Anna Kańtoch - biografia, życie i twórczość
Anna Kańtoch pisać zaczęła bardzo wcześniej, bo już w szkole podstawowej, jednak z dużym krytycyzmem podchodzi do tego okresu swojej twórczości. Studiowała arabistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Później pracowała w biurze podróży w Katowicach, które są jej rodzinnym miastem.
Anna Kańtoch jest członkinią Śląskiego Klubu Fantastyki.
Anna Kańtoch zadebiutowała za sprawą opowiadania Diabeł na wieży, które ukazało się w magazynie Science Fiction. Recenzowała filmy i książki w czasopiśmie Avatarae, gdzie opublikowała również opowiadanie Czarna Saissa, kontynuację Diabła na wieży. Teksty te stały się zaczątkiem zbioru Diabeł na wieży, opublikowanego przez Wydawnictwo Fabryka Słów. W tym samym świecie toczy się akcja powieści Miasto w zieleni i błękicie.
Anna Kańtoch w 2007 roku otrzymała nagrodę dla najbardziej obiecującego młodego twórcy - Encouragement Award podczas konwentu Eurocon.
Czytaj również: Anna Kańtoch - cytaty
Anna Kańtoch jest pięciokrotną laureatką Nagrody Fandomu Polskiego im. Janusza A Zajdla – za powieść Przedksiężycowi, opowiadania Światy Dantego, Duchy w maszynach, Człowiek niechciany oraz Sztuka porozumienia.
Z czasem Anna Kańtoch zwróciła się w stronę literatury kryminalnej, która przyniosła jej liczne nagrody i wyróżnienia. Anna Kańtoch za powieść Czarne otrzymała Nagrodę Żuławskiego w 2013 roku, a w 2018 roku Nagrodę Specjalną im. Janiny Paradowskiej za powieść Wiara. Niepełnia przyniosła jej Złote Wyróżnienie Nagrody im. Żuławskiego. Wioska zaginionych przyniosła jej z kolei Nagrodę Wielkiego Kalibru.
Anna Kańtoch należy również do grupy pisarek fantasy Harda Horda. Wspólnie z koleżankami z grupy wydała zbiór opowiadań Harda Horda.
Ogromną popularność i uznanie krytyków przyniósł Annie Kańtoch cykl, który rozpoczęła powieść Wiosna zaginionych.
Najnowsza książka Anny Kańtoch to Samotnia.
Sama pisarka podkreśla, że tak naprawdę zawsze tworzyła kryminały – po prostu niektóre z nich osadzała w fantastycznych światach i w innych dekoracjach. Uważa, że ważniejszy jest interesujący pomysł, sceneria niż silenie się na oryginalność za wszelką cenę – to może prowadzić do mniejszego prawdopodobieństwa fabuły.
Otaczająca nieznajomą aura tragedii była tak wyraźna, że można by ją niemal kroić nożem.
Więcej