Recenzja książki: Powrót do Gruzji

Recenzuje: Zosia Czyńska

Powrót do Gruzji Anny Pilip to kontynuacja losów pięknej Any, Polki, która związała się z Gruzją na dłużej. Znana z powieści Gruzińskie wino bohaterka wraz z córeczkami osiada wreszcie w nowej ojczyźnie, u boku lekarza, przystojnego Giorgiego. Jednak mąż ma pewną tajemnicę, która niepokoi Anę. A i ona sama czasami wspomina Timara, którego uczucie rozpala jej zmysły.

Tymczasem w sąsiedniej Osetii Południowej trwa konflikt zbrojny. Gio rusza w te okolice i popada w kłopoty. Jego życiu zaczyna zagrażać niebezpieczeństwo. Wojna na Kaukazie ukazywuje Anie swoje brutalne oblicze. Nagle wszystko, co znała: ciepły, spokojny świat, bezpieczeństwo, dobre wino i namiętność, wszystko, co kojarzyła z przepiękną Gruzją, legło w gruzach. Ana, Gio i pozostali bohaterowie powieści budzą się w świecie niesłychanej przemocy, gdzie nie obowiązują żadne zasady, poza jedną: prawo stanowią ci, którzy są najsilniejsi.

Anna Pilip z niezwykłą pasją przedstawia polskim czytelnikom świat pogranicza Europy i Azji, gdzie wszystko jest tak odległe od wyobrażeń o tym przepięknym regionie. Autorka nie ukrywa swojej fascynacji Gruzją i jej okolicami. Buduje świat, w którym każde uczucie, emocje, wrażenia i doznania są mocniejsze i bardziej wyraziste niż w jej rodzinnej Polsce. Nie tylko gruzińskie wino jest smaczniejsze, w Gruzji całe życie nabiera innego wymiaru. Jest bardziej intensywne, bogatsze, pełne doznań. Niestety, jest też pełne niebezpieczeństw. To, co Gio przeżywa, uwięziony przez wrogów, mogłoby być podstawą niejednej wojennej powieści. Rozdarta pomiędzy miłością i wspomnieniami Ana staje się elementem specyficznego trójkąta, który może zniszczyć jej spokojną przystań w Gruzji.

Powrót do Gruzji to pełna emocji, obfitująca w sceny seksu, przemocy i namiętności historia, w której nie zabrakło też kulinarnych fragmentów. Gruzińskie pierożki, chinkali, chaczapuri, szaszłyki i wszechobecna kolendra, podlewane ciężkim gruzińskim winem, przeplatają się z tu z polskimi potrawami wigilijnymi, jak gorąca gruzińska krew przeplata się ze słowiańską duszą Any. Powstaje z tego mieszanka wybuchowa, która przykuwa czytelnika do tej historii. 

Polecam najnowszą książkę Anny Pilip tym, którzy szukają mocnych przeżyć i nie boją się ryzyka. Wszak Gruzja to świat wciąż nieodkryty. Wydaje się, że ten kraj kusi wszystkim, czego ma w nadmiarze. Winem, górami, wielkimi emocjami. Warto dać się porwać temu wyzwaniu.

Tagi: obyczajowe