Recenzja książki: Lustrzane serce

Recenzuje: Zosia Czyńska

W najnowszej powieści Lustrzane serce Anna Purowska zaprasza nas do Śnieżyska, uroczej turystycznej miejscowości w górach, znanej z poprzedniej powieści autorki Kiedy spada gwiazda. Znów spotkamy znanych nam już mieszkańców miasteczka oraz tych, którzy właśnie wybrali Śnieżysko na swoje miejsce do życia.

Wśród nich będzie ognistowłosa Julianna, zamknięta w domu przez nieobecnego męża. Co takiego jej grozi, że nie może aż do nieodległych Świąt Bożego Narodzenia opuścić luksusowej willi w Śnieżysku? Dlaczego ma zablokowaną kartę kredytową, pozbawiono ją ciepłej odzieży i butów? Kto śledzi Juliannę i dlaczego jej mąż nie odbiera telefonu?

W małej księgarence tuż przy placu, na którym za chwilę zabłyśnie tysiąc bożonarodzeniowych światełek na corocznym jarmarku, Bruno, właściciel tego magicznego miejsca, marzy o tym, aby grudzień nigdy nie nadszedł. Świąteczny miesiąc i Boże Narodzenie kojarzą mu się z najtragiczniejszym wydarzeniem, które zmieniło całe jego życie. Bruno nie chce obchodzić Świąt, nie cieszy go przedświąteczny harmider, nienawidzi świątecznej atmosfery. Gdy w drzwiach jego księgarni stanie Julianna, nagle poczuje, że los postanowił odsłonić nową kartę.

Ciepła i pełna wigilijnych zapachów powieść Anny Purowskiej łączy w sobie atmosferę bożonarodzeniowych historii i filmu Masz wiadomość z Tomem Hanksem i Meg Ryan. Losy mieszkańców górskiego miasteczka, w którym przyjaźń i życzliwość scalają ludzi, a ich przyjaźnie tworzą niepowtarzalny klimat, splatają się w świąteczną opowieść o tym, że niemożliwe staje się możliwe, a miłość i szczęście warte są każdej ceny.

Czy Julianna odnajdzie spokój i zrozumie, co jej groziło? Czy Bruno uwolni się od tego, co zniszczyło jego spokój dziewięć lat wcześniej? Czy mała księgarnia zajaśnieje tysiącem bożonarodzeniowych lampek i wplecie się w nastrojową opowieść o tym, że każde Boże Narodzenie przynosi wiarę, nadzieję i miłość?

Anna Purowska w Lustrzanym sercu zastosowała naprzemienną narrację pierwszoosobową, dzięki czemu obserwujemy wydarzenia z perspektywy Julianny i z punktu widzenia Brunona. Dzięki temu śledzimy losy obojga bohaterów, patrząc na świat niczym przez kalejdoskop, analizując każdy krok i każde słowo, które padają w powieści. Widzimy ich cierpienie, smutek, lęk przed tym, czego nie znają i z czym nie potrafią sobie poradzić. Tragiczna przeszłość rodziny Brunona i ciemna karta małżeństwa Julianny wobec przedświątecznego klimatu Śnieżyska przypominają o tym, że każde szczęście ma swoją cenę. Odpowiedzialność za życie i bezpieczeństwo ukochanej osoby pociągają za sobą decyzje, które wymagają odwagi, a często są niezwykle bolesne.  

Historia Brunona i Julianny pióra Anny Purowskiej łączy nadzieję na to, że poświęcenie ma sens z magią Bożego Narodzenia, kiedy wszystko jest możliwe, gdy spełniają się marzenia, a świat staje się piękniejszy. Zło można pokonać, świat poprawić i odnaleźć przyjaźń oraz miłość, które będą trwały na wieki. Lustrzane serce to bajkowa opowieść o tym, czego wszyscy pragniemy, o szczęściu, bliskiej osobie i wierze w to, że pomimo bólu, życie może być piękne.

Bardzo polecam.