Podaj cegłę! Recenzja gry Manhattan

Data: 2018-09-15 22:09:56 Autor: Magdalena Galiczek-Krempa, Sławomir Krempa
udostępnij Tweet

„Manhattan” to należąca już do klasyki gra, która ukazała się w Polsce po ponad 20 latach od światowej premiery i błyskawicznie zdobywa serca miłośników planszówek.

„Manhattan"

Autor: Andreas Seyfarth

Ilustracje: Jacqui Davis, Monika Mucha

Wiek graczy: 8+

Liczba graczy: 2 – 4 graczy

Długość rozgrywki: ok. 30 min.

Elementy zestawu

W skład zestawu wchodzi plansza, 45 kart budynków – po 5 każdego rodzaju, 96 klocków budynków – po 24 w kolorze każdego z graczy i w czterech rozmiarach (1, 2, 3 i 4-piętrowe), 4 planszetki graczy, 4 znaczniki punktacji, czarny klocek budynku rozpoczynającego gracza.

Przede wszystkim należy zaznaczyć, że „Manhattan” to gra wymagająca miejsca. Mnóstwo miejsca. Plansza jest naprawdę ogromna, a sporo miejsca poświęcić należy również na zestawy dla każdego z graczy. Karty budynków i planszetki graczy wykonane są z lakierowanego papieru, plansza – z grubego kartonu i sprawia naprawdę solidne wrażenie. Budynki wykonano z półprzezroczystego barwionego plastiku w czterech intensywnych kolorach i rzeczywiście przywodzą na myśl nowoczesne szklane drapacze chmur. Szata graficzna jest bardzo spójna, modernistyczna, utrzymana w żywych, bardzo intensywnych kolorach. Dołączona do zestawu instrukcja w sposób raczej wyczerpujący prezentuje zasady gry.

Te zaś są raczej proste. Celem gry jest zdobycie możliwie największej liczby punktów. Te zaś można uzyskać poprzez wznoszenie kolejnych budynków, zbudowanie najwyższego wieżowca na całej planszy oraz posiadanie przeważającej liczby budynków w poszczególnych miastach - wydzielonych na planszy sektorach (jest ich 6).

Rozgrywka składa się z kilku rund (ich liczba zależy od liczby uczestników zabawy). W każdej rundzie pobiera się na swoją planszetkę tę samą liczbę klocków budynków – również zależną od liczby graczy. Runda kończy się, gdy gracze wykorzystają ułożone na swoich planszetkach klocki, następnie ma miejsce sumowanie punktów.

W swojej turze każdy gracz wykłada trzymaną w ręku kartę budynku, po czym – wykorzystując wybrany przez siebie klocek z planszetki – ustawia go w wyznaczonym przez kartę miejscu. Do wyboru ma sześć sektorów - miast. Musi też stosować się do zasad regulujących wznoszenie kolejnych pięter. Gracze mogą także wznosić kolejne piętra na budynkach należących do innych graczy, w ten sposób je przejmując.

Pierwsza runda przynosi raczej przeciętne emocje. Gracze dopiero wznoszą pierwsze budynki, zajmują kolejne sektory i ustalają strategie. Wraz z upływem czasu rywalizacja staje się coraz bardziej zacięta, coraz mniej pozostaje też miejsca na planszy, trzeba więc z rozwagą wykorzystywać najwyższe segmenty. Najwięcej emocji niosą próby przejęcia dominacji w poszczególnych miastach–sektorach planszy. Tu sytuacja zmienia się błyskawicznie, zależnie od tego, jakie karty trzyma się w ręce, jaką kartę dobiera i jakie segmenty pozostają do dyspozycji gracza. Strategie mogą być różne – jeden z graczy może starać się po prostu wznieść jak najwięcej budynków, inny trzyma najwyższe segmenty do ostatniej rundy, by w ostatniej chwili przejąć jak najwięcej dostępnych budynków, ktoś inny może zdecydować się na przejęcie w kluczowym momencie najwyższego budynku. Można też starać się za wszelką cenę zaszkodzić podczas zabawy konkurentom, uniemożliwiając innym uzyskanie dominacji w poszczególnych miastach. Tak naprawdę ilu graczy, tyle możliwych strategii rozgrywki. Siłą też rzeczy wraz ze wzrostem uczestników zabawy rośnie poziom emocji, a rywalizacja staje się bardziej zacięta.

Kiedy „Manhattan" ukazał się na światowym rynku – a było to w roku 1994 – wywołał ogromne emocje. Proste zasady i piękne wykonanie robiły spore wrażenie – szczególnie, że wówczas tego rodzaju gry nie były tak popularne, jak współcześnie. Dziś, gdy gra trafia do polskich miłośników planszówek, możemy ocenić, że zupełnie się nie zestarzała i z powodzeniem rywalizuje z nowszymi propozycjami. Proste zasady, duża intuicyjność, efektowny zestaw i spore emocje podczas rozgrywki – szczególnie w szerszym gronie – oto największe atuty propozycji FoxGames. 

-> Grę „Manhattan" kupicie w dobrej cenie w księgarni TaniaKsiazka.pl

1

Zobacz także

Musisz być zalogowany, aby komentować. Zaloguj się lub załóż konto, jeżeli jeszcze go nie posiadasz.

Avatar uĹźytkownika - Dagus93
Dagus93
Dodany: 2018-09-20 07:45:31
0 +-

Fajnie się prezentuje

Avatar uĹźytkownika - MonikaP
MonikaP
Dodany: 2018-09-18 08:04:01
0 +-

Kusząca :)

Avatar uĹźytkownika - jahunter3012
jahunter3012
Dodany: 2018-09-18 07:59:14
0 +-

Grałam, bardzo fajna gra familijna :)

Avatar uĹźytkownika - Gosiaczek
Gosiaczek
Dodany: 2018-09-17 08:22:00
0 +-

Ciekawa gra :) nie miałam okazji w nią pograć, ani o niej nie słyszałam, a już tyle czasu na naszym rynku :)

Avatar uĹźytkownika - kavayee
kavayee
Dodany: 2018-09-16 11:43:02
0 +-

Wygląda sympatycznie :) 

Avatar uĹźytkownika - martucha180
martucha180
Dodany: 2018-09-16 10:30:45
0 +-

Pomysłowa gra, bardzo przestrzenna.

Warto przeczytać

Reklamy
Recenzje miesiąca
Srebrny łańcuszek
Edward Łysiak ;
Srebrny łańcuszek
Dziadek
Rafał Junosza Piotrowski
 Dziadek
Aldona z Podlasia
Aldona Anna Skirgiełło
Aldona z Podlasia
Egzamin na ojca
Danka Braun ;
Egzamin na ojca
Cień bogów
John Gwynne
Cień bogów
Rozbłyski ciemności
Andrzej Pupin ;
Rozbłyski ciemności
Wstydu za grosz
Zuzanna Orlińska
Wstydu za grosz
Jak ograłem PRL. Na scenie
Witek Łukaszewski
Jak ograłem PRL. Na scenie
Pokaż wszystkie recenzje