Trzeci tom poruszającej opowieści o miłości i tęsknocie, smutku i nadziei, rozstaniach i powrotach, rozgrywającej się na tle dramatycznych wydarzeń historycznych dwudziestego wieku.
Nadchodzi druga wojna światowa. Życie w dolinie tylko z pozoru toczy się zwyczajnym, wyznaczonym przez pory roku rytmem; w rzeczywistości każdy dzień upływa w atmosferze przygnębienia, niepewności jutra, lęku o rodziny i przyjaciół. Odolańscy i Bohdanowiczowie równie boleśnie jak wszyscy dookoła odczuwają skutki niemieckiej okupacji.
Kobiety z folwarku i młyna wciąż czekają na powrót swoich mężczyzn: z obozów, z przymusowych robót, z wojny. To na żonach i matkach spoczywa teraz cały trud związany z utrzymaniem najbliższych, a co najważniejsze, z wywiązaniem się z obowiązkowych świadczeń na rzecz okupanta.
Mimo rozgrywających się wokół dramatów, młode pokolenie - Adela, Georgina i Aldona - świadome, że w tak trudnym czasie nie da się czerpać z życia pełnymi garściami, cieszy się nim ostrożnie, po trochu, uparcie, po swojemu.
Wszyscy bez wyjątku, młodzi i starzy, z rozrzewnieniem wspominają wspaniałe lata przedwojenne, choć i wtedy - jak teraz - działy się rzeczy, o których najlepiej byłoby zapomnieć.
Grażyna Jeromin-Gałuszka - autorka wielu książek, które urzekają czytelników niezwykłym klimatem i wprowadzają w magiczny świat pełen fascynujących postaci i zdarzeń. Niektóre z jej powieści, jak na przykład "Kobiety z Czerwonych Bagien" czy "Magnolia", zdobywały laury na festiwalach i od wielu lat cieszą się nieustającym zainteresowaniem. Mieszka w Sosnowicy, małej osadzie w dolinie Radomki, gdzie kończą się wszystkie drogi.
Informacje dodatkowe o Spóźnione powroty:
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Data wydania: 2019-10-08
Kategoria: Obyczajowe
ISBN:
Liczba stron: 432
POLECANA RECENZJA
SPÓŹNIONE POWROTY
Niespokojne czasy wojenne. Życie wielu rodzin tak samo jak domy obrócone w gruzy. Płacz za bliskimi, którzy zginęli. Jednak życie toczy się dalej. Trzeba jakoś przetrwać w tak trudnych czasach. Starają się tego dokonać także rodziny Odolańskich i Bohdanowiczów. Namiastkę normalności odnajdują w codziennych rytuałach. Jak powtarzają nieraz na kartkach książki, wojna nie wojna... (tu czynność do wykonania). Pociechy szukają też we wspomnieniach czasów przedwojennych, nieco idealizowanych.
Nic dziwnego, że spora część akcji rozgrywa się w okolicach młyna – bohaterowie są przecież...
więcej
Kup książkę Spóźnione powroty
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
REKLAMA
Zobacz także
Spóźnione powroty - opinie o książce
Jedna z ciekawszych części tej serii, dzieje się wiele, kilka razy byłam mocno zaskoczona fabuła ( ale na plus). Czytało się ją ekspresowo. Bohaterowie nie nudzą, potrafia zaskoczyć. Jednym słwoem świetna.
„Spóźnione powroty” to kolejny, trzeci tom sagi „Dwieście wiosen”. I tak jak w poprzednich tomach (Folwark Konstancji oraz Niebieska sukienka) akcja toczy się dwutorowo, naprzemiennie. Tak zbudowana akcja nie do końca mi się podobała z prozaicznego powodu. Kiedy zdążyłam wciągnąć się w losy bohaterki, nagle zostaję przerzucona o dwadzieścia lat w przód lub w tył.
Trzeci tom rozpoczyna się w roku 1944 roku, oraz w latach dwudziestych. Życie w dolinie toczy się wyznaczanym przez pory roku rytmie. Rodziny Odolańskich i Bohdanowiczów odczuwają boleśnie skutki niemieckiej okupacji. A wszystkie wydarzenia są w cudowny sposób komentowane przez Wacławę i okraszane niesamowitymi ogłoszeniami matrymonialnymi.
„- Ja już się żenię, mamo – odparł z udawaną swobodą – więc może i na wnuki nie trzeba będzie aż tak długo czekać.
- Jak to już się żenisz?
- No już! Jeszcze tego lata.
- Tego lata? A z km?
Tu lekko się zawahał. W końcu jednak trzeb było powiedzieć, więc powiedział:
- Z Adelą.
- Z jaką Adelą?
- Karłowiczówną.
- Z tą… Karłowiczówną?
- Właśnie.
- To żart?
- Nie śmiałbym żartować w takich sprawach, matko – rzekł chłodno, widząc po minie rodzicielki, że łatwo nie będzie.
Roześmiała się głośno, nieprzyjemnie, po czym zawołała męża i Ludwikę, a gdy wyszli ze swoich pokoi, wycedziła – pojąwszy już, że to nie żarty – przez zaciśnięte zęby:
- Zgadnijcie, w co mój nieszczęsny syn się wpakował.
- Ja mu mówiłem – zaczął Jerzy – żeby się trzymał z daleko od partyzantki…
- Nie w tym rzecz! – przerwała mu ostro.
- Więc w czym, bo już nie wiem…
- Twój syn, Kajetan Konarski, zamierza się żenić w Osadzie.”
To właśnie kobiety są bohaterkami Spóźnionych powrotów. Na ich barkach spoczywa cały trud związany z utrzymaniem najbliższych. Czekają one na powrót swoich mężczyzn z obozów, przymusowych robót, z wojny.
Kolejny bardzo ciekawy tom cyklu Dwieście wiosen to opowieść o miłości i tęsknocie, powrotach i rozstaniach, nadziei i smutku. A wszystko to rozgrywa się w tle wydarzeń historycznych. Mam nadzieję, że Pani Grażyna nie zostawi tej historii. Ja jestem bardzo ciekawa dalszych losów rodziny z Osady.
Inne książki autora
Legenda
0
Czy czasem zadajesz sobie pytanie, jak wyglądałby świat bez złych emocji? Ale i bez dobrych? Legenda mówi, że dawno, dawno temu, gdy świat pogrążył...
Aksamitka
Zobacz wszystkie książki tego autora
0
Czwarty tom tej barwnej i trzymającej w napięciu opowieści to okres komunizmu, kiedy bohaterowie sagi, postawieni wobec zupełnie nowej rzeczywistości...
