W tym tomie wyjaśni się wiele tajemnic, o których była mowa w pierwszej części "Oleńka. Panienka z Białego Dworu". Niektórzy bohaterowie poproszą o przebaczenie swoich win, ale czy to będzie szczera skrucha? Gdzie jest granica między walką o przetrwanie a egoizmem, który krzywdzi innych? Wojna wyzwala w człowieku najgorsze instynkty, o które w innych okolicznościach by sam siebie nie podejrzewał. Dalej jesteśmy świadkami walk o wolność Polski. Autorka bardzo obrazowo przedstawiła wydarzenia, które miały miejsce na Kresach Wschodnich. Nie tylko Polska walczyła o niepodległość, ale też Litwa i Ukraina. Więc zrozumiałe jest, że Polacy nie byli mile widziani w tamtych regionach jako posiadacze ziemscy. Majątki szlacheckie były grabione, palone, a właścicieli mordowano.
Bardzo odpowiada mi styl pani Wioletty, nie potrafiłam oderwać się od czytanej powieści. Wyważone opisy, które nie przytłaczają i nie nużą, do tego duża ilość dialogów sprawia, że bardzo łatwo wyobrazić sobie poszczególne sceny, w których biorą udział bohaterowie. Dalej kibicuję Oleńce, którą nie sposób nie lubić. Kobieta anioł, który potrafi odsunąć na bok własne potrzeby i pomagać potrzebującym. Jej odpowiedzialność i zaradność może być wzorem dla nas. Natomiast nie polubiłam jej brata, który zachowuje się bardzo egoistycznie. Mężczyzna nie liczy się z uczuciami innych, ocenia wszystko zero jedynkowo.
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Data wydania: 2020-06-04
Kategoria: Obyczajowe
ISBN:
Liczba stron: 424
Dodał/a opinię:
czytamdlaprzyjem
Dramatyczne dzieje polskiej rodziny ziemiańskiej z wileńskich Kresów. Trzeci tom opowieści o niezłomnych kobietach, które w czasach wzniosłych spraw...
Kontynuacja opowieści o zakazanej miłości i sile nadziei w czasach, kiedy świat ogarnęła mordercza wojna. Prusy Wschodnie, II wojna światowa. Lizka nadal...