Inne wydania:
Trzydziestoczteroletni bohater to wolny strzelec, dziennikarz piszący na zlecenie. Nie potrafi sobie ułożyć życia: rozwiódł się z żoną, czuje się samotny i opuszczony. Nękają go sny o hotelu Dolphin, w którym przed laty mieszkał ze swą przyjaciółką Kiki - luksusową call girl. Kiki zaginęła bez wieści, a teraz w snach wzywa go do tamtego hotelu. Bohater wraca do hotelu Dolphin, który przeszedł zaskakującą transformację z obskurnej nory w luksusowy hotel. Tam, próbując wpaść na trop Kiki, wkracza w inny świat mieszczący się na 16 piętrze budynku, świat równoległy, który jest dla niego jedynym realnym.
więcej
Informacje dodatkowe o Tańcz, tańcz, tańcz:
Wydawnictwo: Muza
Data wydania: b.d
Kategoria: Literatura piękna
ISBN:
Liczba stron: 536
POLECANA RECENZJA
TAŃCZ, TAŃCZ, TAŃCZ
Jedyną szansą na odnalezienie sensu życia jest taniec. Jednak nie taki jak ten z popularnych programów typu „Taniec z gwiazdami” czy „You can dance”, bowiem tam sprowadzono go do bezsensownego, widowiskowego pląsania, które ma ucieszyć, dać zapomnienie widowni przed telewizorem. Taniec pomagający odszukać sens, to nie wprawne gibanie się do taktów muzyki, a dostosowywanie się do wydarzeń niesionych przez życie. Przypomina trochę surfowanie lub skakanie z windy do windy. Trudno się w nim odnaleźć, a jeszcze trudniej utrzymać się na szczycie załamującej się fali bądź wskoc...
więcej
Kup książkę Tańcz, tańcz, tańcz
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
REKLAMA
Zobacz także
Tańcz, tańcz, tańcz - opinie o książce
Kontynuacja "Przygody z Owcą" ten sam pełen dygresji prześmiewczy oderwany od rzeczywistości język opisuje dalsze losy bohatera znanego z pierwszej części i jego już tym razem nie lekko kryminalne przeżycia lecz poszukiwania własnego JA. Bowiem jak się dowiadujemy taniec okazuje się jego jedyną nadzieją aby pozostać w normalnym świecie. Polecam.
Bardzo wciągająca, oniryczna opowieść, ni to romantyczna, ni to filozoficzna. Tak czy owak do polecenia :)
Niezwykły klimat. Szalona wyobraźnia pisarza. Proza, która ma w sobie coś z muzyki. Precyzyjne i przemyślane słowa, zdania, akapity. Tętniące różnorakimi podskórnymi emocjami, ale stopniowo układające się w logiczną całość. Świat jak zwykle u tego autora realny i nie-realny zarazem. Świat pełen symboli i drogowskazów. Hotel-muzeum Dolphin. Z wypchanymi owcami, zakurzonymi skórami, pachnącymi pleśnią dokumentami i pożółkłymi fotografiami. Hotel trwający równocześnie w różnych czasach i przestrzeniach. Bohater, który również wędruje w czasie i przestrzeni w poszukiwaniu tak naprawdę samego siebie. Wędruje wykonując kolejne kroki w jedynym, jego całkowicie własnym tańcu, tańcu życia. Murakami szuka swojej własnej odpowiedzi na świat. Na pytanie o sens istnienia, cierpienia, odczuwania. Analizuje i przetwarza. Próbuje oswoić to, czego doświadcza. Ale szukając odpowiedzi stawia nowe pytania. Dobre pytanie, jak dowodzi tego ta powieść, nie jest wcale gorsze od przeciętnej odpowiedzi.
Inne książki autora
O czym mówię, kiedy mówię o bieganiu
0
W roku 1982 Haruki Murakami sprzedał jazzowy bar i poświęcił się pisaniu, a chcąc utrzymać się w formie, zaczął biegać. Po roku treningów przebiegł samodzielnie...
Porzucenie kota. Wspomnienie o ojcu
Zobacz wszystkie książki tego autora
0
Nowa książka japońskiego mistrza Porzucenie kota to wspomnienie Murakamiego o ojcu, uważane przez niektórych krytyków za jeden z najważniejszych tekstów...
