Zaginiony
C.L. Taylor

Kochacie swoją rodzinę. Ufacie jej. Czy dobrze robicie? Gdy piętnastoletni Billy Wilkinson znika z domu w środku nocy, winny czuje się każdy członek jego rodziny. Jednak Wikinsonowie tak nawykli do zatajania przed sobą różnych spraw, że prawda zaczyna wychodzić na jaw dopiero po pół roku, gdy telewizyjny apel o informacje w sprawie zaginionego przynosi skutek odwrotny do zamierzonego. Akcja powieści Zaginiony rozpoczyna się pół roku po feralnym zniknięciu Billy'ego. Narratorką i główną bohaterką książki jest matka chłopaka, Claire. Czterdziestoletnia kobieta jest przekonana, że jej młodszy syn żyje i stara się wierzyć, że go odnajdzie. C.L. Taylor zastosowała ciekawy chwyt rozpoczynając narrację właśnie po sześciu miesiącach od zaginięcia chłopca. Nie towarzyszymy matce, rodzinie Billy'ego od początku, dzięki czemu omija nas początkowe, często nudnawe śledztwo. Claire jest silną kobietą, która stara się jak może, aby jej rodzina się nie rozsypała. Dramat, który ich dotknął, odciska piętno na psychice każdego z członków rodziny. Taylor przedstawia nam scenariusz, którego obawia się każda matka. Zaginięcie dziecka, to horror dla rodzica. Nie dziwi, że Claire bierze sprawy w swoje ręce i rozpoczyna swoje małe, prywatne śledztwo. Niestety, zaczyna dziać się z nią coś dziwnego. Nawracające zaniki pamięci nie ułatwiają poszukiwań syna. Koszmarne jest również to, że kobieta potrafi obudzić się w całkiem obcym miejscu, znaleźć w torebce dziwne przedmioty... a w osłupienie wprawia ją, gdy któregoś dnia budzi się z zakrwawionymi rękoma, i nie wie co się stało. Dziś telewizja wyemituje drugi apel. Mój syn zniknął pół roku temu. Pół roku? Aż tyle? Psycholożka, do której zwróciłam się miesiąc po zniknięciu, twierdziła, że ból będzie słabł i że już nigdy nie odczuję straty tak silnie jak tamtego pierwszego dnia. Kłamała. Bardzo dobrze wykreowani bohaterowie, a szczególnie postać Claire, matki cierpiącej, wątpiącej i poszukującej odpowiedzi. Mam trochę starszego syna i jestem w stanie zrozumieć Claire. Polubiłam ją i spokojnie mogłabym się z nią utożsamić. Nawet nie chcę sobie wyobrażać, co może czuć matka, gdy jej dziecko znika bez żadnych wieści. Zdecydowanie nie jest to sytuacja do pozazdroszczenia. Zaginiony to naprawdę dobry thriller psychologiczny. Wprowadza niepokój, wciąga, zaskakuje i intryguje. Trzyma w napięciu do samego końca i nie pozwala się oderwać. Książki się nie czyta spokojnie, nie rozsmakowuje w niej, tylko pochłania łapczywie, wielkimi kęsami. Przyznaję, że byłam głodna takiej lektury właśnie w tej chwili. Zaginiony pokazuje nam, jak wiele jest w stanie znieść człowiek w momencie dramatu, który stał się udziałem rodziny Wilkinsonów. Najbardziej ciekawa była jednak dla mnie postać oraz psychika głównej bohaterki i jej przeżycia. Świetnym zabiegiem jest wprowadzenie luk w pamięci, które okazują się być amnezją dysocjacyjną. Więź matki z dzieckiem jest nierozerwalna, co jednak, gdy matka ma straszliwą tajemnicę do ukrycia? Zaginionego polecam miłośnikom thrillerów, powieści psychologicznych, ale chyba przede wszystkim kobietom, matkom, które będą na pewno miały łatwiej wejść w skórę głównej bohaterki.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Billy zaginął pół roku temu. Jego rodzina nigdy jednak nie poddała się i nie przestała go poszukiwać. Claire, matka Billy'ego, jest pewna, że syn żyje, dlatego ponawia apel w telewizji. Niestety, jest on katastrofą. Jej starszy syn, Jake, wpada na salę pijany, krzyczy, mąż zaczyna się denerwować. Na dodatek to nie koniec złej passy - brat jej męża zaczyna sugerować, że kobieta jest zdradzana, przyjaciółka pyta ją, czy dopuszcza do siebie możliwość śmierci Billy'ego, a potem kobieta budzi się w dziwnym miejscu całkiem sama. Jak się tu znalazła? Czy tu szukała swojego zaginionego syna? Czy rodzina i przyjaciele coś przed nią ukrywają? Zaginiony C.L. Taylor to powieść, w której główną bohaterką i narratorką jest matka Billy'ego, Claire. To czterdziestoletnia kobieta, która bardzo przejmuje się zaginięciem syna i chce zrobić wszystko, by ten wrócił do domu. Claire jest dobrą, łagodną kobietą, która nie znosi rodzinnych kłótni. Czy jednak jej rodzina jest z nią szczera? Czy może mają sekrety, które mogą dać światło na zaginięcie Billy'ego? Cała sprawa, małe śledztwo, które przeprowadza kobieta, rozgrywa się w obrębie jej domu. Claire czuje, że rodzina coś ukrywa. Niestety, w rozwiązaniu tej zagadki nie pomagają jej zaniki pamięci, których zaczyna doznawać. W jednej chwili stoi w miejscu, by za chwilę znaleźć się w innym z luką w pamięci. Jest to przerażające i niezrozumiałe, na dodatek kobieta czuje, że spowodowane jest to tym, że coś jej umyka, coś ważnego, co powinna wiedzieć i rozumieć. Czytelnik również to czuje. Są rzeczy, które nie są do końca wyjaśnione, a powinny być, a zaniki pamięci tylko przeszkadzają w rozwiązaniu sprawy. Denerwujące jest jednak to, że Claire jest tak mało ciekawska. Ktoś mówi jej, że powinna wiedzieć coś na temat konkretnego członka rodziny, chce jej wyznać tajemnicę, a ona to ignoruje. Czasem odnosiłam wrażenie, że nie do końca zależało jej na rozwiązaniu zagadki zaginięcia syna. Na dodatek jej łagodne usposobienie i nieco wycofany charakter nie pozwalały jej na zbytnią dociekliwość, co nie posuwało zbyt szybko akcji do przodu. W pewnym momencie czytelnik zaczyna się już domyślać, kto może stać za zniknięciem Billy'ego. Podejrzanych nie jest wielu, to niemal zamknięte grono osób, które ciągle się przewijają na kartach powieści. Zaskakuje nie rozwiązanie sprawy, lecz niektóre z elementów, odsłaniających nam inny obraz zaginionego, niż się tego spodziewaliśmy. Zaginiony to lektura, którą czyta się błyskawicznie. I chociaż możemy domyślać się, kto jest winny, zakończenie i tak ma element zaskoczenia. Niepokojące są podczas lektury dwie rzeczy - fakt, że to rodzina i bliscy mają coś wspólnego z zaginięciem Billy'ego oraz zaniki pamięci Claire. Obie te rzeczy sprawiają, że lektura nabiera klimatu, trzyma w napięciu. I choć sama bohaterka momentami mnie drażniła, to książka była niezła. Jeśli szukacie kryminału, w którym odkryje się przed wami rodzinne tajemnice, na pewno powinniście sięgnąć po Zaginionego.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)