Zabierz dzieci, wyjedź z miasta
Agnieszka Bednarska

Ci, którzy znają i spodobało im się "Piętno Katriny" będą usatysfakcjonani i na pewno się nie zawiodą.

Dalsze losy Amy. Dziewczyny o nadzwyczajnych zdolnościach. Dziewczyny, która całkiem przypadkiem poznała Igora i która dzięki swojej wizji uratowała mu życie. Czy to przypadek, że chłopak pochodzi z Czarnobyla? Miejsca do którego ona od dawna planowała wyruszyć?

Ale nie tylko on stanie na jej drodze. Pojawi się też Ewa. Była zakonnica. Dlaczego odeszła z zakonu? Czy naprawdę w tym miejscu nie jest tak, jak wszyscy myślą? Jakie sekrety skrywają mury zakonu? (Powiem Wam, że ja będę chciała troszkę poczytać na ten temat gdyż ten temat bardzo mnie zaintrygował 🤔.)

Noi pojawią się też bohaterowie z pierwszej części. Jaką rolę odegrają ?Czy mały Markus zostanie zrozumiany przez matkę? Czy Rebeka poradzi sobie z tym, co usłyszy od Amy? Czy przeczucie tej pierwszej się sprawdzi? Czy to możliwe by Amandzie groziło śmiertelne niebezpieczeństwo?

Pełno pytań, wiem. Ale żadne z tych pytań nie zostanie bez odpowiedzi.

Książka jest rewelacyjna. Autorka umiejętnie buduje napięcie. Do tego bohaterowie, których albo się kocha albo nienawidzi.

I ta końcówka, która mnie zszokowała i złamała moje serce. Końcówka, po której siedziałam oniemiała próbując zrozumieć to, co właśnie przeczytałam
..

Jeżeli jeszcze nie znacie tej serii to ja z czystym sumieniem Wam ją polecam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Bardzo lubię powieści Agnieszki Bednarskiej, wszystkie są niezwykłe i pełne wyjątkowej, ulotnej magii. Podobnie jest z najnowszą książką. „Zabierz dzieci, wyjedź z miasta” to drugi tom cyklu o Amandzie Pietrzak, dziewczynie, która ma niezwykłe zdolności. Po powrocie ze Stanów (o tym opowiada pierwsza część „Piętno Katriny” – polecam!) Amanda wybiera się do Czarnobyla, by pomóc swojemu znajomemu dowiedzieć się, co stało się przed laty z jego siostrą.

Akcja powieści toczy się dwutorowo, niezwykle ciekawe są fragmenty, opisujące czas tuż po awarii elektrowni w Czarnobylu. Wątki współczesne są również interesujące – jak choćby Ewa i próba radzenia sobie z życiem i sobą po opuszczeniu klasztoru. Wszystko to i nieco więcej jest bardzo zgrabnie połączone, okraszone sporą dawką nieoczywistości i metafizyki. Autorka w doskonały sposób porusza się pomiędzy jawą i snem, pomiędzy tu i teraz, a tym co ulotne i niepojęte. To, moim zdaniem, jej znak rozpoznawczy i to lubię w tej prozie najbardziej. Tę lekkość i naturalność w opowiadaniu o tym, co trudne i niezrozumiałe.

Bardzo polecam i czekam na kolejną część! Nie wyobrażam sobie, że może jej nie być!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

O rany, co to było! Zacznę tym razem od końca, a właściwie od zakończenia, bo przez nie aż zaryłam szczęką w ziemię. Powiedzieć, że nie spodziewałam się takiego obrotu spraw, to jak nie powiedzieć nic. Nadal nie dowierzam, że tak mogła zakończyć się ta historia. Przeżyłam prawdziwy szok. Cały czas liczę na to, że to jakieś moje zwidy i wstęp do czegoś jeszcze grubszego w kolejnej części. Że liczę na to, że powstanie, chyba nie muszę pisać.

„Zabierz dzieci, wyjedź z miasta” to z jednej strony wielowątkowa opowieść, z drugiej mix gatunkowy. Ciężko mi było odpowiednio zaklasyfikować tę powieść, bo ma trochę z thrillera, trochę z powieści obyczajowej i trochę z fantastyki. To ostatnie „trochę” dlatego, że obecne są tu wątki paranormalne. Bo musicie wiedzieć, że Amy ma wyjątkowe zdolności. Jakie? Tego nie napiszę, bo być może nie czytaliście jeszcze pierwszego tomu cyklu, a nie chcę niczego Wam spoilerować. Te umiejętności bywają pomocne, ale są też czasem utrapieniem, a już na pewno wywołują niezrozumienie otoczenia, w tym rodziny dziewczyny. Markus, syn Rebeki, którą poznaliśmy w pierwszej części, jest do Amy podobny. Ta dwójka również w tym tomie odegra pewne role. Poza częścią bohaterów z „Piętna Katriny” spotykamy w powieści całkiem nowe, równie interesujące (jeśli nie bardziej) postaci. Jednym z wątków w powieści jest wątek byłej zakonnicy. Ewka, nazwana przez Siostry Eulalią, po ośmiu latach opuszcza zakon i próbuje odnaleźć się w prawdziwym świecie, który jest dla niej całkiem obcy. Czuje się jak dziecko we mgle. Świat się zmienił, a ona przez to, że przebywała za murami klasztoru tyle czasu, nie śledziła tych zmian, dlatego teraz jest jej ciężko dostosować się do nowych warunków. Bardzo spodobała mi się ta bohaterka i jej historia. Widać, że autorka zrobiła solidny research i wiele faktów z funkcjonowania zakonu i z życia Sióstr zgadza się z tym, czego możemy dowiedzieć się z licznych reportaży, które na ten temat pojawiły się na rynku. Podobnie doskonały research widać w czarnobylskim wątku. Dzięki dwutorowo poprowadzonej akcji w przypadku tego wątku zyskujemy szerszy obraz nie tylko katastrofy, ale też odczuć mieszkańców, których ona bezpośrednio dotknęła. Dzięki temu też opisywane sceny zyskały na autentyczności. Mimo że to koszmarna sytuacja i wyjątkowo poruszająca, czytało się tę część (i całą powieść również) wyśmienicie. Pisząc o dwutorowej relacji mam na myśli fakt, że opowieść Igora, dorosłego syna Oksany jest przeplatana z opowieścią właśnie tej bohaterki. Oksana opowiada tę historię zaczynając jakąś chwilę przed 26 kwietnia 1986 roku, kiedy wydarzyła się awaria Czarnobylskiej Elektrowni Jądrowej. To wtedy otrzymuje ostrzeżenie od starego profesora, którego ludzie nazywają dziwakiem i wariatem, zawarte w słowach: „Zabierz dzieci, wyjedź z miasta”. Jest jeszcze jeden wątek w powieści, a mianowicie „stara” sprawa z Narco Valley. To dzięki niej akcja nabiera jeszcze większej dynamiki, chociaż tak naprawdę od początku jej tempo jest szybkie. Za dużo nie napiszę na temat tego wątku, bo mogłabym zbyt wiele zdradzić, szczególnie jeśli nie czytaliście pierwszej części. Zachęcam jednak do poznania obu, bo naprawdę warto.

Ta część jest lepsza od poprzedniczki. Tamtą byłam pozytywnie zaskoczona, ta wywarła na mnie kolosalne wrażenie. Dużo się dzieje i ani przez moment nie ma nudy. Nawet opisy są w tej powieści interesujące, bo dotyczą albo Czarnobyla, albo zakonu. W obu przypadkach można przy okazji wynieść z lektury trochę cennej wiedzy. Bohaterowie zostali rewelacyjnie zbudowani. Każdy, nawet postaci drugoplanowe, jest jakiś, nie jest tłem, ma w powieści swoje pięć minut. A charakterystyka głównych postaci to mistrzostwo! Pokochałam Amy już w pierwszej części, w tej zyskała jeszcze bardziej. Jest tak prawdziwa, że aż mi się wierzyć nie chce, że to fikcyjna postać. Igor z kolei to mężczyzna po ciężkich przejściach, bardzo przyzwoity, kulturalny, troskliwy. Ewa, cicha i niedostępna, z biegiem lektury coraz bardziej się otwiera i równie szybko jak Amy i Igor wzbudza sympatię. Oksana to kochana kobieta. Tak wiele doświadczyła w życiu, że nie sposób jej nie współczuć. Mimo tych przeżyć nie straciła chęci życia, wrażliwości i otwartości na innych. Izabela to jedyna bohaterka, która sprawiła, że ciągle wywracałam oczami, kiedy czytałam jej sceny. Jednak i ona została świetnie wykreowana. Taka miała być. Naiwna w przekonaniu o swojej wyjątkowości, rozpuszczona księżniczka, której każde życzenie musi zostać spełnione. Świetny kontrast w stosunku do pozostałych bohaterów. Poza tym to właśnie ona wniosła do tej dość mrocznej opowieści nieco humoru i świeżości. Jej zachowanie bywało kuriozalne, przez co była zabawna i wywoływała uśmiech na twarzy. Często uśmiech politowania, ale jednak uśmiech. Jestem również pod wrażeniem, jak sprawnie autorka lawirowała pomiędzy poszczególnymi wątkami i ostatecznie sprawiła, że się ze sobą zazębiały, tworząc spójną całość. Świetna robota, polecam!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Zabierz dzieci, wyjedź z miasta" to drugi tom cyklu "Amanda Pietrzak".
Po traumatycznych wydarzeniach w Luizjanie Amy próbuje wieść spokojne życie. Jednak jej niespokojna natura i niezwykły dar nie daje o sobie zapomnieć. Jej przeznaczeniem są mroczne historie i pomoc tym, którzy dawno stracili nadzieję.
Na jej drodze staje była zakonnica Ewa oraz doświadczeni przez los Igor i jego matka Oksana, którzy po wybuchu elektrowni wyjechali do Polski.
Amy pragnie pomóc Igorowi odgadnąć rodzinną tajemnicę.
Wszystkie znaki kierują ją do Czarnobyla.
Czego się dowie? Na co trafi?
Kanwą całej historii są wydarzenia, które miały miejsce w Czarnobylu.
Wybuch elektrowni w 1986 roku zmienił całkowicie życie mieszkańców, którzy w jednej chwili musieli porzucić wszystko i uciekać. Uciekać przed niewidocznym mordercą... promieniowaniem.
Byli zapewniani, że wrócę najdalej za kilka dni. Niestety nigdy do tego nie doszło.
Prypeć była pięknym miejscem, fundamentem przyszłości i dobrobytu. To socjalistyczna bajka, luksus i wygoda. To wszystko rozpadło się w jedną noc.
Autorka kolejny raz nie zawiodła. Napisała świetną historię opartą o prawdziwe wydarzenia. Osoby, które nie znają historii tragedii napewno będą usatysfakcjonowani informacjami na jej temat. Ponieważ są one wystarczające, aby mieć zarys co takiego wtedy się wydarzyło i jakie miało skutki.
Ta część podobała mi się o wiele bardziej niż poprzednia, za sprawą wątku, który mnie interesuje. Autorka powołuje się na sprawdzone źródła z których korzystała pisząc o tragedii i za to ogromny plus.
Czekam z niecierpliwością na kolejną lekturę i spotkanie z Amy.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"-Zabierz dzieci i wyjedź z miasta - nakazał ochrypłym głosem kogoś, kto dawno nie mówił. Nie było w nim wahania, żadnego cienia wątpliwości, co sytuacji dodawało grozy. Jego uścisk jak kajdanki wzmagał w Oksanie poczucie zagrożenia. - Jesteście w niebezpieczeństwie. Jutro będzie za późno"

 

Po traumatycznych przeżyciach w Luizjanie, Amy wraca do Polski i wiedzie studenckie życie. Pewnego dnia los stawia na jej drodze dwoje młodych ludzi. Ewa, była zakonnica, która uciekła z klasztoru i Igor, chłopak z Ukrainy, który wyjechał do Polski zaraz po wybuchu w elektrowni w Czarnobylu. Oboje zostali ciężko doświadczeni przez los i oboje potrzebują pomocy.

Tym razem Amy, dziewczyna z niezwykłym darem, której przeznaczeniem są mroczne klimaty i trudne zagadki z pogranicza rzeczywistości, trafia do Czarnobyla. Chce pomóc Igorowi rozwiązać tajemniczą zagadkę dotyczącą Jego rodziny. Czy Amy dojdzie do prawdy?

Przy recenzji książki "Piętno Katriny" wspomniałam, że od teraz wszystko co wyjdzie spod pióra Pani Agnieszki, biorę w ciemno. Nie mogłam odmówić sobie poznania dalszych losów Amy. Tak jak w poprzedniej części, tak i tutaj dzieje się dużo, jest mrocznie i tajemniczo. Książka wciąga i zaskakuje niesamowicie. Poraz kolejny się nie zawiodłam. Jedyne co mnie odrobinę rozczarowało, to mało rozbudowany wątek Czarnobyla. Jednak dla mnie, osoby, która w sumie za bardzo nigdy nie zagłębiała się w tej tragedii, myślę że Autorka zamieściła wystarczającą ilość informacji by wzbudzić w czytelniku chęć poszerzenia wiedzy na ten temat.

W moim odczuciu ta część była dużo lepsza od poprzedniej i mam nadzieję, że Autorka nie spocznie na laurach, i niebawem znowu usłyszymy o Amy.

Jeżeli lubicie thrillery z wątkiem paranormalnym to ta pozycja jest właśnie dla Was. Ale najpierw koniecznie sięgnijcie po pierwszą część. 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"-Zabierz dzieci i wyjedź z miasta - nakazał ochrypłym głosem kogoś, kto dawno nie mówił. Nie było w nim wahania, żadnego cienia wątpliwości, co sytuacji dodawało grozy. Jego uścisk jak kajdanki wzmagał w Oksanie poczucie zagrożenia. - Jesteście w niebezpieczeństwie. Jutro będzie za późno."
"Zabierz dzieci, wyjedź z miasta" to wspaniały thriller, który jest kontynuacją książki "Piętno Katriny" tej autorki. Obie książki są mocno ze sobą powiązane i może być ciężko zrozumieć losy bohaterów bez poznania pierwszej części, do czego was zachęcam.
Początkowo narracja w tej książce prowadzona jest dwutorowo. Poznajemy dalsze losy Amy, bohaterki poprzedniej części, która obecnie studiuje w Poznaniu oraz historię Oksany z wiosny 1986 roku mieszkającej w Prypeci. Po jakimś czasie obie narracje łączą się w całość. Pozwoliło nam to na poznanie tragicznych wydarzeń z 1986 roku związanych z wybuchem w czarnobylskiej elektrowni.
Zauważyłam, że autorka starannie umieszcza fabułę swoich książek w miejscach, które kiedyś dotknął jakiś kataklizm lub inne tragiczne wydarzenie. Ma to swój niepodważalny i jednocześnie specyficzny klimat, gdzie fikcja literacka bardzo znakomicie łączy się z faktami.
Amy przywiozła swoja współlokatorkę Izę SOR i tam przypadkiem spotykają Igora, którego Iza zna z siłowni. Amy tajemniczym sposobem odkryła, że Igor ma nie tylko uraz kostki, ale znacznie coś gorszego, mówi mu o tym i zostawiając Izkę wraca do domu. Okazało się, że mężczyźnie uratowała mu życie, bo gdyby nie uparł się przy dodatkowych badaniach, to mógłby rano się nie zbudzić...
Igor w ramach wdzięczności przychodzi z bukietem kwiatów i opowiada nieco o sobie. Pochodzi z Prypeci, tam w okolicy mieszka jeszcze jego matka. Amy, która i tak miała w planach wypad do Czarnobyla, udaje się tam z Igorem, Izą i nową koleżanką Ewą..., która odeszła z klasztoru po kilku latach pobytu. Tuż przed ślubami zakonnymi.
Amy od jakiegoś czasu ponownie nawiedzają różne wizje z pogranicza rzeczywistości, ciągnie ją w miejsca ludzkich tragedii, chociaż może nie jest poszukiwaczką takich przygód, ale bardzo ja fascynują takie miejsca, gdzie wydarzyły się tragedie. Dlatego podróż do Czarnobyla również była jej celem.
Czytałam kilka książek o tej tragedii i jestem pod wrażeniem, jak autorka znakomicie pokazała ten niezwykły klimat w czasie tragedii oraz w czasach późniejszych. Uważam, że ciekawostki pokazane nam przez nią są bardzo cenne.
Co stanie się w miejscu tragedii w Czarnobylu? Co widzi Amy w swoich wizjach? Jak potoczą się jej losy? Czy była zakonnica wytrzyma w nowym dla siebie świecie? Dlaczego odeszła z zakonu? - To juz musicie sami się dowiedzieć czytając książkę...
Na koniec dodam, że poznamy losy bohaterów z pierwszej części, tych z Ameryki. Ściśle związane będą z Amandą, która nie lubi swojego imienia i dlatego każe na siebie mówić Amy...
Zakończenie jest tak zaskakujące, że aż niemożliwe dla mnie. Myślę jednak, że została uchylona furtka do następnej części. Mam nadzieję, że się nie mylę.

Pani Agnieszka Bednarska zaskoczyła ponownie połączeniem poważnych i traumatycznych wydarzeń z tymi zwykłymi, codziennymi, które na co dzień nas otaczają, ale również tymi paranormalnymi, które znane są tylko nielicznym.

"Każdy człowiek rodzi się wyjątkowy, a większość umiera jako szara masa."
Można powiedzieć, że nie jest to tylko zwykły thriller psychologiczny, ale także powieść, w której znajdziemy wiele różnych wątków, a niektóre z nich mogą przyprawić czytelnika o ciarki na ciele.
Polecam i mam nadzieję, że to jeszcze nie koniec tej serii.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książka Agnieszki Bednarskiej "Zabierz dzieci, wyjedź z miasta" jest drugim tomem z cyklu "Amanda Pietrzak". Jest to bardzo wciągająca obyczajówka z elementami świata nadprzyrodzonego. Do tego dochodzi wątek kryminalny i sensacyjny. Tym razem autorka zabiera nas do Czarnobyla. Co z tym miejscem ma wspólnego nasza Amy?

 Oprócz starych bohaterów z poprzedniej części ("Piętno Katriny") pojawiają się zupełnie nowe osoby. Nasza Amy ma wspaniały dar, który w tym tomie bardzo jej się przyda.
Tę historię słuchałam pod postacią audiobooka, czytał Maciej Kowalik. Jego wyjątkowy głos sprawia, że nie można się oderwać od słuchania. Wielkie brawa dla autorki, za wspaniały wybór lektora.
Wracając do naszej historii, muszę wam powiedzieć, że jest miejscami mroczna i bardzo niebezpieczna. Od razu wam powiem, że życie naszej Amy będzie zagrożone. Kto jej pomoże w wydostaniu się z tego bagna?  Poznałam również wstrząsającą historię Igora i jego rodziny. Kiedyś mieszkali w Prypeci na Ukrainie. Po wybuchu w Czarnobylu wszystko się zmieniło. Koniecznie musicie poznać historię Igora i jego rodziny. Od razu dodam, że tutaj poleją się łzy.
Obecną dziewczyną Igora jest przebojowa Izabella, która jest współlokatorką Amy. Nie polubiłam tej dziewczyny. Dlaczego? Tego niestety wam nie powiem. Dowiecie się tego, czytając "Zabierz dzieci, wyjedź z miasta".
Jest jeszcze jedna wyjątkowa postać, która jest  zakonnicą i chce odejść z zakonu. Dlaczego?  Nie może patrzeć na, to co tam się wyprawia. Co na to powie jej rodzina? Czy jej matka będzie z tego powodu zadowolona? Imię tej bohaterki poznacie w trakcie czytania. Tę bohaterkę polubiłam.
Dziękuję autorce, że zwróciła uwagę na tak bardzo delikatny temat. To, co się wyprawia, za zamkniętymi drzwiami klasztorów i zakonów nadal pozostaje tematem tabu.
Podobał mi się podjęty temat związany z Czarnobylem. Do katastrofy w Czarnobylskiej Elektrowni Jądrowej doszło w nocy z 25 na 26 kwietnia 1986 roku. Miałam wtedy prawie 2 lata. To była i jest ogromna tragedia dla całego świata, a zwłaszcza dla mieszkańców Prypeci. Jak tę katastrofę przetrwał nasz bohater?
Biorąc do ręki książkę "Zabierz dzieci, wyjedź z miasta" otrzymacie:
- dobrą akcję z ogromnymi jej zwrotami  - bardzo ciekawą fabułę
- nietuzinkowych bohaterów Z czystym sercem polecam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)