Walc dla Izabeli
Natalia Thiel

Jest rok 1939, Izabela jest młodą dziewczyną o polsko - niemieckich korzeniach. Pewnej nocy poznaje Jakuba - pianistę żydowskiego pochodzenia, który stopniowo skrada serce dziewczyny. Niestety sielankę przerywa wybuch wojny, jednak Izabela za wszelką cenę pragnie pomoc ukochanemu oraz jego rodzinie. Do czego Iza będzie zdolną by pomóc Jakubowi? Czy wojna ich rozdzieli?

Mimo, iż książka ta porusza wiele trudnych i bolesnych wątków, takich jak okres wojenny, praca w getcie, problem prześladowań, to ja jestem po prostu oczarowana tą historią! Ta książka czyta się po prostu sama, co prawda historia Izabeli i Jakuba liczy blisko 500 stron, jednak tak mnie wciągnęła, że przsczytalam ją w dwie godziny.
Bardzo spodobał mi się pomysł na podzielenie tej historii na przeszłości i teraźniejszość, ponieważ o losach Izabeli oraz Jakuba dowiadujemy się słuchając jak Izabela opowiada ją Teresie - młodej dziewczynie obecnie mieszkającej w dawnym domu głównej bohaterki.
Autorka w genialny sposób oddała klimat tamtych lat, ukazując realność wydarzeń z okresu II Wojny Światowej, miałam wrażenie, że weszłam do tego świata i przyglądam się wszystkim wydarzeniom gdzieś z boku, jednocześnie czując i chłonąc wszystkie emocje, które targały Izabelą oraz pozostałymi bohaterami tej historii.
Jestem naprawdę pod ogromnym wrażeniem postawy niektórych postaci tej powieści, które chcąc pomagać innym - biednym, słabym, poniżanym i prześladowanym postanowili narażać swoje zdrowie i życie, a niejednokrotnie również swoich bliskich, czego dobitnym przykładem są losy właśnie Izabeli.
"Walc dla Izabeli" to piękna, niezlykle emocjonalna, wzruszająca oraz pokrzepiająca historia dwojga ludzi, którzy zostali rozdzieleni przez wojnę, ukazująca, że prawdziwa miłość istnieje i jest w stanie pokonać każdą z kłód rzucanych pod nogi, wystarczy jednak uzbroić się w cierpliwość i wyczekiwać tego cudownego momentu!

"Walc dla Izabeli" to kolejna na mojej półce powieść rozgrywająca się podczas II wojny światowej i kolejna, w której pierwsze skrzypce gra miłość w tym trudnym czasie. Miłość zakazana. Więc co w niej nowego? Sposób, w jaki autorka przedstawia losy głównych bohaterów. Zaczynamy niejako od końca, wiemy, że Izabela przeżyła, że wróciła zza oceanu do rodzinnego domu po cenną dla niej pamiątkę — fortepian. Nie wiemy jaki los spotkał Jakuba. Za namową córki aktualnych właścicieli domu, zostaje u nich kilka dni. Wracają wspomnienia. I od tej chwili wracamy do początku, do wojny, która rozdzieliła Izabelę i Jakuba. 

Książka została napisana w formie opowieści, dlatego mnie dużo łatwiej było się w nią wczuć. Jest w niej wiele emocji od tych pięknych jak ukradkowe spojrzenia i pierwsze zauroczenia, po bardzo bolesne, kiedy stajemy się świadkami ludzkiej zagłady, kiedy śmierć zaczyna być wpisana w codzienność. Niesamowity kontrast, który ze strony na stronę tylko się pogłębia. Jednak gdzieś pomiędzy tymi strasznymi wydarzeniami, widzimy nigdy niegasnące światełko, czy to nadzieja na dobre zakończenie mimo całego zła? 

Natalia Thiel na swój debiut wybrała nie najłatwiejszy gatunek, jednak naprawdę bardzo dobrze sobie poradziła. Powieść mimo wszystko jest bardzo lekka, nie jest przekombinowana, raczej wyważona i dzięki temu świetnie się ją czyta. Polecam.

Czy pamiętacie największe odkrycie tego lata? Była to piękna i wzruszająca książka Barbary Wysoczańskiej, pt. "Narzeczona nazisty". Jeżeli myślicie, że taka powieść, przytrafia się raz na parę lat, to jesteście w błędzie. Otóż dwa miesiące później trzymam w rękach równie  genialną, mądrą, wartościową i wciągającą bez reszty opowieść. Przedstawiam kolejny rewelacyjny i piękny debiut, wzruszającą historię o poświęceniu, walce o miłość i życie w czasach II wojny światowej. Różnica między tymi powieściami polega na tym, że główna bohaterka o niemiecko-polskim pochodzeniu, zakochana jest w Żydzie, zaś w "Narzeczonej nazisty", Polka pała miłością do Niemca.

Izabelę poznajemy na początku historii jako dojrzałą kobietę, zjawiającą się w rodzinnym dworku, w konkretnym celu. Tym celem było odkupienie od obecnych właścicieli i zabranie ze sobą do Ameryki fortepianu, który był własnością jej matki. Zastawszy w domu tylko ich córkę Teresę, Izabela, na jej życzenie, wspomina czasy swojego dzieciństwa oraz wojenne perypetie jej rodziny. 

Powieść pisana jest dwutorowo, z perspektywy dorosłej Izabeli oraz jako  jej wspomnienia. Wtedy poznajemy szesnastoletnią, rozpuszczoną dziewczynę, Izę Langer. Jest koniec czerwca 1939 roku. Rodzice dziewczyny organizują bal z okazji rozpoczęcia wakacji. Na balu Iza, w niezbyt sprzyjających okolicznościach, zaznajamia się z członkiem orkiestry, a dokładniej pianistą, Jakubem Abramowiczem. Jego pewna siebie postawa wywołuje u panny Langer "alergie" na niego. Chce mu, za wszelką cenę, "dokopać". Jednak od wieków wiadomo, że od nienawiści do milości i odwrotnie, jest krótka droga. Stąd też, w niedługim czasie, Iza i Kuba stają się parą. Jego miła aparycja i poczucie humoru przekonują do siebie mamę nastolatki, Zofię Langer, natomiast ojciec podchodzi do chłopaka z dużym dystansem. Stefan Langer, jako syn niemieckiego obywatela, nie sympatyzuje z Żydami, a po wybuchu wojny, bardziej trzyma z Niemcami. On i kobiety z jego rodziny dostają się na folklistę.  

Po przeniesieniu rodziny Abramowiczów do getta, Izabela, za wszelką cenę, narażając swoje życie, stara się pomóc rodzinie chłopaka. Przemyca im jedzenie, leki, zatrudnia się w szpitalu na terenie żydowskiego getta, byleby tylko być blisko ukochanego. Jednak nie wszystko idzie zgodnie z planem. W drogę wchodzą Izie niemieccy oficerowie, zauroczeni urodą dziewczyny. Jak zakończy się historia miłosna Izy i Jakuba? Czy będzie im pisane zostać razem, czy śmierć pokrzyżuje im drogi?

Jeżeli chcecie dowiedzieć się, jak zakończy się ten wciągający debiut, to koniecznie sięgnijcie po książkę. To cudowna, poruszająca, wspaniała i genialna  opowieść. Czyta się jednym tchem. Ja jestem nią zachwycona! Z całego serca polecam. Oceniam ją ponad skalę, a że maksymalnie mogę dać 10/10, to tyle daję.

"Walc dla Izabeli" to powieść historyczna, której akcja dzieje się w czasach wojny. Otrzymałam egzemplarz recenzencki, więc mogłam się z książką zapoznać wcześniej przed premierą. Totalnie mnie pochłonęła. To rzadkość, jednak naprawdę bardzo, ale to bardzo ciężko było mi się od niej odciągnąć. Miałam tak z książką "Nas dwoje" jakie to były emocje.... To co działo się ze mną podczas czytania tej książki jest nie do opisania...

IG: Czytomanka

👉Główna bohaterka Iza wraca do rodzinnego domu. Izabela planuje załatwić to co trzeba i wyjechać, ponieważ wspomnienia z tego miejsca są dla niej zbyt bolesne, niestety jej pobyt się przedłuża przez brak właścicielki. Siłą rzeczy wraca do wspomnień sprzed wojny, gdzie życie było piękne i beztroskie. Opowiada jak poznała Jakuba i jak miłość ich połączyła, niestety sielanka została przerwana przez wybuch wojny... Jakub na dodatek był żydem, więc jego życie zostało zagrożone, a Iza zrobi wszystko by go uratować...

👉Książka zafundowała mi prawdziwy rollercoaster emocjonalny... Były łzy, pot, lęki, strach, śmiech, szczęście. Czułam to co bohaterowie- to nie często się zdarza, żeby aż tak zagłębić się w świat literatury. Przeżywałam każdy wybuch, czy śpiew ptaków. Piękna historia, która zawładnęła moim sercem!

❗Ocena: 10/10

Walc dla Izabeli to powieść o poświęceniu, niezłomnej walce o miłość i życie w obliczu wojny. To dzieło powinien przeczytać każdy, by zrozumieć iż prawdziwe uczucie pokonuje wszelkie nawet te największe przeciwności. Z całego serca polecam tę wzruszającą, o wielkiej odwadze i miłości książkę. Oceniam ją zatem na 6, bo nigdy jej nie zapomnę.

Czerwiec, 1939 roku.
Główna bohaterka to młodziutka odważna i piękna Izabela Langer dziewczyna, która wychowuje się w bardzo bogatej rodzinie niemiecko-polskiej.Podczas organizowanego przez rodziców balu z okazji rozpoczynających się wakacji, przypadkowo poznaje jego - Jakuba Abramowicza - młodego, przystojnego, pełnego życia i pasji, utalentowanego pianistę.
I tak po pewnym czasie oboje zaczynają się spotkać, co z biegiem czasu skutkuje wielkim uczuciem.Niestety nic nie trwa wiecznie, gdyż uczuciową sialnake przerywa wybuch wojny.
Izabela z racji niemieckich korzeni jest chroniona, natomiast Jakub z powodu pochodzenia, prześladowań, poniżeń musi uciekać...w tym czasie zaczyna się walka o życie.
Jak skończy się ta walka?Czy wielka miłość przetrwa wszystko?
~"WALC DLA IZABELI" to przepiękna i niezwykle poruszająca historia zakochanych w sobie dwojga ludzi osadzona w czasach || wojny światowej.On pochodzenia żydowskiego ona o korzeniach polsko - niemieckich.
Izabela, po 40 latach wraca do Polski po fortepian zmarłej matki, pragnie załatwić wszystko ekspresowo i wyjechać.
Powrót w rodzinne strony wywołuje lawinę wspomnień, które nie zawsze były szczęśliwe.
Kobieta postanawia podzielić się historią swojego życia z córką nowych właścicieli domu w którym mieszkała : jak poznała Jakuba, jak rozkwitało ich uczucie i jak wojna rozdzieliła ich "na zawsze" ...
Czy taka miłość miała szanse w czasach zagłady?
Nie chcę za dużo zdradzać wam z lektury, ale gwarantuje, że całość będziecie śledzić z zapartym tchem.Jest to coś więcej niż romans, to opowieść o wielkim poświęceniu, pracy w getcie, która szokuje, trudnych wyborach, wielkiej przyjaźni, strachu, śmierci, bólu, smutku, głodzie oraz walki o prawdziwą miłość i ludzkie życie.
~Z całego serducha polecam wam tę niezwykle emocjonującą i wielokrotnie poruszającą opowieść osadzoną w czasach okupowanej Warszawy, słodko gorzką historia, która niejednokrotnie mrozi krew w żyłach.
Zapewniam was, że cała opowieść pozostanie z Wami na długo!

Jest mi niezwykle miło, że mogłam wziąć udział w Book Tour i przeczytać "Walc dla Izabeli".
Kawał naprawdę dobrej literatury. Dodatkowym atutem książki jest fakt, że jej akcja toczy się podczas drugiej wojny, którą ja bardzo się interesuje.
Z zapartym tchem śledziłam losy bohaterów. Podziwiałam ich wolę walki i przetrwania tych trudnych czasów. Nie mogłabym sobie wymarzyć lepszego zakończenia tej historii.
Jestem zachwycona tą pozycją i będę z ogromnym zainteresowaniem śledzić dalszą twórczość autorki

#recenzjaprzedpremierowa

Mohabbatein - Miłość żyje wiecznie

"Miłość cierpliwa jest, łaskawa jest. Miłość nie zazdrości, nie szuka poklasku, nie unosi się pychą; nie jest bezwstydna, nie szuka swego, nie unosi się gniewem, nie pamięta złego; nie cieszy się z niesprawiedliwości, lecz współweseli się z prawdą. Wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, we wszystkim pokłada nadzieję, wszystko przetrzyma. Miłość nigdy nie ustaje." (1 List do Koryntian, Pismo Święte)

Są takie historie, które zostają z nami na zawsze. Historie, które łamią nam serca, wyciskają łzy z oczu i przeszywają duszę niczym strzała. Zazwyczaj są to historie o miłości. I taką historią, opowieścią o miłości jest historia Izabeli i Jakuba, miłości w czasach wojny.

Izabela Stone wraca po ponad czterdziestu latach do Polski. Chce odzyskać fortepian matki. Przyjeżdża do domu, który kiedyś należał do jej rodziny. Tam poznaje Teresę, córkę obecnych właścicieli domu i fortepianu. Czekając na rodziców Teresy, kobiety zaczynają rozmawiać, dom ożywia wspomnienia Izabeli, i ta zaczyna opowiadać dziewczynie historię swojej pierwszej prawdziwej miłości. Opowieść o uczuciu, które zaczęło się niepozornie, ona, panienka z wyższych sfer, on pianista, przygrywający na przyjęciach w jej domu, od przekomarzanek, małych złośliwości, od początkowej niechęci do rozkwitu gorącego, czystego i pięknego uczucia. Historia miłosna jakich wiele, prawda? Ale ta miłość nie miała szans na szczęśliwe zakończenie. Tę miłość przekreśliła wojna. Bo on był Żydem, a ona pochodziła z rodziny z niemieckimi korzeniami. Ale Izabela i Jakub kochali się prawdziwie i chcieli być razem pomimo wszystko. Lecz nie zawsze los daje nam to, czego chcemy. Koszmar wojny rozdzielił parę kochanków. Ale los bywa też przewrotny i nie powiedział ostatniego słowa w tej historii miłosnej. Jeśli chcecie dowiedzieć się jak to się skończyło, to sami musicie przeczytać "Walc dla Izabeli". Ja wam tego nie zdradzę, bo raz to byłby spojler, a dwa nie chce psuć wam przyjemności z lektury i odbierać tej palety emocji, która jej towarzyszy.

Ze względu na fakt, że mam słabość do wszelakich opowieści o miłości, w tej powieści podobało mi się wszystko. Nie mam się do czego przyczepić. Polubiłam Izę i Jakuba, kibicowałam im, razem z nimi płakałam i śmiałam się. Autorka idealnie opisała i przedstawiła nam emocje bohaterów, oddała grozę, strach, samotność i cierpienie wojennych czasów. Wspaniale poprowadziła nas przez rodzące się uczucie między głównymi bohaterami, dzięki czemu czytelnicy nigdy nie zapomną historii miłosnej Izy i Jakuba. Styl autorki jest świetny, książkę czyta się fantastycznie. Jestem pod wielkim wrażeniem.

"Walc dla Izabeli" to piękna i wzruszająca historia miłosna, opowieść o miłości w czasach wojennych, o sile miłości, o tym, że to ona daje nadzieję, siły do walki, chęć do życia, do przetrwania, że to ona jest jak promień światła rozpraszający największe ciemności, że to ona trwa wiecznie i że jest silniejsza od zła tego świata. Historia Izy i Jakuba wyciska łzy, łamie serca, a na koniec je skleja, daje nadzieję, że zawsze jest szansa na szczęśliwe zakończenie, że miłość "wszystko znosi,(...) wszystko przetrzyma. Miłość nigdy nie ustaje."
Przepiękna opowieść, która poruszyła mnie dogłębnie i na zawsze zostanie ze mną. Dziękuję wydawnictwu Zysk i S-ka, że miałam przyjemność przeczytać ją przedpremierową. Jestem w takich emocjach, że na pewno przeleję je na papier w postaci wiersza. Kocham takie historie miłosne ! Jestem zachwycona. I polecam Wam z całego serducha. Czytajcie, zachwycajacie się, płaczcie i śmiejcie się przez łzy, a gdy usłyszycie pierwsze takty "Walca dla Izabeli" będziecie wiedzieć, że los dał nam pstryczka w nos i połączył rozdzielone drogi w jedną ścieżkę. Czytajcie, warto !

Za egzemplarz do recenzji przedpremierowej dziękuję wydawnictwu Zysk i S -ka.

W tym roku wiele książek zrobiło na mnie wrażenie, jednak takiej perełki szukałam od dawna... ,,Walc dla Izabelli" to przecudowna powieść o prawdziwej, ale i niezwykle bolesnej miłości w czasie wojny. To co działo się ze mną podczas czytania tej książki jest nie do opisania. 

Czytanie o czasach okupacji, silnej miłości tak różnej od siebie dwójki ludzi było niezwykle emocjonujące i poruszające. Nie pamiętam, abym kiedykolwiek wylała tyle łez podczas czytania, jednak każda z nich była tego warta. Pomimo, że książka dotyczy przede wszystkim historii miłości Izabelli oraz Jakuba, to pojawia się także wątek miłości tej przyjacielskiej, braterskiej oraz rodzicielskiej. Możemy przyjrzeć się bliżej zmaganiom ludzi żyjących podczas wojny, czy historii Żydów mieszkających w gettcie. Jednak wszędzie tam była miłość - miłość dająca wolę walki, życia, przetrwania, nadziei na lepsze jutro...

Tak naprawdę tej książki nie da się opisać... Ją po prostu trzeba przeczytać! Pamiętajcie, że prawdziwa miłość zniesie wiele, potrafi przetrwać przez wiele lat i zawsze znajdzie szczęśliwe zakończenie. Nauczmy doceniać się to co mamy, bo nigdy nie wiemy kiedy przyjdzie nam to stracić i znaleźć się w położeniu, które może zmienić nasze życie nie do poznania. Jestem pewna, że gdy tylko sięgniecie po ,,Walc dla Izabelli" to emocje oraz kotłujące myśli nie opuszczą Was na długo jeszcze po zakończeniu lektury. Dlatego czytajcie, płaczcie, śmiejcie się, zachwycajcie... Polecajcie! Tak jak ja polecam ją wam. 

Dziękuję wydawnictwu Zysk i S -ka za możliwość przeczytania książki przedpremierowo ?