważna. Mądra. Zapadająca w pamięć, i to na bardzo długo jak podejrzewam. Jaki jest, płynący z niej, jakiś najważniejszy wniosek?... Jednego, najważniejszego, wskazać nie sposób... Myślę wszak, że dla mnie osobiście najważniejsze jest po lekturze przemyślenie... iż każdy ma swoje rozterki, wahania, pytania do samego siebie, odniesione do swego "ja" w kontekście konfrontacji własnego życia z rzeczywistością... i posiadanie ich jest czymś bardzo ludzkim... Nie ma w tym nic dziwnego, choćby nie wiem jak szalone, trudne, skomplikowane, czy wręcz psychodeliczne, balansujące na krawędzi psychicznej równowagi wewnętrznej byłyby to dylematy. Wiele opinii o tej książce niesie ze sobą zachwyt nad egzystencjalnymi walorami treści naniesionej na papier przez pióro Hessego... Zgadzam się z tym. Lecz dla mnie najważniejszy z tej książki jest wniosek mówiący, iż... tak naprawdę, zgodnie z filozoficzną maksymą, można rzecz, że "nic co ludzkie nie jest mi obce"... A ludzkim jest wszystko to, co tkwi w nas samych. Nieważne jak trudne, szalone, czy pokręcone. Człowieczeństwo jest w stanie pomieścić w swym znaczeniu naprawdę wiele. I dla mnie przede wszystkim o tym jest ta książka. Gorąco polecam. Serdecznie dziękuję Wydawnictwu Media Rodzina za egzemplarz recenzencki. Recenzja znajduje się także na moim blogu: http://cosnapolce.blogspot.com/2017/07/wilk-stepowy-hermann-hesse.html

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Wyjątkowa książka, a "w niej opisana dokładnie cała moja historia i wszystko, co mnie dotyczy". Książka "nie dla każdego". Książka "tylko dla obłąkanych". 4link

(Kliknij aby rozwinąć opinię)