Recenzja książki: Trzy twarze Ewy

Recenzuje: Justyna Gul

Tajemnica lustra

Przysięga małżeńska oznacza ślubowanie „miłości i wierności”, oznacza trwanie przy drugiej osobie „aż do śmierci”. Choć niekiedy trudno jest przetrwać wszystkie burze, jakie funduje nam życie, to jednak wspólne pokonywanie trudności niesie z sobą magnetyczną siłę i piękno, zaś świadomość, iż w każdej chwili możemy liczyć na współmałżonka, dodaje nam odwagi i motywacji do dalszej walki z przeciwnościami losu.

Brianna Kane doskonale rozumiała powagę składanej przed ołtarzem obietnicy i nie opuściła Dereka nawet wówczas, kiedy całe miasto obróciło się przeciwko niemu. Cudowna znajomość, trwająca zaledwie pół roku, nie zdążyła właściwie przerodzić się w miłość, kiedy para stanęła przed sprawdzianem. On został aresztowany i – mimo zapewnień o niewinności – skazany na pięć lat wiezienia. Ona mogła wykorzystać okazję i odejść, a jednak podjęła decyzję o ślubie  - tym pilniejszym, że nosiła w sobie małą istotę – cząstkę mężczyzny. Jednak okrutny los lubi kpić sobie z ludzi mających nadzieję, zaś Briannę wyjątkowo sobie upodobał. Kilka tygodni przed wyjściem na wolność Derek pada ofiarą bójki, zaś wdowa wraz z synkiem wracają do miejsca w którym wszystko się zaczęło – do Zatoki Aniołów.

Tragedia ta została opisana przez Barbarę Freethy, znaną już doskonale wiernym czytelniczkom z cyklu o Zatoce Aniołów. Po Lecie w Zatoce Aniołów i Na Cienistej Plaży przyszła pora na kolejną już książkę z serii, opublikowaną nakładem wydawnictwa BIS. Trzy twarze Ewy to jednak nie tylko wzruszająca opowieść o wierności i poświęceniu, ale i kryminalna intryga oraz gorączkowe poszukiwania dowodów przestępstwa, które czynią z książki emocjonującą lekturę.

Brianna, nauczycielka francuskiego, przybywa do Zatoki Aniołów nie tylko po to, by pochować męża w rodzinnych stronach. Teściowie bardzo chcieliby mieć blisko siebie wnuka, zaś sama wdowa ma ukryty cel – pragnie odnaleźć dowody niewinności męża. To dlatego porzuca dotychczasowe życie, wynajmuje w miasteczku dom i poszukuje pracy. Nie przypuszcza jednak, że tak trudno będzie jej zaklimatyzować się w miejscu, gdzie zbulwersowana społeczność wciąż przypomina jej nie tylko o kradzieży cennych obrazów, której rzekomo dopuścił się Derek, ale i o napaści na strażnika. Na dodatek sąsiadem Brianny zostaje Jason Marlow, dawny przyjaciel jej męża i zarazem mężczyzna, który zeznając przeciwko niemu, przyczynił się do skazania winnego. Czy kobieta będzie umiała spojrzeć mu w oczy? Jak zareaguje, kiedy jej syn przylgnie do niego, obdarzając mężczyznę zaufaniem i widząc w nim prawdziwy autorytet?

Sam Jason również jest w trudnej sytuacji. Z jednej strony jest przekonany, iż prowadząc śledztwo nie przeoczył żadnego dowodu, z drugiej zaś wzrusza go bezgraniczna wiara Brianny w męża. Wzrusza, ale i niepokoi, podobnie jak uczucie, jakie się pomiędzy dwojgiem ludzi pojawia. Czy jednak można pokochać wroga?

Jedynym wyjściem z sytuacji jest ustalenie rzeczywistego przebiegu wydarzeń sprzed lat i odnalezienie skradzionych obrazów – trzech pośmiertnych portretów Ewy, ukochanej Victora Delgado, znanego artysty i jednego z założycieli miasteczka. Przy okazji wyjdą na jaw niezwykle koligacje rodzinne, skrywane romanse i namiętności, zaś samo rozwiązanie zagadki będzie niezwykle zaskakujące.

Barbara Freethy doskonale wie, jak przyciągnąć uwagę czytelniczek i zapewnić im doskonałą rozrywkę. Podróż do Zatoki Aniołów będzie nie tylko spotkaniem ze starymi znajomymi, za którymi tęskniliśmy po skończeniu poprzednich tomów cyklu, ale także z postaciami, które przybywając do Zatoki Aniołów, odnajdą magiczną przestrzeń do życia i... do miłości. Nawet, jeśli ta miłość nie będzie łatwa, zaś od happy endu będą dzieliły bohaterów liczne przeszkody. Wartko tocząca się akcja, lekkie dialogi, prosty język - to walory książki, dzięki którym Trzy twarze Ewy stają się pozycją idealną na długie zimowe wieczory i chłodne wiosenne poranki. Wszak nigdzie indziej nie mieszkają anioły – warto się z nimi spotkać choćby na kartach książki.