Inne wydania:
W roku 1982 Haruki Murakami sprzedał jazzowy bar i poświęcił się pisaniu, a chcąc utrzymać się w formie, zaczął biegać. Po roku treningów przebiegł samodzielnie z Aten do Maratonu. Od tamtej pory zaliczył dziesiątki maratonów i kilka triatlonów, piszą między wyczynami kilkanaście cieszących się ogromnym uznaniem książek. W O czym mówię
rozważa wpływ biegania na swoje życie i przede wszystkim na pisarstwo. Książka ta jest po części rejestrem treningów, dziennikiem intymnym, pamiętnikiem z podróży, a po części wspomnieniami. Obejmuje czteromiesięczny okres przygotowań do Maratonu Nowojorskiego z roku 2005. Świat Murakamiego oglądany przez soczewkę biegania jest na zmianę zabawny i otrzeźwiający, radosny i filozoficznie zadumany, ale nade wszystko odkrywczy - zarówno dla tych, którzy biegają i nie czytają książek, jak i dla tych, którzy czytają i nie biegają
więcej
Informacje dodatkowe o O czym mówię, kiedy mówię o bieganiu:
Wydawnictwo: Muza
Data wydania: b.d
Kategoria: Inne
ISBN:
Liczba stron: 192
POLECANA RECENZJA
O CZYM MÓWIĘ, KIEDY MÓWIĘ O BIEGANIU
Ilekroć widzę biegaczy, zawsze mam ochotę do nich dołączyć. Moja chęć trwa niestety dosyć krótko, a w miejsce motywacji pojawiają się kolejne wymówki. Nie inaczej było podczas lektury książki Murakamiego „O czym mówię, kiedy mówię o bieganiu”, która po raz kolejny obudziła we mnie chęci do joggingu. Szybka ocena moich możliwości i predyspozycji odsunęła na bok moją motywację. Po raz kolejny uznałam, że zdecydowanie wolę czytać o bieganiu – zwłaszcza wtedy, gdy ktoś pisze o nim tak, jak zrobił to Haruki Murakami. Japoński pisarz ma na świecie całą rzesz...
więcej
Kup książkę O czym mówię, kiedy mówię o bieganiu
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
REKLAMA
Zobacz także
O czym mówię, kiedy mówię o bieganiu - opinie o książce
Książka dla fanów biegania i dla fanów Haruki Murakami. Ostrzegam wciągająca i równie dobra jak inne książki Harukiego.
Interesujący zbiór esejów Murakamiego. O życiu, pisaniu i bieganiu. Oraz o tym, jak sport wpłynął na twórczość tego niezwykle popularnego autora. Interesująca lektura. Nie tylko dla biegających i nie tylko dla fanów Murakamiego.
Murakami jest doskonałym przykładem człowieka, który nie boi się życia. Zaryzykował swój dorobek, i z dnia na dzień postanowił podążać za swoją pasją. Kiedy zmiana trybu życia odbiła się negatywnie na jego zdrowiu, ponownie zakasał rękawy i postanowił podziałać w kwestii uprawiania sportu. Wprowadzone zmiany starał się konsekwentnie realizować i realizuje je do dnia dzisiejszego. W ostatnich 25 latach, Murakami wziął udział w kilkudziesięciu maratonach i triathlonach, a jednocześnie udało mu się osiągnąć sukces literacki. Nic, tylko go podziwiać. I nie chodzi tu tylko o sympatię do autora, czy sentyment do jego twórczości. Chodzi tu raczej o jego życiową postawę, której może mu pozazdrościć niejeden.
http://ksiazki-sardegny.blogspot.com/2013/09/o-czym-mowie-kiedy-mowiec-o-bieganiu.html
Byłam zaskoczona, że mimo eksploatowania tego samego tematu i poruszania tych samych wątków książka nie nuży. Murakami znów pokazuje nam kawałek dobrego pisarstwa, tym razem mocno autobiograficznego. Po raz drugi - z tego, co pamiętam - czytam o bieganiu. Pierwsza była "Samotność długodystansowca". Murakami również znalazł w tym temacie istotne miejsce na mojej półce.
Pamiętnik biegacza - nie tylko o bieganiu. Murakami w swoim stylu rozprawia się ze swoimi nawykami, pasją do biegania i jego wpływem na życie (ze szczególnym uwzględnieniem pisania). Co myśli pisarz w trakcie biegu, jak walczy ze swoimi słabościami i kryzysami na trasie? Nie jest to odkrywcze, ani specjalnie oryginalne dla innego biegacza. Wątpię, że ktoś zacznie biegać pod wpływem tej lektury. Ale bieganie ma swoją duchową stronę. Podczas biegu dowiedziałem się o sobie wielu rzeczy. Murakami te proste prawdy o bieganiu przeplata filozoficzną zadumą. Właśnie dla tych fragmentów warto.
Jako biegacz na poziomie początkującym uznałam za swój obowiązek przeczytania książki Murakamiego. Jednak sięgając po nią nie miałam pojęcia czego się spodziewać. Poradnika biegania?, pamiętnika? Książka jest chyba połączeniem obu. Nie mogę powiedzieć, że jestem zachwycona. Bo nie jestem. Według mnie jest tam sporo niepotrzebnych wątków oraz chaos. Ale to tylko moje zdanie.
Aczkolwiek, zostałam "zarażona" maratonem w Nowym Yorku i ultramaratonem.
Inne książki autora
Pierwsza osoba liczby pojedynczej
0
Nowy zbiór opowiadań Harukiego Murakamiego. Tajemnicza płyta Charliego Parkera, małpa mówiąca ludzkim głosem i liczne wspomnienia dawnych...
Tańcz, tańcz, tańcz
Zobacz wszystkie książki tego autora
0
Trzydziestoczteroletni bohater to wolny strzelec, dziennikarz piszący na zlecenie. Nie potrafi sobie ułożyć życia: rozwiódł się z żoną, czuje się...
Recenzje miesiąca
Pokaż wszystkie recenzje
