Inne wydania:
Co zaginęło, zostanie odnalezione…
Waszyngton. Harvardzki specjalista od symboliki, Robert Langdon na prośbę swego przyjaciela i mentora, Petera Solomona, ma wygłosić wykład na Kapitolu. Kiedy dociera na miejsce, okazuje się, że ... na wieczór nie zaplanowano żadnego odczytu, a po chwili na środku rotundy odkryte zostaje makabryczne znalezisko, niepokojąco naznaczone pięcioma tajemniczymi symbolami. Jego przesłanie jest dla Langdona oczywiste – to zaproszenie do dawno zaginionego świata skrywającego ezoteryczną mądrość.
Kiedy okazuje się, że Peter Solomon, filantrop i prominentny członek loży masońskiej, został porwany, Langdon wie, że istnieje tylko jeden sposób, by ocalić przyjaciela: przyjąć tajemnicze zaproszenie i udać się tam, gdzie zaprowadzą go zaszyfrowane wskazówki. A poprowadzą go podziemnymi korytarzami do tajemnych komnat i świątyń ukrytych pod jednym z najpotężniejszych miast świata. Skrywa ono prastare sekrety loży masońskiej i odkrycia, których wielu wolałoby nie ujawniać.
Rozpoczyna się szalona wędrówka i wyścig z czasem, bo Langdon ma zaledwie kilka godzin na dotarcie do celu. W przeciwnym wypadku jego przyjaciel zginie. Zaginiony symbol to mistrzowsko skonstruowany thriller przesiąknięty historią, zagubiony w labiryncie symboli i enigmatycznych kodów. Pełen zagadek i trzymających w napięciu zwrotów akcji.
Informacje dodatkowe o Zaginiony symbol:
Wydawnictwo: Albatros
Data wydania: 2010-01-27
Kategoria: Kryminał, sensacja, thriller
ISBN:
Liczba stron: 624
Tytuł oryginału: The Lost Symbol
Język oryginału: Angielski
Tłumaczenie: Zbigniew Kościuk
POLECANA RECENZJA
ZAGINIONY SYMBOL
Trudno nazwać „The Lost Symbol" („Zaginiony symbol”) książką nowatorską. Dan Brown zastosował w niej po prostu wszystkie chwyty, które sprawdziły się w poprzednich jego powieściach. I choć trudno tu mówić o wiarygodności wizji autora, o rewolucji czy chociażby gwałtownym zwrocie w twórczości pisarza, jest to po prostu bardzo sprawnie napisany, autentycznie wciągający thriller.
Oczekiwany i w gruncie rzeczy – wciągający, tym bardziej, że tak szeroko omawiany w mediach. Uwielbiany przez czytelników bohater Robert Langdon, do którego ...
więcej
Kup książkę Zaginiony symbol
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
Więcej
Więcej
Więcej cytatów z tej książki
Czynność tatuowania skóry była wyrazem mocy przemiany, ogłoszeniem światu: "Jestem panem własnego ciała". Upajające poczucie władzy, czerpane z przemiany fizycznej, uzależniło miliony od praktyk zmieniających wygląd ciała, od chirurgii kosmetycznej, piercingu, kulturystyki i sterydów, po bulimię i zmianę płci.
Ludzki duch pragnie władzy nad swoją cielesną powłoką.
Więcej
Żyć w świecie, nie rozumiejąc jego sensu, to jak błąkać się po wielkiej bibliotece, nie dotykając książek.
Więcej
REKLAMA
Zobacz także
Zaginiony symbol - opinie o książce
Wciagajacy thilller. Robert Langdon przyjezdza do Waszyngtonu na zaproszenie swojego przyjaciela Petera Salomona, jednak od poczatku wszystko toczy się nie tak jak powinno. Robert chce uratowac przyjaciela rozwiazujac tajemnice zaginionego słowa i piramidy Masońskiej...
kingaczyta.blogspot.com
Po przeczytaniu "Kodu Leonarda da Vinci" od razu zapragnęłam przeczytać też inne książki autora. Byłam pełna podziwu dla jego wyobraźni i wiedzy w dziedzinie sztuki. "Zaginiony symbol" to kolejny tom z Robertem Langdonem. I nie jest to już tak kontrowersyjny tytuł jak jego poprzednik, stąd też książka nie jest aż tak popularna, ale zdecydowanie warto po nią sięgnąć.
Na prośbę swojego przyjaciela i mentora, Petera Solomona, Robert Langdon ma wygłosić wykład na Kapitolu. Po przyjeździe do Waszyngtonu okazuje się jednak, że żadnej prelekcji nie zaplanowano. Zamiast tego znajduje odciętą dłoń swojego przyjaciela i sam wpada w poważne kłopoty.
Jeśli miałabym porównywać "Zaginiony symbol" z "Kodem Leonarda da Vinci" to przyznać muszę, że podobało mi się trochę mniej. Ale tylko odrobinkę. Autor znowu przygotował dla czytelnika mnóstwo tajemnic i zagadek, na których rozwiązanie przenigdy bym nie wpadła. Jestem pod wrażeniem jego wyobraźni i umiejętności połączenia tego wszystkiego w jedną całość tak, aby czytelnik nie pogubił się w trakcie czytania. Widać, że książka jest dopracowana, autor serwuje nam sporo ciekawostek.
Przyznaję jednak, że w pewnym momencie trochę ta historia zaczęła mnie męczyć. Tu wszystko dzieje się tak szybko, ciągłe tajemnice robią mętlik w głowie i nadmiar informacji zaczął mnie przytłaczać. Jest też trochę za bardzo filozoficznie. Zauważyłam też, że autor pisze według pewnego schematu. Nie zmienia to jednak faktu, że w dalszym ciągu na książki pana Browna mam ogromny apetyt i kolejna już czeka na przeczytanie.
Wszystko zaczyna się od ręki. Odcięta ręka masona z grawerowanym pierścieniem na palcu wskazującym do góry w Rotundzie Kapitolu w Waszyngtonie. Ręka na opuszkach palców ma wytatuowane tajemnicze symbole, które musi rozszyfrować Harvardzki specjalista od symboliki Robert Langdon, który podstępem został zwabiony do Kapitolu. Langdon rozpoznał do kogo należy owa odcięta ręka... do jego przyjaciela i mentora Petera Solomona.
Akcja thrillera Dana Browna trwa około 12 godzin. Uczesniczą w niej hakerzy, agentka CIA, Żydzi i masoni. Dan Brown już tradycyjnie uwzględnił w swojej powieści kobietę spokrewnioną z ofiarą - w tym przypadku jest to Katherine Solomon, która jest naukowcem i młodszą siostrą Petera.
Można by sobie zadać pytanie, dlaczego Dan Brown tym razem wziął na tapetę masonów? Otóż odpowiedź jest bardzo prosta. Masoni są drugim wątkiem zwolenników teorii spiskowych, więc na pewno się nie zawiodą.
Waszyngton - miejsce akcji, u Browna jest kolebką masońską, na której tradycji to miasto zostało powstało. Prezydent Jerzy, od którego nazwiska stolica USA wzięła swoją nazwę dopilnował tego, aby wszystko zostało wybudowane wedle architektonicznych wytycznych rytuału masońskiego i powiązane ze sobą symbolami, nad którymi będą myśleć bohaterowie tej książki.
W tej części jak i w powszednich na przeciwko Roberta Langdona staje potężny przeciwnik - wytatuowany psychopata, który jak się później okaże jest kimś znacznie innym, niż się wszyscy spodziewali. W "Zaginionym symbolu" Langdon rozbiera na czynniki pierwsze "Melancholię I" Albrechta Dürera,
W miarę rozwijania się akcji, cel poszukiwania się zmienia, a jest nim sekretny portal, który jest najbardziej skrywaną tajemnicą USA I Białego Domu - jest to przejście do podziemi Waszyngtonu. W podziemiach tych gromadzą się wielcy świata po to, by brać udział w rytuałach i pić wino z czaszek, czasami także decydować o losach świata.
Niczym Langdon do tego wszystkiego dojdzie, po drodze rozwiąże kilkanaście zagadek - hieroglify, ciągi liczbowe, kwadraty magiczne. Na myślenie jest coraz mniej czasu, gdyż przepowiednia ma się wkrótce wypełnić. Ważną rolę w tym wszystkim odegra złota piramida, którą Langdon dostał kiedyś od Petera na przechowanie, aby jej strzegł. Langdon wtedy był nie świadomy tego, co mu powierzono w opiekę, lecz teraz wszystko pomału układa się w jedną całość.
Nie możemy traktować tej powieści jako źródła wiedzy, gdyż byłoby to bardzo dużym błędem. Jest to tylko sprawnie napisane czytadło i nic więcej. Jest to świetna rozrywka, która została oparta o schemat z użytymi mitami i legendami. Dostajemy od Browna bardzo dobrą książkę, w której dynamiczny rozwój akcji okraszony jest dużą liczbą zagadek.
Nie czekałam zbyt długo, by znowu śledzić losy profesora Langdona. Przez 2/3 książki miałam czyste wrażenie, że znowu czytam "Kod Leonarda da Vinci". Niespodziewany lot, na miejscu same zagadki i niedopowiedzenia, źli przedstawiciele władz i piękna kobieta, której trzeba pomóc. Sceneria nieco inna, schemat ten sam. Moje zdanie zmieniało się z każdą kolejną kartką. Brown odkrywał przed nami proste rzeczy, jeden za drugim. Wszystko wychodziło naturalnie. Nie brakowało tu z pewnością dramatycznych momentów jak nowatorskie metody przesłuchań... Miejscami nie chciałam w to wierzyć, co się tam dzieje. Książki mają taki przywilej, że choćby nie wiem ile bohater przeżył jednego dnia, to drugiego dnia może nadal funkcjonować normalnie. Niesamowite. Na plus w książkach Browna jest to, że zasypuje czytelnika szczegółami, których z pewnością sam z siebie by nie dostrzegł. Z pewnością wrócę do spotkania z Langdonem, bo jest intrygującą postacią. Jeszcze co do stylu pisania... Ja od razu widzę w głowie film, krótkie rozdziały pomagają przenosić kamerę na różnych bohaterów, jest stopniowane napięcie i wszystko to co dobry film powinien mieć. Dan potrafi poruszyć moją wyobraźnię w taki sposób, jak żaden inny pisarz tego nie zrobił. :) Polecam
Robert Langdon zostaje po raz kolejny uwikłany w niebezpieczne przygody. Tym razem zostaje podstępem zwabiony do Waszyngtonu by tropić tajemnice Loży Masońskiej. Od jego poczynań zależy życie przyjaciela. Sekret, który odkrywa ma zmienić świat, być końcem świata, jaki znamy.
Autor "Kodu Leonarda..." oprowadza nas po uświęconych miejscach pełnym starożytnej symboliki. Ta powieść jednak nie jest już tak poruszająca i wciągająca jak poprzednia. Niektórzy zarzucają, że Brown jest powtarzalny jednak jeśli ktoś interesuje się symboliką to ta książka jest dla niego.
Kolejna zagadka do rozwiązania przez znanego nam już Roberta Langdona. Tym razem musi rozwikłać zagadkę powiązaną z Lożą Masońską i uratować swojego przyjaciela, Petera Solomona.
Dla mnie pozycja ta nie pobije jednak Kodu da Vinci, co nie zmienia faktu, że czytało mi się ją z ogromną przyjemnością. Z przyjemnością wezmę się za lekturę kolejnej części serii o Robercie Langdonie :)
W roli głównej, jak zwykle mamy Roberta Langdona, który po raz kolejny musi się zmierzyć z rozwiązaniem niezwykle zawiłej tajemnicy. Tym razem chodzi o rozszyfrowanie zagadki związanej z masonami i odnalezienie tajemniczego symbolu. Mężczyzna podstępem zostaje zwabiony do Waszyngtonu pod pretekstem poprowadzenia wykładu. Dostaje zaproszenie od rzekomego asystenta Petera Solomona, który jak się potem okazuje jest podstawiony.
Początkowo wszystko wydaje się normalne, do momentu, kiedy mężczyzna orientuje się, że wprowadzono go w błąd. Dowiaduje się, że na ten dzień nie została zaplanowana żadna prelekcja. Langdon zaczyna zastanawiać się o co chodzi i dochodzi do wniosku, że asystent był fałszywy. Jeden z najbardziej cenionych specjalistów w dziedzinie ikonografii - Peter Solomon, swoją drogą przyjaciel Roberta został porwany, a jego odcięta ręka została porzucona w Kapitolu. Porywacz doskonale wiedział, że Langdon będzie rozumiał ten ,,symbol". Tak też się dzieje. Jest też poruszony faktem, że porywacz odciął rękę jego przyjaciela. Od tej chwili zaczyna się przygoda z symbolami. Już same tatuaże znajdujące się na dłoni dają Robertowi do myślenia. Porywacz oczekuje od Roberta, że ten wskaże mu miejsce tajemniczego portalu. Oczywiście Langdon nie ma zielonego pojęcia o co chodzi.
Solomon należy do loży masońskiej, ponadto ma dość zagmatwaną przeszłość. Przed laty jego matka ginie w strzelaninie w ich domu, a jego syn rzekomo ginie w więzieniu. Muszę tutaj zaznaczyć, że Mal'akh, który terroryzuje rodzinę Solomonów to tak naprawdę syn Petera, który w przeszłości nosił imię Zachary. Mężczyzna w akcie zemsty na ojcu ubiega się do rzeczy straszliwych. Stwarza z siebie potwora, wierząc, że robi to w dobrej wierze; pozbywa siebie męskości, tatuuje swoje ciało. Niestety z żalem muszę powiedzieć, że jego postać jest zbyt przewidywalna. Łatwo się było domyślić w momencie, kiedy pojawiła się scena więzienna, kiedy to Zachary przebywał za kratkami. Po przeczytaniu dwóch poprzednich części, spodziewałam się powieści naprawdę wysokich lotów; niestety bardzo się rozczarowałam.
Oczywiście mamy tu do czynienia z mnóstwem tajemniczych zagadek, które w gruncie rzeczy trzymają człowieka w napięciu. Mamy tu masońskie symbole, dyrektor Sato, CIA, wagę bezpieczeństwa narodowego. Przy okazji można się dowiedzieć wielu ciekawostek historycznych. Kim byli masoni, o ich stopniach w loży. Napięcie jest zbudowane choćby głównie dlatego, że autor cały czas przypomina o porwaniu Solomona i do samego końca niemal nie wiadomo, czy mężczyzna przeżyje czy nie.
Niepewność tego, co będzie na następnej stronie - była. W wielu przypadkach książka stała się zbyt przewidywalna. Uważam, że autor za bardzo bawił się w odciąganie tego, co i tak było nieuniknione. Wydaje mi się, że to bardziej granie na zwłokę, by podtrzymać zainteresowanie. Akcja została naprawdę zbyt rozwleczona. Zauważyłam to już na samym początku, kiedy właściwie po przeczytaniu około siedemdziesięciu stron właściwie nie było żadnej akcji. Męczyłam się z tą książką niesamowicie i po prostu patrzeć już na nią nie mogłam. Mój zachwyt nad prozą tego autora był ogromny, ale po czymś takim zmalał niemal do punktu zero. Wydaje mi się, że po czymś takim nieprędko wrócę do jego książek; na szczęście powieści ,,z serii" nie trzeba czytać po kolei, bo nie ma między nimi znaczących powiązań. Szkoda.
Lubię tego autora, ta książka mnie nie zachwyciła, więc największą ocenę, jaką może ode mnie mieć to 3.
Bardzo dobra pozycja. Na początku chcę pochwalić samą konstrukcję książki-szczwana bestia z tego Browna; tak skonstruować rozdziały, żeby czytelnik spojrzał, że skoro następny ma tylko jedną stronę, to czemu nie przeczytać jeszcze troszkę? A w ten sposób dochodzimy do końca książki i to nie wiadomo kiedy! No ale warto pochwalić również fabułę, która nie zwalnia ani na chwilę, napięcie wzrasta i wzrasta, byśmy na samym końcu doznali objawienia. Czasem łatwo było się domyślić pewnych wątków, ale i to jest przecież fajne! To odkrywanie krok przed wyjaśnieniem autora i późniejsza duma z własnej bystrości :) Polecam!
Zaginiony Symbol to trzecia część trylogii Dana Browna. Wspominałam, że uwielbiam lekkie pióro autora, z tego powodu zakupiłam książkę w wersji ilustrowanej. Fakt, faktem nie mam jej w domu, bo przez przypadek zostawiłam u mojej babci (do tej pory nie umiem sobie tego wybaczyć). Cieszę się, że przed wyjazdem zdążyłam wszystko przeczytać od deski do deski.
Fabuła zaczyna się od momentu, kiedy Robert Langdon podstępem zostaje zwabiony do Waszyngtonu, gdzie zostaje znaleziona odcięta ludzka ręka. Jak później okazuję się należy do jego przyjaciela Petera Salomona. Kończyna zawiera trudne symbole, które potrafi rozszyfrować tylko profesor Harvardu. W tym momencie powtarza się wątek, niezastąpionego Langdona, który zawsze pakuję się w kłopoty. Ręka to tylko początek 'zabawy'. Nie byłabym sobą gdybym nie wspomniała o pojawiającej się kobiecie u boku głównego bohatera. Oczywiście równie inteligentnej jak on. Jest to nieodłączny element każdej z części przygód. Powieść ukazuję zagadkę sekretnego portalu, od wieków najpilniej skrywanej tajemnicy stolicy USA. Ponadto przedstawia funkcjonowanie Masonów, którzy mają swoje oryginalne rytuały.
Akcja książki jest szybka, pełna zawiłych wątków i nie powoduje z nudzenia. Symbole, ciągi liczbowe i niezliczona ilość pułapek, wszystko to powoduję dreszczyk emocji. Jest on niezbędny do zarwania nocy przy lekturze. W pewnym momencie byłam tak przerażona faktem, że mój ukochany Langdon może zginąć, że przestałam oddychać na kilka minut. Wielkie brawa dla Browna za trzymanie czytelnika w napięciu. Wątek uwięzienia Roberta w trumnie wypełnionej wodą, doskonały. Zachwycona jestem stworzeniem idealnego obrazu psychologicznego syna Salomona, który okazuje się czarnym charakterem. Mistrzowsko przedstawiony motyw, ewoluuje w trakcie czytania książki.
Przez 'Zaginiony symbol' przeszłam z przyjemnością. Wspomnę, że autor planuje kolejne części przygód Roberta Langdona .Jestem ciekawa czy będzie potrafił stworzyć kolejną historię, która pochłonie czytelników. Polecam bez dwóch zdań.
Może gdyby to była pierwsza przeczytana przeze mnie książka Browna, moja opinia byłaby lepsza. Jednak kolejna książka napisana według tego samego schematu jest już zwyczajnie nudna. Autor idzie na łatwiznę. Ma sprawdzony wzór na bestseller, więc po co się starać. Ani przez chwilę nie poczułam się zaciekawiona, bo wiedziałam co mnie czeka.
Daję czwórkę tylko dlatego, że książka jest sprawnie napisana, szybko się czyta, a gdy się nie zna innych pozycji autora, może być ciekawa.
Dan Brown nie zawodzi po raz kolejny. Znów spotykamy błyskotliwego profesora Langdona, który tym razem jednak wpada w nie lada tarapaty, z których nie potrafi się od tak wykaraskać. Czytelnik przeżywa prawdziwe chwile grozy, śledząc poczynania genialnego zbrodniarza-psychopaty, któremu najwyraźniej udaje się wywieść w pole nawet CIA. A wszystko to na tle historii i zagadek masońskich.
"Zaginiony symbol" to świetnie skonstruowany thriller, z wciągającą fabułą, licznymi zwrotami akcji i zaskakującym zakończeniem, w którym czytelnik do końca nie wie, komu może, a komu nie powinien ufać.
Tym razem autor za miejsce akcji wybiera Waszyngton. Chcąc pomóc swojemu przyjacielowi - Peterowi Solomonowi - Robert Langdon musi przypomnieć sobie znaczenia symboli związanych z lożą masońską. Jak zwykle, w książkach tego autora, pojawia się kobieta - siostra Petera, która wraz z głównym bohaterem pragnie zdążyć przed świtem i ocalić prawdę skrywaną przez masonów. Warto przeczytać, choć niektóre opisy mnie osobiście zmęczyły.
Browna już podczas lektury "Kodu Leonarda da Vinci" - najwyraźniej pochopnie - nazwałam moim mistrzem suspensu, miałam wrażenie, że autorowi wytwarzanie napięcia nie przysparza najmniejszych trudności. Niestety, zdążyłam zmienić zdanie co do jego umiejętności. Czytając "Zaginiony symbol", byłam wprawdzie trzymana przez autora w ciągłej niepewności, ale odwlekanie istotnych dla rozwoju akcji wydarzeń i odpowiedzi na nasuwające się pytania zamiast trzymać w niepewności, irytowało mnie niesamowicie. To już nie ten suspens, który podobał mi się rok temu. To granie na zwłokę, desperacko usiłując podtrzymać zainteresowanie czytelnika. Autor oczywiście powiela schemat, nie zdając sobie najwyraźniej sprawy z tego, że jego pomysł może się podobać za pierwszym, może nawet za drugim razem, lecz każda kolejna książka poruszająca właściwie tę samą tematykę, zostanie uznana za zwyczajnie przewidywalną i wtórną. Powtarza się nie tylko historia, religijna symbolika, spore zagrożenie i nowoczesna technologia, ale też błyskotliwa postać kobieca oczarowana Langdonem, nagłe przebłyski geniuszu w najmniej oczekiwanych momentach, dynamiczne pościgi oraz postępowanie nie do końca zgodne z zaleceniami władz czy służb - w tym przypadku CIA.
Dan Brown jest znany na całym świecie. Jego książki wzbudzają liczne kontrowersje, zachwyt i oburzenie. Na pewno też dostarczają mu pokaźnej sumki na koncie i dużo szumu w mediach. W swoich powieściach grzebał już w bibliotece Watykanu i szperał we francuskim Luwrze. Teraz przyszedł czas na aktywne zwiedzenie amerykańskiego Kapitolu.
Roberta Langdona znają już wszędzie: zarówno w wyżej wymienionych miejscach, jak i w domach wiernych czytelników Browna na całym świecie. Tym razem wszechstronnie uzdolniony profesor Harvardu przez telefon jest proszony o wygłoszenie odczytu na prestiżowej imprezie. Mimo niekorzystnych warunków zaproszenia przyjmuje je, bo jest to prośba przyjaciela. Gdy dostaje się do Waszyngtonu, okazuje się, że żadnego odczytu głosił nie będzie, w jednej z sal Kapitolu znajduje się odcięta ręka stylizowana na Dłoń Tajemnic, a nadawcą zaproszenia nie jest asystent słynnego Petera Solomona, który tej nocy zaginał w nieznanych okolicznościach. Porywacz znanego masona kontaktuje się z Langdonem i żąda, by ten odkrył sekret członków wolnomularstwa. Sam udziela mu pewnych wskazówek, ale nie jest w stanie przewidzieć, że wykładowcy na ogonie siądzie CIA. Z każdym rozdziałem profesor poznaje nowych ludzi, który angażują się w jego poszukiwania - pomagając lub przeszkadzając. Jedną z osób z pierwszej grupy jest prześliczna siostra zaginionego przyjaciela - Kathrine Solomon. Zakończenie tej znajomości jest akurat łatwe do przewidzenia, bo z profesora Langdona jest straszny kobieciarz, w dodatku niewierny, o czym można przekonać się w poprzednich powieściach Browna. Tutaj Robert gania po Waszyngtonie, ucieka przed CIA, jeździ taksówką, metrem czy na taśmie w bibliotece, znajduje się w kościele, daje się złapać wysportowanemu mężczyźnie, który ubrany jest w przepaskę na biodrach i tatuaże od stóp do głów, oraz ociera się o śmierć. Jak to zwykle w przypadku tego człowieka bywa, wszystko się komplikuje, historia nabiera morderczego tempa i jest bogata w błyskawiczne zwroty akcji nawet o 180 stopni, a jednak potrafi wyjść ze swoich problemów bez szwanku.
Robert Langdon - moim zdaniem - ma dokładnie wszystkie cechy, jakich potrzebuje bohater literacki, by go nie lubić. Oczytany, wysportowany, z ogromną wiedzą, którą pcha gdzie się da, bojaźliwy jakby mu za to płacili i średnio inteligentny, czemu narrator zaprzecza non stóp. A jednak fakty mówią same za siebie. Langdon pyta, czy Kathrine będzie gotować homary. Czytelnik z początku bierze to za kiepski żart przedłużający nerwowe napięcie, bo jak tu przyrządzać homary, kiedy są śledzeni, przerażeni, zniecierpliwieni i zdesperowani. Jednak erudyta z Harvardu na przeczącą odpowiedź brnie dalej - zapytuje, czy kobieta gotuje makaron. Ręce opadają. Mimo wszystko Langdon bezsprzecznie zasługuje na miano MacGyver. Udaje mu się to, za co się bierze. Ba, potrafi nawet zmartwychwstać!
Po lekturze tej powieści stwierdziłam, że Brown powinien pisać... instrukcje. Tak, ludzie mają problem z czytaniem instrukcji obsługi różnorakich sprzętów, a lekkie pióro i umiejętność utrzymywania napięcia z pewnością przyczyniłyby się do zainteresowania potencjalnych użytkowników dobrodziejstw cywilizacji.
Chyba nie lubię Browna. Bez przerwy raczy czytelnika pseudosensacjami, które ja nauczyłam się już traktować jako nieszkodliwe. Z oceanu informacji, którymi zalewa autor, selekcjonuję te, w które po sprawdzeniu ich w wiarygodnym źródle można ewentualnie uwierzyć. Wiele z takich nowinek po prostu ignoruję.
W Brownie drażni, że przyczepił się do religii. Chyba uważa się za wielkiego znawcę, bo co chwila czytelnik dowiaduje się, że Biblia w tym i tym miejscu kłamie, a papież to już w ogóle jest do niczego, o ile Chrystus faktycznie był Bogiem.
Oprócz tego, na co już zwróciłam uwagę, wołającym o pomstę do nieba jest fakt, że w książce były błędy. Nigdy nie spotkałam się z tak wieloma literówkami w (jakże poczytnej) powieści. Dodatkowo irytujące było "matka pana" zamiast "pana matka" czy po prostu "pańska matka". Okropnie mnie to irytowało.
Książka jest typowo komercyjna. Autor liczył na łatwą sensację, chociaż o tej powieści niewiele się słyszy w porównaniu z innymi. "Zaginiony symbol" wciąga i to jest jedyna jego zaleta. Myślę, że nie warto po niego sięgać, chyba że ma się ochotę na dobry kryminał science-fiction.
Jak zwykle w książkach Browna - tajemnica, akcja, pościgi. Tajemnicze symbole w samym centrum najważniejszego imperium świata. Podobał mi się nieoczekiwany zwrot akcji pod koniec książki, kiedy wychodzi na jaw, kto tak na prawdę prześladuje głównych bohaterów.
Polubiłam przygody naszego profesorka i nie ukrywam że bardzo się ucieszyłam widząc jak obszerna jest ta książka. Niestety rozczarowań było więcej niż radości z czytania, czegoś brakowało i ciągle coś mi zgrzytało. Nie potrafię wytłumaczyć co to takiego było ale czytając czuło się pewną różnicę miedzy Kodem, Aniołami a Zaginionym Symbolem. Książka przyjemna jednak nie zapada w pamięć na długo
Dan Brown- kto o nim nie słyszał? Wzbudza emocje i kontrowersje, ma tylu wielbicieli ilu krytyków. A ja? A ja jakoś przespałam "Kod Leonarda daVinci", a po "Zaginiony symbol" sięgnęłam dopiero, kiedy już swoje na półce odczekał. Gabaryty książki zniechęcały mnie skutecznie, aż przyduszona nudą sięgnęłam w końcu po osławionego Pana Browna. I? I gdyby moja miłość do "Pachnidła" wykorzystałabym "Zaginiony symbol" w prezentacji maturalnej.
Robert Langdon, zaproszony przez swego przyjaciela, wyrusza do Waszyngtonu by wygłosić odczyt. Ale, ale... Odczytu nie ma, jest za to odcięta dłoń, a stężenie symboli tak wysokie, że od tajemnic aż robi się duszno. Piasek w klepsydrze przesypuje się nieubłaganie, więc Langdon musi się spieszyć, by odszukać starożytny portal i tym samym uratować przyjaciela. Wszystko jasne? To kto mi powie, kim jest wielki fan tatuażu?
Akcja przemyślana, wartka, trzymająca w napięciu i może tylko nieco zbyt dobrze wszystko idzie głównemu bohaterowi. Takie to wszystko zbyt amerykańskie, kinowe, spektakularne, chociaż podziwiam złożoność pomysłu. Nie jestem w stanie zweryfikować żadnych historycznych czy geograficznych faktów przedstawionych w książce, ale jako laik jestem pod wrażeniem natłoku informacji. Trzeba przyznać, że Brown potrafi nie tylko zbudować klimat tajemniczości ale i zaintrygować i doprawić całość nutą niesamowitości i niepewności.
Język wbrew pozorom lekki i przystępny, sprawiający, że lektura wciąga jeszcze mocniej. Ale to, co najbardziej mnie urzekło w tej powieści to czarny charakter. Jego tajemnica, odkrywana powoli jak ciało ponętnej tancerki podczas pokazu striptizu, rozbudza wyobraźnię i nie pozwala oderwać się od czytania. Jego cel, pragnienie, historia i pobudki jakie nim kierują okryte są mgłą i dopiero pod koniec autor odkrywa przed nami wszystkie katy. Dobry pomysł, świetnie budowane napięcie i informacje podawane porcjami w sam raz. To lubię.
Komu polecam tę książkę? Fanom tajemnic, zagadek, wielbicielom teorii spiskowych i tym, którzy potrafią traktować ten gatunek z przymrużeniem oka.
Wspaniale przemyślana i dopracowana. Pokazuje ogrom wiedzy nieujawnionej szaremu społeczeństwu, lecz jego elicie. Zdumiewające fakty i historia, która zawsze skrywa w sobie tajemnice, tworzą słowami Dana Browna obraz wręcz z rodu science fiction, podczas gdy to brutalna rzeczywistość.
Czas ma niestety to do siebie, że zabiera ze sobą ludzi, a oni wiedzę. To co wieki temu było oczywistością, dziś może wywoływać strach, ponieważ
Dan Brown trzyma poziom. Kolejna część przygód kryminalnych Roberta Langdona. Tym razem nasz ulubiony profesor otrzymuje telefoniczną prośbę od przyjaciela, Petera Solomona, aby pojawił się na pewnej ważnej uroczystości masońskiej. Gdy Robert przybywa na miejsce, okazuje się, że Solomon ma kłopoty i tylko Langdon może mu pomóc. W takiej sytuacji bohater nie jest w stanie odmówić. Rozpoczyna grę na śmierć i życie z szaleńcem, jednocześnie uciekając przed podejrzliwą waszyngtońską policją. Okazuje się, że w niebezpieczeństwie jest również siostra Solomona, Katherine. Jedno wiemy na pewno - cała ta sytuacja ma związek z wolnomularzami, do których należy Peter, lecz czy to wystarczy, by profersor Langdon uporał się z rozgryzieniem zagadki?
przeczytałam większość książek Dana Browna i strasznie mi się podobają. Ta choć jest najgrubsza, chyba, też najbardziej mi się podobała.
W kolejnych przygodach profesora było ciut mniej akcji niż we wcześniejszych tomach , ale i tak lektura okazała się ciekawa .
Jak dla mnie najsłabsza książka z serii o Langdonie. Wciągać - wciągnie w pewnym stopniu, ale czytając ją miałam wrażenie, że to wszystko już było. Może dlatego już na początku wiedziałam, kto jest przestępcą i gdzie szukać ten tytułowy symbol.
Kupiłem, przeczytałem i napiszę że książka wciąga. Ciągle mnie zaskakuje styl pisania Browna, jest świeży,a wszystkie historie są opisane z prawdziwymi detalami.
Mam, jeszcze nie czytałam, bo czytam teraz inną książkę. Ale już nie mogę się doczekac. Uwielbiam książki tego pisarza.
Czytałem kilka książek Dana Browna i muszę przyznać, że potrafi On stworzyć specyficzną atmosferę w swoich powieściach. Momentami czytelnik zapomina, że to tylko fikcja literacka i doszukuje się prawdy historycznej pomiędzy wierszami, autor świetnie o to potrafi zadbać. „The Lost Symbol” trzyma w napięciu i zaskakuje ciekawymi zwrotami akcji. Moim zdaniem, bardzo przyjemna lektura – polecam.
Doktor Langdon z atrakcyjną kobietą supergeniuszem nowoczesnych technologii odkrywa starożytne tajemnice ukryte w codzienności miasta. Przeszkadzają mu w tym przedstawiciele władz i zły nadczłowiek napędzany silny fizycznie i silny swoją wiarą.W sumie nie ma się do czego przyczepić.Wartka akcja, tajemnice masonów, super agencja zaangażowana w całą sprawę. Polecam jako czytadło na zimowy wieczór - choć bez nadmiernych oczekiwań.
Czytałam "tylko" Kod... muszę nadrobić zaległości. Mimo iż wiele osó posądza Browna o schematowość książek, to się je czyta bardzo przyjemnie..
Kolejna teoria spiskowa z Robertem Langdonem. Bohater zostaje wciągnięty w niebezpieczną grę. Ma mało czasu aby uratować przyjaciela. Historia Masonów, Waszyngton, wydarzenia historyczne uzupełnione fikcją literacką. Polecam miłośnikom sensacji.
Dan Brown. Jeden z najpopularniejszych pisarzy ostatnich lat. Twórca kultowych powieści takich jak: „Anioły i demony”, „Kod Leonarda da Vinci” czy „Inferno”. Tym razem dałam się porwać „Zaginionemu symbolowi”, który od bardzo długiego czasu czekał na swoją kolej na półce. Czy jest on równie genialny jak inne części przygód profesora Langdona?
Tym razem znany specjalista od symboliki na prośbę swojego przyjaciela - Petera Solomona wyrusza do Waszyngtonu, aby wygłosić wykład. Na miejscu okazuje się, że żadne tego typu spotkanie nie jest zaplanowane, a na środku rotundy Kapitolu zostaje znaleziona dłoń z wytatuowanymi symbolami oznaczającymi zaproszenie. Okazuje się, że Solomon został porwany. Profesor Langdon wie, że jedynym sposobem na ocalenie przyjaciela jest przyjęcie tego makabrycznego zaproszenia. Tajemnicze znaki poprowadzą go do podziemi jednego z najpotężniejszych miast świata, gdzie tkwią najbardziej skrywane sekrety loży masońskiej...
Dan Brown po raz kolejny udowodnił mi, że potrafi stworzyć zaskakującą powieść pełną zwrotów akcji i niesamowitych ciekawostek. Z każdą stroną byłam coraz bardziej oczarowana i oczywiście, nie mogłam się oderwać. Pisarz jak nikt inny prowadzi czytelnika przez fabułę w taki sposób, że kolejne puzzle układanki zaczynają powoli tworzyć całość coraz mniej przewidywalną. Nigdy do końca nie można być pewnym, jak to wszystko się potoczy i za to uwielbiam twórczość Browna.
Poza tym znów spotykamy profesora Roberta Langdona. Człowieka posiadającego niesamowitą wiedzę dotyczącą symboli. Miałam wrażenie, że tym razem wykazał się nią w jeszcze większym stopniu niż w poprzednich powieściach z jego udziałem. W zasadzie dzięki niemu na mojej liście miast do zobaczenia trafił Waszyngton. Chciałabym na żywo zobaczyć te niesłychanie ciekawe miejsca pełne tajemniczości. Wracając do bohaterów, Langdonowi przychodzi po raz kolejny współpracować z szalenie inteligentną kobietą. Tym razem jest to siostra Petera - Katherine. Specjalistka w dziedzinie noetyki, którą po przeczytaniu tej powieści, uwielbiam. Dzięki niej zaczęłam się poważnie zastanawiać, czy to wszystko, czego dokonała na kartach powieści, byłoby możliwe w rzeczywistości. Jak funkcjonowałby świat, gdyby takie informacje ujrzały światło dzienne? I chociaż część eksperymentów zakrawa tutaj w moim odczuciu na fantastykę, niewątpliwie wzbudza ciekawość i chęć zgłębienia wiedzy w temacie przez czytelnika.
Po raz kolejny ten zły charakter również okazuje się wyjątkowo inteligentnym i oczytanym człowiekiem. Zdawałoby się, że autor chce zestawić ze sobą godnych przeciwników. Ich próba rozwikłania symboli i dotarcia do tego jednego, najważniejszego wymagała naprawdę ogromnej wiedzy i zdolności do łączenia poszczególnych faktów. Do tego cała ta symbolika otoczona jest jakby mocą, a wręcz magią, którą posiąść zdaje się mogą tylko nieliczni i ci najbardziej godni. Genialne zestawienie.
Muszę przyznać, że „Zaginiony symbol” zachęcił mnie do poszerzenia wiedzy w zakresie masonerii. Do tej pory ta elitarna grupa kojarzyła mi się z czymś złym, a tu jest przedstawiona w nieco innym świetle. Rytuały, symbole, sekrety i to wszystko w zasadzie w zasięgu wzroku przeciętnego człowieka. Wystarczy spojrzeć choćby na banknot jednodolarowy...
„Zaginiony symbol” z czystym sercem polecam wszystkim czytelnikom. Jest to wspaniała powieść, pełna zwrotów akcji, zagadek i ciekawostek. Przy tym daje do myślenia i zachęca do poszerzania horyzontów. Uważam, że jest to jedna z najlepszych książek, jakie przeczytałam w swoim życiu.
Trzecia część przygód Roberta Langtona, specjalisty od symboliki z Harwardu. Podobnie jak w dwóch poprzednich książkach z cyklu, mamy do czynienia z podobnym schematem: tajne stowarzyszenie i związane z nim teorie spiskowe, morderca o ponadprzeciętnych możliwościach i zagadka, na której rozwiązanie czekamy do samego końca. Oczywiście zaletą powieści są liczne odniesienia do świata kultury i sztuki. W tej powieści poznajemy tajemnice Waszyngtonu. Polecam.
Następna książka o Robercie Langdonie i tak samo wciągającą. Co się stanie zastanawiasz się i myślisz tak to będzie to a później zmiana akcji. Lubisz książki o wciągającej fabule, lubisz czytać tak żeby nie przespać nocy. To wtedy książka jest dla Ciebie . Polecam
Dla mnie to dobra książka sensacyjna. Trudno mi sobie wyobrazić, że fikcja przedstawiona przez autora mogłaby się ziścić, ale doskonale się bawiłam. Trzeba tez oddać autorowi, że odrobił pracę domową z zakresu obrzędów masońskich czy budowli w Waszyngtonie. Pan Robert Langdon jest niezniszczalny, ale zupełnie mi to nie przeszkadza. Musi taki być aby dalej rozwiązywać nierozwiązywalne zagadki. Polecam sympatykom rozrywki sensacyjnej.
Inne książki autora
Kod Leonarda da Vinci
0
Ofiarą popełnionego w Luwrze morderstwa pada kustosz muzeum Jacques Sauniere. Wezwany przez policję francuską Langdon odkrywa na miejscu zbrodni szereg...
Symfonia zwierząt
Zobacz wszystkie książki tego autora
0
Niezwykła książka - do czytania i słuchania jednocześnie! Dan Brown, autor międzynarodowych bestsellerów, debiutuje jako twórca literatury dla dzieci...
