Recenzja książki: Dotknąć prawdy

Recenzuje: cyrysia

Każda kobieta, która jest matką wie, że macierzyństwo stanowi źródło niezmiernego szczęścia. Matki rozkoszują się posiadaniem dziecka, które chodzi do szkoły, ma przyjaciół, rozwija się i dojrzewa. Niestety, niektóre rodzicielki muszą borykać się z ciężkimi, nieuleczalnymi chorobami swoich pociech i dla nich muszą ograniczyć się do realizowania najprostszych i najbardziej podstawowych celów.

Antoinette van Heugten pragnie ukazać czytelnikowi świat dzieci dotknięty autyzmem. Sama od kilku lat interesuje się tą tematyką i wspiera ośrodki zajmujące się dziećmi chorymi na autyzm. Zanim zaczęła pisać książki, pracowała jako prawnik i ukończyła University of Texsas School of Law. Obecnie mieszka wraz z mężem w Texsas Hill Contry. Wspaniały warsztat literacki Antoinette van Heugten możemy poznać w jej  debiutanckiej powieści "Dotknąć prawdy", wydanej przez wydawnictwo Mira.

Głównym bohaterem książki jest szesnastoletni Max Parkman, który cierpi na zespół Aspergera, czyli rozwiniętą formę autyzmu. Ponieważ objawy nasilają się w wieku dojrzewania i już widać wzmożoną agresję u chłopca, szkoła nie zamierza dalej utrzymywać Maksa na liście uczniów. Dodatkowo znaleziony przez matkę Daniellę pamiętnik, w którym syn opisuje swoje myśli samobójcze, skłania rodzicielkę do umieszczenia chłopca w szpitalu psychiatrycznym Maitland.

W szpitalu zespół zajmujący się Maksem ustala diagnozę i sposób leczenia. Ku zdziwieniu matki, lekarze informują, iż nastolatek oprócz choroby Aspergera ma urojenia paranoidalne i cierpi na szerokie spektrum zaburzeń psychicznych, noszący nazwę zespołu schizoafektywnego i  dlatego będzie musiał prawdopodobnie do końca życia przebywać w zakładzie zamkniętym.

Danielle Parkman, nie chce przyjąć do wiadomości tak straszliwej diagnozy i uważa ten stan rzeczy za jedną wielką niedorzeczność. Tymczasem sytuacja dramatycznie się pogarsza. Podczas wizyty pani Parkman na oddziale Fountainview zastaje swego syna w innym pokoju, gdzie w kałuży krwi leży zabity Jonas Morrison, który był także pacjentem szpitala. Obok niego na podłodze zakrwawiony, nieprzytomny i z narzędziem zbrodni w ręce leży Max. Między chłopcami już wcześniej dochodziło do konfliktów, ale czy nastolatek posunął się do morderstwa? Dla wszystkich wydaje się oczywiste, że chłopak jest winny, jedynie serce matki jest przekonane o niewinności syna. Kobieta, pracująca na co dzień jako prawniczka w dużej nowojorskiej firmie wie, że musi wykazać się ogromną determinacją i siłą, by zdobyć niezbite dowody oczyszczające Maksa z postawionych mu zarzutów zabójstwa i odnaleźć prawdziwego sprawcę morderstwa.

Rozpaczliwie szuka w otaczających ją ciemnościach najmniejszego choćby promyku światła i jest zdecydowana zbadać każdy, nawet najmniejszy trop. Nic nie jest w stanie jej powstrzymać - ani policyjny dozór, ani groźba zamknięcia w więzieniu. Ufając swojej intuicji, bada każdy ślad, w wyniku czego dokonuje bardzo szokującego odkrycia, które może odmieć wyrok sądu. Czy uda się Danielle odkryć prawdę? Czy Max rzeczywiście jest tylko ofiarą? A może kobieta sama zatraciła się w świecie rzeczywistości? Podejmijcie się tej niebezpiecznej gry i przekonajcie się sami, kto kłamie a kto mówi prawdę.

Nie pamiętam, kiedy doznałam tyle emocji i wrażeń podczas czytania. Książka spowodowała, że przez parę dni utraciłam kontakt z rzeczywistością. Przez cały ten czas dryfowałam w świecie prawników, rozpraw sądowych i służby zdrowia.

Nie sposób nie wspomnieć też o okładce książki, która mnie po prostu zachwyciła a jest to zasługa twórcy projektu Kuby Magierowskiego. W iście mistrzowski sposób oddał ducha tejże powieści.

"Dotknąć prawdy" zapewniło mi czytelniczą rozkosz. Dawno nie czytałam tak wspaniale skonstruowanego thrillera psychologicznego, którego pochłania się dosłownie jednym tchem. Książka napisana jest lekkim i przyjemnym stylem. Fabuła rozwija się rewelacyjnie. Większość matek, gdyby zobaczyło swoje nadpobudliwe dziecko z narzędziem zbrodni, pewnie ze spuszczoną głową, przekonane by było o winie pociechy, tym bardziej kiedy fakty mówią same za siebie, zaś w "Dotyku prawdy", zdeterminowana prawniczka ślepo wierzy w niewinność swojego dziecka i stara się ją udowodnić. Autorka w bardzo piękny i obrazowy sposób ukazuje emocjonalną więź między matką a synem.

Akcja powieści toczy się zaskakująco i intrygująco. Każdy fan tego gatunku, będzie z pewnością oczarowany, śledząc fałszywe tropy i odkrywając mroczne zakamarki ludzkiego umysłu. Brak mi słów, by opisać niepowtarzalność i oryginalność tej powieści. Moim zdaniem zasługuje ona na miano książki roku, ponieważ daje niepowtarzalne emocje już od pierwszych stron, a zakończenie jest równie mocno zaskakujące.

Jeśli masz ochotę przekroczyć czytelnicze granice zasad moralnych, ta książka jest dla ciebie. Odkryj wszelkie, głęboko ukryte tajemnice i spróbuj ,,Dotknąć prawdy’’ a przekonasz się, że warto.