Wędrujący duch

Ocena: 5.29 (7 głosów)
Druga, po Wilczym bracie, część sześciotomowej sagi Kroniki Pradawnego Mroku, cyklu oryginalnych opowieści fantasy, rozgrywających się sześć tysięcy lat temu. Tym razem główny bohater, Torak, musi powstrzymać przerażającą zarazę, która zagraża mieszkańcom Lasu. Wieść niesie, że jedyne lekarstwo znajduje się na tajemniczych wyspach należących do Klanu Fok, z którego pochodziła matka Toraka, i tylko on może je zdobyć. Obfitująca w niebezpieczeństwa przeprawa przez morze i konieczność walki z demonicznymi siłami na zawsze odmienią życie chłopca. Czy jeszcze kiedykolwiek spotka na swej drodze Wilka? Jak podczas nowych, zaskakujących przygód rozpoznać prawdziwych sprzymierzeńców?
Wędrujący duch to niezwykła, magiczna opowieść o braterstwie, zdradzie oraz poświęceniu.

Dla mnie to nie jest fantazja, to rzeczywistość. Przede wszystkim chciałabym, aby czytelnik znalazł się razem z Torakiem w Lesie.
Michelle Paver

Informacje dodatkowe o Wędrujący duch:

Wydawnictwo: W.A.B.
Data wydania: b.d
Kategoria: Fantasy/SF
ISBN: 83-7414-214-6
Liczba stron: 372

więcej

Kup książkę Wędrujący duch

Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki

Na naszej stronie nie ma jeszcze cytatów z tej książki.


Dodaj cytat
REKLAMA

Zobacz także

Wędrujący duch - opinie o książce

Opinia 12
             Tak, jak pierwsza część cyklu opowiadała o lesie, tak druga traktuje o wodzie. przede wszystkim podczas czytania zaskoczyła mnie głębia szacunku ludzi z klanu Foki dla Matki Morze. Odniosłam wrażenie, że są oni jeszcze bardziej związani z tym życiodajnym zbiornikiem, niż klany leśne z drzewami. Być może dlatego, że nigdy nie przenoszą swojego obozu, a ich miłość do terenu na którym się wychowali, jest tak podobna do więzi z miejscem, które w obecnych czasach nazywamy domem.              Zaskoczyła mnie też odmienność ich zwyczajów, posty wojowników, którzy upolowali zwierzę czy sposób na próbę przebłagania Matki Morze, czyli pozostawienie kogoś, kto złamał jej prawo na skale obmywanej przez fale, z możliwością uzyskania przebaczenia tylko wtedy, kiedy przeżyje tam miesiąc. Przez całą powieść z fascynacją wczytywałam się w opisy żywiołu wody. Michelle ukazuje, że morze nie jest ani dobre, ani złe, jest potężną siłą, która nie zna nienawiści, ona po prostu trwa.              Z nie mniejszym zapałem poznawałam aspekty natury ludzkiej przedstawionych postaci. W tej pozycji, autorka skupiła się na ukazaniu skomplikowanych uczuć, które pojawiają się gdy człowiek przestanie wierzyć w nieskazitelność bliskich zmarłych. Złość głównego bohatera - Toraka na swojego ojca, była odmalowana niezwykle rzeczywiście. Właściwie, cała książka jest historią o sprzecznych uczuciach. Pojawianie się nieznanego krewnego, jego plany, okrucieństwo ale i zaskakująca dbałość dla chłopca, będą budziły w nim mieszane emocje. Ale nie tylko ta jedna postać wprowadza uczuciowy zamęt. Również poznani jako niemalże wrogowie trzej chłopcy z klanu Foki z czasem mogą okazać się przyjaciółmi. Torak straci rozeznanie w tym, kto jest mu przychylny, a kto pragnie jego porażki.              Kolejnym zaskakującym elementem fabuły jest ukazanie jak łatwo można skłócić ze sobą ludzi, wmawiając im że my i oni za bardzo się od siebie różnią. Podobnie do drugiej części Króla Lwa i Kiary twierdzącej: Oni i my to jedno, powieść Michelle Paver ukazuje, że na kłótni mogą zyskać jedynie pojedyncze jednostki, a ogół zawsze cierpi, tocząc nieswoją wojnę.              Jednakże fragmentem najbardziej wstrząsającym nie jest nieporozumienie między ludami, nie jest nim nawet idea tworzenia Tokoroga, ohydnej idei całkowicie posłusznego sługi. Jest nim twardość rzeczywistości w jakiej żyją i różnica w patrzeniu na wartość życia.   ?????????????????????????????????????????????????????????? "Najpierw porywa się dziecko - powiedziała Czarownica. - [...] Szukają go później, myślą, że odeszło kawałek i zabłądziło w lesie. Potem odchodzą w żałobie uznawszy, że zaginęło na dobre albo że zjadł je ryś lub niedźwiedź. [...] Znała ludzi, którzy stracili w ten sposób dzieci - każdy znał kogoś takiego [...]." ??????????????????????????????????????????????????????????

            W przeciwieństwie do poprzedniej części, w Wędrującym duchu historia jest opisywana przez trzy postaci Toraka, Wilka i Renn. Rozwinięcie dziewczęcej postaci bardzo pozytywnie wpływa na jakość książki. Szczególnie, że jej charakterystyka zawiera pewien bardzo rzadki element: umiejętność bycia prawdziwym przyjacielem. Nie miłość, nie związek korzyści, ale nieudawaną, całkowicie szczerą chęć pomocy zaufanej osobie. Zdumiewa również odwaga tej małej kobiety, która rusza sama na poszukiwanie ściganego przez Pożeraczy Dusz przyjaciela. Taka bezinteresowność, którą potrafią okazać tylko dzieci, daje nadzieję i wprowadza sporą dawkę optymizmu mu do życia czytelnika.             Akcja jest porywająca, a świetny pomysł na historię pokazuje, jak łatwo jest oszukać ludzi, poprzez zmuszenie ich do wiary w to, czego się spodziewają, w to, że istnieje jakieś lekarstwo, podczas gdy, prawda jest dużo prostsza.   ??????????????????????????????????????????????????????????             Polecam wszystkim, zarówno czytelnikom fantasy, jak i ludziom wrażliwym na piękno natury lub tym, którzy chcą odpocząć przy dobrej lekturze. Warto!

 

Link do opinii
Avatar użytkownika - dunia20002
dunia20002
Przeczytane:2015-09-17, Ocena: 6, Przeczytałam,
Świetna książka. Opowiada chistorię chłopca, którego świat przez jedną, krótką chwilę stanę w miejsu. Poznajemy dalsze losy Wilka, który musi podjąć ważną decyzję. Czy opuści stado by ratować Toraka? A Renn? Czy naprawdę jest chora czy to tylko kłamstwo? Dowiemy też kim jest Bale? Przyjacielem, a może wrogiem? Pomocnikiem pożeracza dusz? Naprawdę świetna książka.
Link do opinii

Jak w przypadku pierwszej części - niesamowita historia, do tego prowadzona, głównie w morskim krajobrazie - wróciłam do dzieciństwa - kiedy wyobrażałam sobie, że w stawie koło domu żyje wieloryb.
Pobudza wyobraźnię, pozwala poczuć pierwotną naturę i za nią zatęsknić.
Do tego stawia też pytania o naturę zła, więc trafi - tak jak poprzednia do szerokiego grona czytelników.

Link do opinii
Avatar użytkownika - madz
madz
Przeczytane:2015-09-25, Ocena: 4, Przeczytałam,
Avatar użytkownika - chabrowacczyteln
chabrowacczyteln
Przeczytane:2014-06-07, Ocena: 6, Przeczytałam,
Avatar użytkownika - silverraven
silverraven
Przeczytane:2011-07-20, Ocena: 5, Przeczytałam,
Inne książki autora
Pożeracz dusz
Michelle Paver0
Okładka ksiązki - Pożeracz dusz

Trzeci tom Kronik Pradawnego Mroku, cyklu powieści fantasy, których akcja rozgrywa się w epoce kamiennej, a bohaterem jest chłopiec o imieniu Torak, syn...

Bogowie i wojownicy. Oko Sokoła
Michelle Paver0
Okładka ksiązki - Bogowie i wojownicy. Oko Sokoła

Trzeci tom bestsellerowej serii.   Hylas nie może uwierzyć własnym oczom, kiedy jego łódź przybija do brzegów wyspy Keftiu. Pirra...

Zobacz wszystkie książki tego autora
Recenzje miesiąca
Srebrny łańcuszek
Edward Łysiak ;
Srebrny łańcuszek
Dziadek
Rafał Junosza Piotrowski
 Dziadek
Aldona z Podlasia
Aldona Anna Skirgiełło
Aldona z Podlasia
Egzamin na ojca
Danka Braun ;
Egzamin na ojca
Cień bogów
John Gwynne
Cień bogów
Rozbłyski ciemności
Andrzej Pupin ;
Rozbłyski ciemności
Wstydu za grosz
Zuzanna Orlińska
Wstydu za grosz
Jak ograłem PRL. Na scenie
Witek Łukaszewski
Jak ograłem PRL. Na scenie
Pokaż wszystkie recenzje
Reklamy