Drugi wybór opowiadań Hermanna Hessego zawiera najciekawsze wątki znane z twórczości. Noblisty. Trudne dorastanie, uroki i ból pierwszej miłości, blaski i cienie postępu, utopijne marzenia o naprawianiu świata...czytaj dalej
Hermann Hesse, poeta i prozaik niemiecki uhonorowany Nagrodą Nobla w 1946 roku, autor tak znanych powieści jak Wilk stepowy czy Gra szklanych paciorków, pozostawił w swym dorobku także kilkanaście cennych opowiadań...czytaj dalej
Dwa mistrzowskie opowiadania wydane w nowej edycji klasycznych dzieł Hermanna Hessego, w których to czterdziestoletni Hesse osiągnął nowy poziom wyrazu. Przedstawiając historię upadku urzędnika Kleina...czytaj dalej
Kolejna książka w nowej kolekcji dzieł Hermanna Hessego. Tematem powieści jest dramat małżeński, który był też udziałem samego pisarza, jest to więc książka na poły autobiograficzna. Opublikowana w 1914 roku...czytaj dalej
Kolejna powieść Hermanna Hessego ukazująca się w antologii dzieł pisarza w nowej szacie graficznej. Powieść sięga do wydarzeń, które były udziałem autora w latach 1891-1895, kiedy uczęszczał do ewangelickiego...czytaj dalej
Niniejsze wydanie ukazujące się w antologii dzieł Hermanna Hessego zawiera dwa utwory o charakterze autobiograficznym. Pierwszy z nich, "Kuracjusz", to utrzymana w żartobliwym, autoironicznym tonie opowieść...czytaj dalej
Powieść pochodzi z wczesnego okresu twórczości pisarza (1910), lecz zawiera znamiona stylu jego najlepszych powieści. Jest książką o miłości i o sztuce. Bohaterem jest młody kompozytor zakochany w żonie przyjaciela...czytaj dalej
Czyta: Krzysztof Szczerbiński. Czas trwania: 369 min. Dźwięk: Dolby Digital 2,0 polski. Nośnik: mp3. Kultowa powieść niemieckiego noblisty Hermanna Hessego, wciąż fascynuje kolejne pokolenia. Opowiada o dorastaniu...czytaj dalej
(...) ulegamy złudzeniu, że czas jest czymś rzeczywistym.(...) A jeśli czas nie jest rzeczywisty, to i ta odległość, jaka zdaje się dzielić świat od wieczności, cierpienie od szczęścia, zło od dobra, jest tylko złudzeniem.
Chciałem się nauczyć, czym jest ja i jaki jest jego sens. Chciałem się uwolnić od tego ja, chciałem je pokonać. Ale nie mogłem go pokonać, mogło mi się tylko wydawać, mogłem tylko od niego uciekać, chować się przed nim. Zaiste, nic na świecie nie zaprzątało mojej myśli tak bardzo jak moje własne ja, ta zagadka, że żyję, że jestem osobnym bytem, oddzielnym od wszystkich innych (...). A o niczym na świecie nie wiem tak mało jak o samym sobie! (...) Jeżeli nic o sobie nie wiem, (...) to bierze się to z jednej, jedynej przyczyny: bał
Więcej