Czarne skrzydła
Sue Monk Kidd

,,Jeden mam umysł, który zna mój pan. I drugi mam umysł, tam jestem ja sam."* Zastanawialiście się kiedyś, jak ważna jest wolność, która dana jest nam wraz z przyjściem na świat? Jak ważna jest przynależność do tej a nie innej warstwy społecznej? A co w sytuacji, kiedy urodzilibyśmy się z góry skazani na życie w niewoli, gdybyśmy nie mieli wyboru? Do czego zdolny jest człowiek, aby żyć w zgodzie ze sobą, aby być szczęśliwym i szczerym przede wszystkim wobec siebie? Sue Monk Kidd przenosi nas do XIX-wiecznej Karoliny Południowej, gdzie najsilniej odczuwana jest aprobata dla niewolnictwa. Poznajemy rodzinę Grimké, zamożną i szanowaną w całej społeczności Charlestonu oraz jej czarnoskórych niewolników. Począwszy od 1803 roku śledzimy fascynujące losy dwóch na pozór zupełnie różnych dziewczynek, z czasem kobiet, a które łączy tak naprawdę prawie wszystko. Sara Grimké w dniu jedenastych urodzin otrzymuje w prezencie na własność Hetti, zwaną Szelmą. Cała jej dusza buntuje się przeciwko takiemu podarunkowi, ale świat w którym żyje nie jest zainteresowany jej zdaniem. Na przestrzeni trzydziestu pięciu lat obserwujemy walkę obu kobiet o wolność i niezależne życie, o prawo głosu, szacunek i szczęście. Podwójna narracja pozwala na uchwycenie tego samego tematu z dwóch różnych perspektyw, a dodatkowo wzbogaca fabułę i choć głównym tematem powieści jest niewolnictwo, to pisarka przepięknie narysowała miłość pomiędzy matką i dzieckiem, która daje poczucie stabilizacji zupełnie na przekór temu, w jakich warunkach przychodzi im żyć. Fascynującą kroniką opisującą życie niewolników, która towarzyszy czytelnikowi przez całą opowieść jest kapa, która stała się swoistym pamiętnikiem, zapisem okrutnego i bolesnego losu czarnoskórej szwaczki i jej rodziny, dająca jednocześnie siłę do walki i schronienie w trudnych chwilach. Sue Mond Kidd oparła fabułę częściowo na prawdziwych losach pierwszych feministek w dziejach Stanów Zjednoczonych, Sary Grimké oraz jej siostry Angeliny, które pomimo przeciwności, niestrudzenie walczyły o prawa kobiet oraz o zniesienie niewolnictwa. Śledzimy zmiany, jakie zachodzą w samej Sarze, jak z upływem lat dochodzi powoli do tego, co tak naprawdę jest jej sensem życia, czemu chce się poświęcić i oddać w pełni. Obserwujemy wewnętrzne oczyszczenie, za sprawą którego Sara uświadamia sobie prawdziwy cel jej istnienia. Ta świadomość daje jej ogromną siłę do walki z całym światem. Ta walka to nie tylko brak przyzwolenia na barbarzyństwo, to również wyraźny sprzeciw wobec pustego życia w utartych konwenansach arystokracji. Z drugiej strony przyglądamy się narastającemu z każdym rokiem buntowi Szelmy przeciwko zniewoleniu i przemocy. Jak bardzo biały człowiek myli się, że tyranią i karami może złamać niewolnika i zmusić go do posłuszeństwa. Obserwujemy odwrotny skutek, każda chłosta wzmaga nienawiść i paradoksalnie dodaje sił, umacniając jednocześnie w cichej walce z oprawcą jakim dla niewolnika stał się jego właściciel. Szelma po cichu, lecz bardzo konsekwentnie walczy o bycie takim samym człowiekiem, jakim są biali ludzie. Nie cofnie się przed niczym, aby zdobyć upragnioną wolność. ,,Czarne skrzydła" to bardzo bolesna lekcja o braku człowieczeństwa, o poszanowaniu drugiego człowieka, o respektowaniu prawa do wolności w każdym jej wymiarze nie bacząc na status społeczny, wyznanie, kolor skóry czy płeć. I choć opisane wydarzenia są zamierzchłą historią, niemniej jej wymiar jest nadal gorzko aktualny. * cytat pochodzi z książki

Informacje dodatkowe o Czarne skrzydła:

Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie
Data wydania: 2014-09-25
Kategoria: Obyczajowe
ISBN: 9788308053966
Liczba stron: 485
Tytuł oryginału: The Invention of Wings
Język oryginału: angielski
Tłumaczenie: Marta Kisiel-Małecka
Dodał/a opinię: Natalia Nowak-Lewandowska