Recenzja książki: Włócznia. Powieść historyczna z czasów piastowskich

Recenzuje: Adrianna Michalewska

Włóczna. Powieść historyczna z czasów piastowskich to pasjonująca historia z czasów pierwszych Piastów, gdy polskie państwo dopiero się kształtowało, a Europa przyjmowała kształt, który funkcjonował przez kilka kolejnych stuleci. Ścierające się siły państwa polskiego, cesarza i Czechów, a pomiędzy nimi plemiona połabskie, zmagające się od kilkudziesięciu lat z chrześcijańskimi najeźdźcami, tworzą fascynującą mozaikę, o której nigdy nie usłyszycie na lekcjach historii.

Barwna mieszanina plemion Luciców, zwanych potem Wieletami i innych walczy o swoją niezależność, a ich przeciwnikami są zgromadzone wokół historycznych postaci Bolesława Chrobrego i cesarza Henryka II siły, wojujące na bagnach Połabia. Los sprzyja raz jednym, raz drugim, fortuna czasem spojrzy łaskawiej na jedną, a czasem na drugą stronę, ale nigdy nie wiadomo do końca, kto zakończy dzień jako zwycięzca, kto zaś utraci zdrowie, a może i życie.

Jakby tego było mało, w tle pobrzmiewa konflikt – na dalekiej Rusi Kijowskiej nabrzmiewa konflikt pomiędzy Jarosławem Wielkim, zwanym także Mądrym, a Świętopełkiem Przeklętym, zięciem Bolesława Chrobrego, który przypuszczalnie za namową Bolesława zbuntował się przeciwko ojcu Włodzimierzowi Wielkiemu i spróbował objąć tron. Nieudana próba, potem kolejne kłopoty z aspirującym do przewodzenia Rusi starszym bratem Jarosławem spowodowały wyprawy Chrobrego na Kijów, jedno z najbogatszym miast ówczesnej Europy.

Robert F. Barkowski w genialny sposób w te historyczne wydarzenia wplata losy drużyny Czambora, Gromosława, Randulfa i Bernarda, którzy wypełniając wolę Chrobrego, podejmują się wyjątkowego zadania. Chrobry ma już wszystko, wylicza: tron Karola Wielkiego z Akwizgranu, włócznię świętego Maurycego, tasak świętego Piotra, sztandar Wieletów. Brak mu tylko korony. Pragnie zostawić swojemu synowi królestwo i święte insygnia.

Tymczasem jego siostra włada Skandynawią, jej syn podbija Anglię, a na drodze Chrobrego stoi Henryk, nieprzyjazny polskiemu księciu, gotowy do starcia go w proch. A pod jego bokiem Stodor marzy o odrodzeniu swojej potęgi i wyniesieniu Brenny do rangi mocarstwa, o jakim potomni stworzą pieśni.

Robert F. Barkowski snuje erudycyjną opowieść niczym Eddę, prowadząc swoich bohaterów od jednego szlaku bitewnego do drugiego. Po drodze trafiają im się miłości, awantury i wiele przygód, które ubarwiają tę mało znaną część polskiej i słowiańskiej historii. Nie brak w niej głosów niezadowolenia na plany małżeńskie polskiego księcia i zabawnych dysput o wyższości jednej kultury nad inną. A w tle szykuje się wielka pogoń za utraconą relikwią, która zamieni się w historię iście szpiegowską i mocno awanturniczą.

Barkowski w mistrzowski sposób połączył wielką historię z powieścią w stylu Andrzeja Sapkowskiego, dając czytelnikowi drużynę czterech wojów, którym świat kłania się w pas, a przygody tworzą niekończące się pasmo zdarzeń, o których lepiej czytać niż je przeżyć.

Włócznia. Powieść historyczna z czasów piastowskich ma jeszcze jedną zaletę. Prowadzi czytelnika w świat, który historia (ta szkolna) traktuje zbyt pobieżnie, jakże niesłusznie, ograniczając się jedynie do trzech – czterech epizodów z barwnego życia i panowania Bolesława Chrobrego – pierwszego Polaka, który założył królewską koronę. To opowieść, o której nie wolno zapomnieć, bowiem wypełnia ona mało znane, ale bardzo ważne elementy naszej tożsamości narodowej i europejskiej historii, która jest o wiele bardziej skomplikowana, niż sądzimy.

Bardzo polecam.

Tagi: powieść historyczna literatura polska