Recenzja książki: Aforyzmy optymisty

Recenzuje: mrowka

Okładka w soczystopomarańczowym kolorze, swoisty „negatyw” książki „Aforyzmy pesymisty” i recepta „do czytania w chwilach chandry” – tak prezentuje się druga część zbioru złotych myśli na każdą okazję. Śmieszy trochę fakt, że notka na czwartej stronie okładki zaledwie dwoma zdaniami różni się od reklamy „Aforyzmów pesymisty” – być może warto było postarać się odrobinę i wypracować dwa odrębne opisy, żeby przynajmniej tu zaakcentować rozmaitość tematyczną czy biegunowość obu książek. Podobny zestaw nazwisk – lecz inne przesłanie mają „Aforyzmy optymisty”.

W tej publikacji znajdują się rozwiązania na niemal wszystkie ludzkie problemy – ale też porady dotyczące trudnych do spełnienia pragnień. Fragmenty o istocie przyjaźni, miłości, cnotach, zaufaniu, wiedzy, prawdzie, szczęściu, damsko-męskich relacjach czy dobrobycie. Pojawiają się tu komentarze dostojników Kościoła, głów państw, aktorów, publicystów i najsławniejszych filozofów oraz literatów. Nie wszystkie cytaty zasługują na powielanie, nie wszystkie przynoszą materiał do przemyśleń, ich zaletą jest natomiast zwięzłość i celność „puent”.

Z częścią skrzydlatych słów można się nie zgodzić, zwłaszcza że pośród tematów fundamentalnych trafiają się też spostrzeżenia dość kontrowersyjne. Z poważnymi i ważkimi prawdami sąsiadują żartobliwe, frywolne czasem komentarze, czerpiące z dowcipu i poczucia humoru twórców – w końcu redaktorzy tomu przytaczają tu oczywiście nieśmiertelne formuły autorstwa Stanisława Jerzego Leca czy Juliana Tuwima. Wśród cytowanych gwiazd znajduje się też Albert Einstein, Pablo Picasso czy Marco Polo…

W książce zachowany został układ chronologiczny – zastanawiam się jednak, czy nie lepiej sprawdziłoby się tematyczne segregowanie zgromadzonego materiału albo chaos zupełny i przetasowanie wszystkich złotych myśli. Układ chronologiczny nie daje czytelnikom właściwie nic – nieszczególnie wpływa na opanowanie materii słownej, natomiast sprawia, że tworzą się „bloki” wypowiedzi poszczególnych autorów. Takie zbrylone cytaty warto by porozdzielać, choćby dla uzyskania większej dynamiki zbiorku. Grono czytelników (a właściwie odbiorców, bo w przypadku tomiku ze skrzydlatymi słowami trudno mówić o czytelnikach) podobnych publikacji jest już od dawna ustalone.

Sięgną po tę pozycję na pewno poszukiwacze „mądrości” w pigułce, ci, którzy chcieliby zaimponować znajomym oczytaniem, kolekcjonerzy cytatów i ci, którzy z „Aforyzmów optymisty” zechcą zrobić komuś prezent. Razem z „Aforyzmami pesymisty” tworzy ten zbiorek ciekawy, ładnie wydany (atrakcyjny od strony graficznej) komplet.

Izabela Mikrut