Recenzja książki: Kosogłos

Recenzuje: Noelka

Wojna z Kapitolem

Kosogłos to ostatnia część trylogii Suzanne Collins, w której opisana jest otwarta walka rebeliantów państwa Panem z Kapitolem.

Tworzenie recenzji ostatniej części cyklu jest arcytrudne, uniknięcie spoilerów właściwie w takim przypadku nie jest możliwe. Z racji tego, osoby, które nie czytały poprzednich części trylogii Collins (a mają taki zamiar), powinny najpierw się z nimi zapoznać, a dopiero potem sięgnąć po ten tekst.

Akcja powieści rozgrywa się w Panem - okrutnym i nieprzyjaznym miejscu, które powstało na ruinach Ameryki Północnej. Na samym środku znajduje się Kapitol, który otacza 12 dystryktów. Ich mieszkańcy są zmuszani do składania krwawej daniny. Do niedawna odbywały się tam Głodowe Igrzyska, podczas których 12 chłopców i 12 dziewcząt w wieku 12-18 lat stawało do walki na śmierć i życie. Mogła wygrać tylko jedna osoba, reszta ginęła z rąk pozostałych uczestników. Rozgrywki transmitowane były przez telewizję ku uciesze władzy i bogaczy. Jednak mieszkańcy Panem mieli dość takiego życia i postanowili powstać przeciwko władzy...

Główną bohaterką trylogii jest Katniss Everdeen, dziewczyna z dawnego Dwunastego Dystryktu, która miała odwagę postawić się Kapitolowi. Cudem ocalona z areny, obecnie mieszka z mamą i siostrą w legendarnej Trzynastce, podziemnym dystrykcie, który chce obalić władzę. Rebelianci chcą uczynić ją Kosogłosem, symbolem oporu przeciwko tyranowi - prezydentowi Snowowi. Katniss początkowo się waha, gdyż Peeta jest więziony w Kapitolu, a ona nie może sobie tego wybaczyć. Czy mimo tego stanie na czele rebelii i ocali ludzi których kocha?

Tym razem zamiast opisów zmagań na arenie autorka zaserwowała czytelnikom opis otwartej walki przeciw władzy. Walki, w której giną także niewinni ludzie. Ale zazwyczaj na wojnie nie ma miejsca na sentymenty, wszak cel uświęca środki.

Powieść czyta się szybko, napisana jest językiem przystępnym i okazuje się naprawdę wciągająca. Z napięciem śledzimy dalsze losy bohaterów i kibicujemy Katniss, Gale'owi i Peecie. Ale chyba najbardziej Katniss, by przejrzała na oczy i podjęła jedyną słuszną decyzję. Dominują opisy działań wojennych.

Podobnie jak w poprzednich dwóch częściach narracja jest pierwszoosobowa - wydarzenia opisuje Katniss. Możemy przeniknąć do jej umysłu - niestety, dziewczyna jest bardzo rozchwiana psychicznie - poznać emocje, które jej towarzyszą. Dziewczyna zachowuje się bardzo nieodpowiedzialnie i egoistycznie, przez co naraża wiele osób na śmierć. 

Powieść obfituje w nagłe zwroty akcji, które zupełnie zmieniają sytuację. Została podzielona na trzy części, które opisują życie w nowym miejscu, ataki na wroga oraz osobistą misję Katniss. Najbardziej dynamiczna i krwawa jest trzecia część, w której trup ściele się gęsto. Finał znajduje także wątek trójkąta miłosnego Peety - Katniss - Gale'a, choć autorce chyba zabrakło tu pomysłu na satysfakcjonujące zakończenie.

Słodko-gorzka końcówka powieści skłania do refleksji na temat wojny i jej konsekwencji. Bez względu na to, jaki cel przyświeca walczącym, zawsze jest to najgorsze rozwiązanie. Niestety, w wielu wypadkach jedyne możliwe.

Kosogłos to chyba najsłabsza część trylogii Suzanne Collins. To interesująca propozycja przede wszystkim dla miłośników cyklu oraz dla fanów science-fiction.