Wrócę po Ciebie
Guillaume Musso

Guillaume Musso "Wrócę po ciebie" ❤
Miłość, śmierć i przeznaczenie.
Ethan mając dwadzieścia parę lat postanawia porzucić dotychczasowe życie i zacząć wszystko na nowo. Chce być człowiekiem sukcesu, chce zobaczyć siebie na okładce "New York Time'sa". Ucieka od najlepszego przyjaciela i narzeczonej. Mija piętnaście lat jak Ethan zostawił najbliższych i jest najsłynniejszym psychoterapeutą Ameryki. Cieszy się wielkim powodzeniem. Wywiady w telewizji, sprzedawane książki. Ma wszystko, no prawie... nie ma jednego. Czego mu brakuje, aby być w pełni szczęśliwym człowiekiem? Główny bohater przeżywa ten sam dzień trzykrotnie, by zrozumieć swoje błędy i walkę Przeznaczenia z Karmą.
Spotkałam się z negatywnymi opiniami tej książki. "Płytka, pusta, mętna. Wielkie sentencje niczym z dzieł Coelho." Według mnie to lektura pełnowartościowa dzięki, której można wysunąć wnioski jak rozsądnie żyć. Osobiście uwielbiam tajemnicę prozy pana Musso. Polecam!▪️"Myślę, że istnieje pewien porządek rzeczy. Porządek, którego nie można zmienić ani pominąć." / "Nasze życie jest jak książka: kiedy pan czyta stronę sześćdziesiątą szóstą, sześćdziesiąta siódma i ósma są już napisane." / "Pamiętasz, dlaczego się w sobie zakochaliśmy? Pamiętasz, dlaczego to, co nas łączyło, były takie silne? Ponieważ ja umiałam zobaczyć w tobie to, czego nikt inny nie widział. I tak sami ty umiałeś mnie przejrzeć na wylot." / "Dlaczego trzeba dopiero pogrzebów, wypadków, nieuleczalnych chorób, żeby zakopać topór wojenny?"

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Mieliście kiedyś ciężki dzień? Znając życie mogę śmiało napisać, że z pewnością tak. A co gdyby ten dzień nie wydarzył się tylko jeden raz i dostalibyście szansę coś w nim zmienić? Wyobraźcie sobie, że macie taką szansę. Już macie jakiś pomysł, jak zmienić te godziny, by potoczyły się inaczej? Główny bohater taką szansę dostał. A wszystko zaczęło się tak... Ethan Whitaker jako młody człowiek idąc ulicą z przyjacielem oraz ze swoją dziewczyną, postanowił coś zmienić w swoim życiu. Niezauważenie opuścił swoich towarzyszy i zniknął. Pozostawił swoje dotychczasowe życie i rozpoczął wszystko od nowa. Rozwijał swoją karierę, która całkiem dobrze mu szła. Został człowiekiem sukcesu, któremu niczego nie brakowało. I wszystko się zmieniło, gdy pewnego dnia po przebudzeniu zobaczył, że obok niego leży kobieta. Zupełnie sobie nie przypominał skąd ta piękność wzięła się na jego jachcie i do tego śpi w jego łóżku. Nie pamiętał niczego co wydarzyło się poprzedniego wieczoru. Tego dnia poszedł normalnie do pracy. Lecz tu czekała go kolejna niemiła, wręcz tragiczna sytuacja. Pojawiła się u niego dziewczyna, nastolatka, która chciała z nim porozmawiać. Nie wyszła już cało z budynku, popełniła samobójstwo, strzelając sobie w głowę. Czy coś jeszcze mogło spotkać Ethana tego dnia? Zdaje się, że tak. To jeszcze nie koniec emocji. Trafia na ślub. Jak się okazało, to nie była uroczystość kogoś obcego. Ta uroczystość okazała się ślubem jego ukochanej sprzed lat, którą opuścił, by rozpocząć karierę. Serce jego nie pozostało niewzruszone, wiedział, że nadal uczucia do niej w nim żyją. Tego dnia Ethan zginął w szpitalu, ktoś do niego strzelił...Ale to nie koniec tej historii. Mężczyzna następnego ranka zbudził się i przeżył deja vu. Obok niego leżała ta sama kobieta, którą pamiętał z dnia poprzedniego. A co najważniejsze on żyjł!!! Znów był 31 października i miał szansę go przeżyć inaczej, mógł coś zmienić. Czy udało się jemu uciec przed kulą? Czy dowiedział się kto do niego strzelał? Kim jest nastolatka, która zjawiła się u niego w gabinecie? I czy ją uratujował? Czy odzyskał dawną miłość? Pytań nasuwa się wiele . I zapewniam Was, że odpowiedzi znajdziecie sięgając po książkę. Jakie są moje wrażenia po zakończeniu czytania tej lektury? Jak zawsze mocne, bo Guillaume Musso innych wrażeń nie dostarcza. Bynajmniej na mnie jego twórczość tak działa, że emocji podczas czytania mi nie brakuje. Ponownie spotkałam się z czymś innym, o czym jeszcze nie czytałam. Ponownie zostałam przeniesiona do świata, w którym jeszcze nie byłam. I jeszcze główny bohater, który na środku miasta opuszcza swoich przyjaciół i znika z ich życia, bo woli zrobić karierę. Takiej postaci jeszcze nie znałam. I przez to nie wiem czy potrafię darzyć go sympatią. Bo gdyby nie to, że dostał szansę od losu, to czy przypomniałby sobie o nich? Czy w ogóle pomyślałby o tym, by im się wytłumaczyć? Gdyby nie ta szansa, zostałby tym kim był i nadal robienie kariery byłoby dla niego priorytetem. Bynajmniej ja to tak odbieram. Cieszę się jednak, że podjął się naprawienia tego co zepsuł. Jednak czy mu się udało? Tego oczywiście nie napiszę, by nie popsuć Wam przyjemności czytania. I znów, kolejny raz powtórzę, że uwielbiam twórczość tego autora. Pisze on według mnie świetne książki, ma niesamowity styl i ten styl bardzo mi odpowiada. Cieszę się, że mam jeszcze kilka z jego pozycji do przeczytania. Zapewne czeka mnie dużo wrażeń. Opinia pochodzi z mojego bloga: biblioteczkamoni.blogspot.co.uk

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Jak zwykle świetna książka tego autora. Z niecierpliwością czekam na kolejne.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Pomysł na akcję dobry, ale napisanie kiepskie. Jedna ze słabszych książek Musso. Poplątanie z pomieszaniem.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Dawno temu, może rok, pożyczyłam od koleżanki...czekała na półce na swój dzień. Doczekała się, gdyby nie nawał przedświątecznych zajęć przeczytałabym w ....niecały dzień...Bardzo ciekawy pomysł na książkę. Może nieco banalne rozterki głównego bohatera, bo w sumie niby facet mądry i rozgarnięty, a nie potrafił poukładać sobie życia. Ale za to dobrze pomyślana konstrukcja całego "dramatu". Nieco przesłodzona miejscami, ale w sumie całościowo na duży plus. Ethan być może jest postacią przerysowaną i w wielu aspektach"za bardzo", ale książka skłania do przemyśleń nad drogą życia i naszymi wyborami. Zaczyna się nudnawo, ale ze strony na stronę akcja się rozkręca, niby wszystko jasne- Ethan- tak, musi uratować córkę, tak, musi wrócić do miłości swego życia, tak, musi pogodzić się z przyjacielem. Aby przeżyć. Ale czy to wystarczy?Polecam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Nieoczywista z ciekawym zakończeniem. Nie łatwo się od niej oderwać, gdyż ciągle zastanawiasz się co jeszcze spotka głównego bohatera, jak bardzo uda mu się zmienić przeznaczenie i czy karma jednak nie zwycięży. 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Główny bohater nie przypadł mi do gustu-typowy zadufany w sobie goguś, który zostawia zakochaną dziewczynę bez słowa wyjaśnienia, zrywa przyjaźń bez uprzedzenia, wszystkich wokół traktuje jako ostoty niższego gatunku, a siebie jak jakieś bóstwo... 

Wydawać by się mogło, że sam sobie "zapracował" na zło, które go spotyka dnia 31.października. Tylko nasunęło mi się zaraz pytanie czy nie powinien w jakis sposób odkupić swoich win?? Autor mu w tym pomaga-daje Ethanowi następną szansę na przeżycie feralnego dnia. Czy bohater wykorzysta ten czas na ratowanie siebie? Czy może zdoła się wysilić i dać coś z siebie innym?? 

Ta akurat książka nie trzyma czytelnika w ciągłym napięciu - tak, jak to robi Musso w innych swoich dziełach. Niewątpliwie jednak jest warto poświęcić jej swój czas. Z pewnością nie będzie to czas zmarnowany.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Główny bohater Ethan Whitaker jest lekarzem, psychologiem, znanym autorem książek, w których daje porady ludziom. Jednak pięknie napisane, górnolotne słowa to jedno, a zastosowanie ich w życiu to drugie i Ethan doskonale zdaje sobie z tego sprawę. Nasz bohater wiedzie spokojne, życie do momentu gdy po pewnej nocy budzi się u boku nieznajomej, rudowłosej kobiety.
Od tego momentu jego ułożony świat wywraca się do góry nogami. Jakby tego było mało do jego gabinetu przychodzi nastolatka z problemami psychicznymi. Ethan bagatelizuje ją, a potem ma straszne wyrzuty sumienia gdy dochodzi do tragedii...

 

Miałam ochotę na wielką krytykę po pierwszych kilku rozdziałach. Właściwie cała pierwsza część powodowała, że chciałam ją zamknąć, odłożyć nieukończoną i ocenić na słabą. Jednak udało mi się szczęśliwie przebrnąć nie tylko przez silące się niemal na Paulo Coelho słowa taksówkarza i lekarza Shino Mitsukiego. Nawet nasz bohater Ethan sam stwierdził to co ja stwierdzałam przez pierwsze przeszło sto stron:

 

"Chirurg wygłaszał same banały (...). Ethan czuł się w jego obecności tak samo, jak kilka godzin wcześniej siedząc obok kierowcy taksówki. Teraz, tak jak i wtedy miał wrażenie, że znajduje się w towarzystwie jakiegoś mędrca czy kogoś nawiedzonego."
(cytat: str. 125, Wydawnictwo Albatros 2010)

 

Wierzcie mi ja, jako czytelnik czułam bardzo podobnie (chyba jedyny moment, kiedy mogłam prawdziwie wczuć się w emocje bohatera, o ironio...)
W połowie części drugiej autor mnie zaciekawił tą historią. Chyba tylko dlatego ukończyłam tą książkę.

 

Z jednej strony bardzo się zawiodłam, bo po przeczytaniu opisu sądziłam, że będzie to naprawdę wciągająca historia od samego początku. Niestety większa część książki to była huśtawka: albo górnolotne frazy rodem z Coelhia albo dla odmiany nudne, ciągnące się sytuacje. Dłuższy czas więc uważałam, że w tej książce najbardziej intrygujący jest jej opis z okładki. Później się poprawiło nieznaczenie. Tym samym nie mogę jej uznać za słabą bo to by było mimo wszystko krzywdzące dla tej książki. Jednak za dobrą też nie mogę jej uznać. Stąd moje pięć gwiazdek. Duże rozczarowanie, pozostał niedosyt. A szkoda.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)