Recenzja książki: Piękne kłamstwo. Igrając z ogniem

Recenzuje: Justyna Gul

Siła prawdy

Co do ludzi, to są stosunkowo młodą rasą, słabą i podatną na manipulację, jednak jednego wam nie można odmówić... Odwagi, z jaką narażacie dla innych swoje kruche życie – pisała Magdalena Marków, a słowa te tylko podkreślają specyfikę natury ludzkiej. Z jednej bowiem strony potrafimy bezmyślnie ranić, zadawać cierpienie tylko dla własnej satysfakcji, z drugiej zaś - jesteśmy gotowi na poświęcenie, na oddanie swojego życia w zamian za życie innych.

Czy tak właśnie wygląda związek Parker i Milo? Czy są gotowi oddać za siebie życie? Parker nigdy nie ukrywała, że choć kocha narzeczonego, choć jest on najlepszym przyjacielem, to nigdy nie oddała mu pełni siebie, nigdy nie czuła motyli w brzuchu, a jej uczucie miało więcej wspólnego z rozsądkiem niż z porywem serca. Już wiele lat temu obiecała sobie, że nigdy nikogo nie pokocha tak, by rozstanie mogło narazić ją na zranienie. Nigdy nikomu nie zaufa, bowiem zawsze kończy się to cierpieniem. Zrobiła jednak wyjątek – Garrett i Milo, dwaj przyjaciele ze szkolnej ławki, stali się i jej najlepszymi przyjaciółmi, zaś jeden z nich krok po kroku zbliżał się do niej, stając się partnerem, kochankiem, a wkrótce i mężem. Przynajmniej tak właśnie miało być, zanim Milo nie zginął podczas tajnej misji na Dominikanie.

Teraz, pół roku po tym tragicznym wydarzeniu, Garrett postanowił szukać sprawiedliwości i wreszcie odkryć, co takiego stało się podczas operacji, w której jego przyjaciel uczestniczył. Dręczony poczuciem winy, pragnie sprawiedliwości, a choć nie przywróci to życia Milo, to przynajmniej odpowiedzialni za jego śmierć zostaną ukarani. To on jako przełożony Milo powinien go chronić, to on powinien zaoszczędzić cierpienia Parker. Tymczasem czuje, że zawiódł - i to w dwójnasób. Nie dość, że prawdopodobnie szczegóły operacji były niedopracowane, to jeszcze Garrett grzeszy myślą za każdym razem, kiedy widzi Parker. Tak właściwie było od początku ich znajomości. Pokochał dziewczynę całym swoim sercem i zrobiłby dla niej wszystko, ale Milo był pierwszy i to on postanowił się z nią związać. Garrettowi musiał wystarczyć fakt, że to w jego ramionach dziewczyna szukała pocieszenia i schronienia, to do niego przychodziła po radę czy wsparcie. Teraz, kiedy nie ma już Milo, zostało mu tylko jedno do zrobienia – doprowadzić misję do końca i wreszcie rozpracować prezydenta Dominikany oraz jego nieczyste interesy.

Plan wydaje się prosty – Garrett ma lecieć na Dominikanę z wojskowym fotografem, kobietą mającą wcielić się w rolę jego żony. Wypadek, jakiemu ulega partnerka sprawia, że koniecznie trzeba ją zastąpić. I tu właśnie na scenę wkracza Annabelle Parker, jeden z najlepszych fotografów w kraju, współpracująca między innymi z „National Geographic”. Za obiektywem aparatu Parker skrywa nie tylko prawdziwe imię, ale i… prawdziwy zawód. Okazuje się bowiem, że kobieta jest tak naprawdę agentem CIA, dla którego zdjęcia są tylko alibi, częścią fałszywego życiorysu, mającego za zadanie ukrycie prawdziwego miejsca pracy.

Można się tylko domyślać, jakie emocje targają Garrettem, który zaczyna wątpić w prawdziwość ich przyjaźni, ale przede wszystkim – zmuszony do odgrywania męża Parker – nie potrafi już dłużej powstrzymać swoich żądz. Czy jednak Dominikana to odpowiednie miejsce na rozpoczynanie tak skomplikowanego związku? Czy Garrett zdoła uporać się ze świadomością, że jego przyjaciółka jest doskonale wyszkolonym agentem, dysponującym ogromną wiedzą i umiejętnościami? Co kryje się tak naprawdę za fasadą legalnych interesów prowadzonych przez prezydenta Fernandeza i dlaczego zarówno Parker, jak i Garrett, mają coraz większe wątpliwości co do uczciwości Milo? To zaledwie kilka z dziesiątek pytań nasuwających się podczas lektury. Mimo iż Igrając z ogniem. Piękne kłamstwo T.E.Sivec ma bez wątpienia erotyczny wydźwięk, to jednak przede wszystkim jest powieścią sensacyjną, w której manipulacja, działania tajnych służb, nielegalna działalność związana z nieletnimi dziewczętami splatają się ze sobą, tworząc porywającą fabułę.

Liczne zwroty akcji trzymają w nieustannym napięciu, tropy urywają się nagle, zmieniają kierunek, sprowadzając na manowce, zaś kolejne wydarzenia zaskakują i sprawiają, że niczego tak naprawdę nie można być pewnym. Autorka doprowadza kłamstwo do perfekcji, stosuje iście makiaweliczne chwyty, żeby uwikłać swoich bohaterów w skomplikowaną grę pozorów, zaś czytelników uczynić niewolnikami lektury. Doskonale prowadzoną akcję i świetne dialogi uzupełniają również bohaterowie, którzy odciskają trwałe piętno na stronach książki i zapisują się w pamięci. I choć chwilami można tylko mieć wątpliwości co do historii samej Parker, która wydaje się tak bogata, że aż nierealna, to wszak wiadomo, że najlepsze opowieści pisze życie… Teraz, po skończonej lekturze, nie pozostaje nic innego, jak tylko z niecierpliwością wyglądać kontynuacji powieści, pamiętając, że czas pożegnać przeszłość i wszystkie piękne kłamstwa (…), by wyjść na powitanie przyszłości.