Ukryte wodospady
Barbara Freethy

„Ukryte wodospady” to czwarta i niestety przedostatnia już część z cyklu „Zatoka Aniołów”. Dlaczego niestety?… Ponieważ jest ona równie dobra, równie wzruszająca i tak samo ekscytująca jak trzy poprzednie.
W miasteczku pojawia się nowa osoba – Isabella Silveira – najmłodsza siostra komisarza miejscowej policji Joego. Wiedziona niespokojnymi przeczuciami kobieta pragnie odwiedzić brata, aby pomóc mu w ciężkich chwilach związanych z rozwodem. Jednak zbliżając się do Zatoki  Aniołów kobieta ulega wypadkowi, jej samochód spada z wysokiego klifu do morza, ale dzięki pomocy jednego z mieszkańców miasteczka Isabelli udaje się wyjść z wypadku.

Nick Hartley zaryzykował swoje własne życie dla nieznanej kobiety, która jak się szybko okazuje przyciąga mężczyznę jakąś wewnętrzną siłą. Każde z nich ma swoje życie i własne problemy, Nick próbuje nawiązać kontakt ze swoją zbuntowaną nastoletnią córką Megan, a Isabella pragnie dowiedzieć się więcej o swoich przeczuciach, które przywiodły ją nad zatokę. Każde z nich ma swój sekret, który chce zachować dla siebie. Drogi obojga jednak zbyt często krzyżują się ze sobą, a wtedy trudno jest zachować odpowiedni dystans i obojętność…

Czego dotyczyły przeczucia Isabelle? Kto pojawiał się w jej tajemniczych snach?

Już po kilku dniach pobytu w miasteczku Isabella znajduje wiele życzliwych jej osób. Odkrywa też fascynujące wydarzenia z przeszłości oraz poznaje dziedzictwo, które otrzymała w genach.Okazuje się bowiem, że rodzina Silveira  ma dużo silniejsze związki z Zatoką Aniołów niż początkowo mogło się wydawać, a Isabella jest tego wspaniałym przykładem.

Jaką przeszłość odkryje Isabella? Co łączy rodzinę Silveira z Hartley’ami?

I jeszcze słów kilka o tytułowych ukrytych wodospadach, które szumią pośród leśnej polany, w górskim terenie i są ulubionym miejscem spotkań tutejszej młodzieży. Mają swój niepowtarzalny urok, romantyzm i jakieś przyciąganie, a szum spadającej wody słychać z daleka.

W Zatoce Aniołów i tym razem wiele się dzieje… Oprócz wątku głównego dotyczącego rodzin Silveira i Hartleyów mamy jeszcze tajemnicze zaginięcie Annie, sporo miejsca autorka poświęca także relacjom pomiędzy Charlotte, Joem i Andrew.

W moim przekonaniu Barbara Freethy jest mistrzynią w kreowaniu ciepłego romansu obyczajowego z elementami kryminalnymi, które dodają opowiadanej historii niepewności, wzbudzają zainteresowanie, trzymają w napięciu, jednym słowem… czynią powieść ciekawą i zaskakującą.

Z pełnym przekonaniem polecam wszystkie cztery części tej serii, a sama z niecierpliwością oczekuję na finał – piąty tomik pt.:”Ogród Tajemnic”, który ukaże się już wkrótce.

Isabella Silveira jedzie do Zatoki Aniołów wiedziona dziwnymi snami. Obawia się, że jej bratu, który pełni w miasteczku funkcję komendanta policji, grozi niebezpieczeństwo. Tymczasem tuż przed miasteczkiem to jej śmierć zagląda w oczy. Jej samochód stacza się z klifu i tylko błyskawiczna reakcja nieznajomego ratuje ją od utraty życia. Ale czy na pewno jest on całkowicie nieznajomym? Przecież Isabella widzi go w snach. Nick, bo tak mu na imię, niczym anioł stróż ocalił jej życie, ale sny wskazują, że to jemu grozi niebezpieczeństwo. Teraz Isabella będzie musiała być jego aniołem stróżem. A Nick, chociaż bardzo się stara trzymać od kobiety z daleka, tłumacząc przed sobą, że musi w całości poświęcić się niedawno odzyskanej i sprawiającej duże kłopoty córce, to jednak wciąż na nią wpada. Co z tego wyniknie? Musicie przeczytać, by się dowiedzieć.

Z ręką na sercu polecam tę książkę. Zresztą podobnie jak poprzednie części. Zatoka Aniołów to miejsce, gdzie historia odciska swoje piętno na teraźniejszości. Jest to także miejsce, które upodobały sobie anioły. Tak przynajmniej twierdzą mieszkańcy miasteczka. A ja im wierzę. Dlatego dałam się porwać historii i zatraciłam się w książkowej rzeczywistości pełnej miłości, przeplatanej cierpieniem i zwieńczonej nadzieją. Ale uwaga! Zatoka Aniołów wciąga!